خبرهائی که رسانه
ها و خبرگزاری
های داخلی درباره
کردستان عراق
منتشر می کنند
عمدتا هدایت شده
از سوی سپاه است
و جنبه خبری
ندارد، بلکه جنبه
تبلیغ سیاست های
بیت رهبری و سپاه
در عراق را دارد.
این که همه پرسی
خوب بود یا نبود،
این که بارزانی
آدمی بندباز است
و یا نیست و این
که استقلال
کردستان به معنای
استقرار پایگاه
های امریکا و
اسرائیل در
کردستان هست و یا
نیست، موضوع این
یادداشت کوتاه
نیست زیرا همه
آنها نیازمند یک
بررسی متکی به
واقعیات و اسناد
است و نه آنچه که
سپاه پاسداران
جمهوری اسلامی و
رسانه های داخلی
تبلیغ می کنند.
من با گزارش
"فروزنده فرزاد"
که روز پنجشنبه
در پیک نت منتشر
شد تقریبا موافق
هستم و آن را
جامع و صحیح
میدانم اما در آن
گزارش که عمدتا
متکی بود به عقب
نشینی و یا پیش
روی نیروی نظامی
یک نکته بسیار
مهم نادیده گرفته
شده بود که لازم
است نه تنها
دنبال کنندگان
رویدادهای
کردستان عراق
بلکه حکومت ایران
به آن توجه ویژه
کنند. آن نکته
اینست که مسعود
بارزانی برای
اولین بار در
تاریخ کرُد طرح
استقلال را، نه
صرفا بر اساس
تفنگ، بلکه پای
صندوق های رای
آورد و با مشارکت
85 درصدی
دارندگان حق رای
و 93 درصد رای
آنها به استقلال
آن را به نمایش
گذاشت. نتیجه ای
که صدای هیچ
معترضی غیر از
اردوغان در قبالش
در نیامد.
آینده نشان خواهد
داد که نه جنگ
چند روز اخیر
کرکوک و نه
مذاکرات سیاسی
میان اربیل و
بغداد که بزودی
شروع می شود از
قدرت آن همه پرسی
کم نخواهد کرد.
کسانی که با
فعالیت سیاسی
کردهای ترکیه
آشنائی دارند
اعتبار این پیش
بینی من را تائید
می کنند که
کردستان تازه در
حال شکل گیری است
و چقدر عاقلانه
بود که ایران به
جای تشویق جنگ و
دخالت در جنگ،
فورا گسترده ترین
مناسبات اقتصادی
را با اقلیم
کردستان بعد از
همه پرسی برقرار
می کرد و روی دست
اسرائیل و امریکا
و ترکیه و حتی
دولت عراق که
سرانجام خود آن
نیز معلوم نیست
بلند می شد و نه
تحریم و بستن
مرزها. کردستان
سوریه نیست و
پیشمرگه های کرد
هم داعش نیستند و
به همین دلیل
سپاه اشتباه کرد
که با همان
تاکتیک نظامی خود
را انداخت وسط و
وارد کردستان
عراق شد.
برخی از عدم
مشروعیت بارزانی
پس از 2015 می
گویند. ولی هیچ
نمی گویند که در
سال 2018
انتخابات عراق
برگزار خواهد شد
و"العبادی" که یک
هفت خط سیاسی است
بدنبال کسب
پیروزی در آن
انتخابات و سپس
ایستادن در مقابل
ایران و رفتن به
سوی اعراب نفتی و
ثروتمند منطقه و
ترکیه صاحب راه
های انتقال نفت
عراق به جهان
است. |