|
ساده انگاری محض
است، این تصور که
همیشه درعراق یک
دولت شیعه گوش به
فرمان تهران بر
سر کار خواهد
بود. حتی همین
دولتی که اکنون
بر سر کار است هم
منتظر فرصتی است
تا حساب خود را
از ایران جدا
کند. فعلا شیر
ایران را می دوشد
تا بموقع خود لگد
به آن بزن. حتی
در ماجرای حمله
به کرکوک نیز
باید دید در
سرانجام کار،
ایران چگونه در
تله گیر خواهد
کرد و بغداد خود
را نجات خواهد
داد.
روز گذشته
خبرگزاری
آسوشیتدپرس مقاله
ای منتشر کرد که
بموجب آن امریکا
در حال تدارک طرح
رویاروی قرار
دادن بغداد
وتهران است. باید
توجه داشت موقعیت
امریکا درعراق،
موقعیت دوران
صدام حسین نیست
بلکه موقعیت یک
دولت و ارتش
اشغالگر است.
ظاهرا طراح این
رویاروئی وزیر
خارجه امریکا
"تیلرسون" است
اما چه کسی نمی
داند که یک فرد
در هیچ دولتی در
امریکا تصمیم
گیرنده نیست بلکه
کارگزار آن طرحی
است که در پشت
صحنه تدارک دیده
می شود. مطابق
این طرح، امریکا
می خواهد دست
عربستان و عراق
را در دست هم
گذاشته و هر دو
را در برابر
ایران به صف کند
و ترکیه نیز
همیشه شکارچی
موقعیت ها بوده
است.
شاید سفر حیدر
العبادی،
نخست‌وزیر عراق
که گفته می شود
مار خوش خط و
خالی است با مارک
شیعه، به
عربستان، مصر،
اردن و ترکیه
عملی ترین و تازه
ترین گام او برای
اتحاد با محوری
باشد که دل خوشی
از جمهوری اسلامی
ندارند و حتی بیش
از آن، دلشان خون
است و مترصد
درگیر کردن ایران
در یک جنگ و ضربه
به توان نظامی
سپاه و ایران
هراسی اتمی. آنچه
را داعش نتوانست
اجرا کند و
خاورمیانه را تکه
تکه، امریکا رها
می کند؟ پاسخ
منفی عین سادگی
است. بگذریم که
اختلاف بین نجف و
قم همیشه اختلافی
ریشه ای بوده و
خود روحانیون
ایران میدانند که
روحانیون نجف
اصلا روحانیون قم
و مشهد را قبول
ندارند. امریکا
برای خلیج فارس و
قطع صدور نفت از
آن نقشه دارد.
نفتی که چین و
هند و اروپا
محتاج آن هستند و
امریکا در یک
رقابت سخت
اقتصادی خواهان
به زانو در آوردن
آنهاست. |
