درخبرها
هست که
علاوه بر
قائم
مقام
سردار
قالیباف
در
دورانی
که
شهردار
تهران
بود، 4
تا 5
نظامی
دیگر که
جز یکی
از آنها
که ارتشی
است،
بقیه
سپاهی
هستند به
اتهام
فساد و
اختلاس و
زمین
خواری
بازداشت
شده اند.
این
بازداشت
ها با
دستور
رئیس
ستاد
مشترک
نیروهای
نظامی،
سرلشکر
باقری
صورت
گرفته
است.
البته با
مسئولیتی
که دراین
زمینه
رهبر به
وی داده
است.
این
بازداشت
ها که
جزئیات
آن معلوم
نیست،
گوشه
دیگری از
پنهانکاری
ها، مخفی
کردن ها
از مردم
و
ماستمالی
هائی است
که رهبر
جمهوری
اسلامی
می کند و
بقول
خودش
"فیتیله"
را یا
پائین می
کشد و یا
اصلا
چراغ
بادی را
اجازه
نمیدهد
روش شود
که نیازی
به پائین
کشیدن
فیتیله
آن باشد.
کاری که
در
دادگاه
ویژه
روحانیت
می شود،
اموری که
مخفیانه
توسط
اطلاعات
سپاه با
همگانی
دفتر
امنیتی و
ضد
جاسوسی
بیت
رهبری به
زعامت
حجت
الاسلام
"میرحجازی"
می شود و
...
آیا این
شیوه،
پاسخگوی
مبارزه
با فساد
نهادینه
شدن
درحکومت
است؟
مثلا اگر
اسامی
نظامی ها
اعلام می
شد و
محاکمه
آنها نیز
علنی
انجام می
شد ضربه
به قوای
نظامی و
سپاه
وارد می
شد؟ یا
برعکس،
نتیجه آن
می شد که
مردم کل
سپاه و
فرماندهانش
را متهم
به همه
نوع
فسادی
نکنند.
همین
شیوه در
باره
دستگیری
های درون
نهادهای
مهم و
حساس
حکومتی
باتهام
جاسوسی
است که
اخبار آن
فقط
زمانی
منتشر می
شود که
کسی از
زندان
آزاد می
شود و می
گوید که
فلان بند
زندان
اولین
اختصاص
به جاسوس
ها دارد.
ایرادی
داشت و
یا دارد
که از
همان
ابتدا
مردم
بدانند
چه کسانی
به چه
اتهام
جاسوسی
در کدام
نهاد
دستگیر
شده اند؟
اعتماد
مردم به
عزم نظام
برای
برخورد
با مفاسد
اقتصادی
نهادینه
شده در
حکومت
جلب نمی
شد و یا
نمی شود
مگر از
همان
ابتدا به
مردم
اطلاع
رسانی
شود و یا
حداقل
برخی
مطبوعات
(قطعا نه
کیهان که
کوچکترین
اعتباری
در میان
مردم
ندارد)
این نوع
خبرها را
خود
پیگیری و
منتشر می
کردند؟
همین است
که مردم
به
شعارهای
رهبر
برای
مبارزه
با فساد
باور
ندارند و
حداکثر،
با شنیدن
برخی
خبرها
بصورت
شایعه
این جمله
همیشگی
را می
گویند
"جنگ
داخل
خودشان
است".
مبارزه
با فساد
حکومتی
یک راه
بیشتر
ندارد و
آن جلب
اعتماد و
سهیم
کردن
مردم در
این
مبارزه
است.
کاری که
در روسیه
با تجربه
اندوزی
از آنچه
بر اتحاد
شوروی
رفت
دنبال می
شود. |