این تصور که با شلیک موشک به پایگاه
امریکائی ها در عراق و یا تصویب خروج
امریکا از آن کشور توسط پارلمان عراق و یا
راهپیمائی علیه حضور امریکا در عراق سفره
خطر امریکا علیه ایران جمع می شود یک خوش
خیالی است. امریکا؛ تازه شلیک موشک به
پایگاهش درعراق را تبدیل به بهانه ای برای
استقرار سامانه های ضد موشکی در آن کشور
کرده است. و باز، این تصور که مانور نظامی
چین، روسیه و ایران در اقیانوس هند و
دهانه عمان دندان تیزی را به امریکا نشان
داده که باعث عقب نشینی آن می شود نیز
تصوری بیهوده است. همین مانور را هم
امریکا بهانه اعزام شش بمب افکن استراتژیک
بوئینگ بی-۵۲
در پایگاه هوایی خود در جزیره بریتانیایی
دیه گو گارسیا، واقع در اقیانوس هند کرده
است. این بمب افکن استراتژیک که دارای
قابلیت حمل موشک های کروز با برُد بالا و
از جمله با کلاهک هستهای دارد، از پایگاه
هوایی بارکسدال (ایالت لوئیزیانا) به
جزیره دیهگو گارسیا منتقل شده است.
روسیه مسیر این انتقال را با نگرانی دنبال
کرده و در گزارشی که اسپوتنیک منتشر کرد،
در این باره اعلام کرد: این بمب افکن پس
از عبور از اقیانوس اطلس و در آسمان دریای
مدیترانه از هواپیمای سوخت رسان بوئینگ
کی سی-۱۳۵
استراتوتانکر که از پایگاه هوایی مورون در
اسپانیا به پرواز در آمده و سوخت دریافت
کرده است.
پایگاه هوایی دیهگو گارسیا دور از دسترس
موشکهای ایران است. در همین حال، بمب
افکنهای سنگین مستقر در این جزیره
میتوانند از موشکهای کروز دوربرُد خود
برای حمله به اهداف در سراسر ایران و بدون
ورود به حریم دفاع هوایی این کشور استفاده
کنند.
نورافکن ها با حمله موشکی به پایگاه
امریکائی در عراق تازه روی توان موشکی
ایران و توطئه نابودی آن متمرکز و زمینه
های ادامه تحریم تسلیحاتی ایران فراهم شده
است. ادامه این تحریم ها به ایران امکان
نمیدهد که سامانه های ضد هوائی و ضد موشکی
و هواپیماهای دفاعی از چین و روسیه بخرد.
رجزخوان های نظامی در ایران سیاست را بدست
گرفته اند و فاجعه را کامل کرده اند.
در متن این خطرات که روسیه بدقت آن را
دنبال می کند و نگران نتیجه آنست، در داخل
کشور انحصار طلبی، تفکرات عقب مانده مذهبی
و مافیای غارت و ثروت انتخاباتی فرمایشی
را تدارک دیده که گام های پایانی آن
برداشته می شود. رهبر و امام جمعه ها از
ضرورت حضور سراسری در این انتخابات حمایت
و آن را توصیه می کنند، اما نه رهبر و نه
امام جمعه ها که نقشی بیش از بلندگوی
تصمیمات پشت صحنه را ندارند، تاکنون گامی
در جهت این حضور برنداشته اند و مردمی که
دندان خشم روی هم می فشارند و میدانند
تمام فاجعه اقتصادی و سرکوب ها، غارت ها و
جنایت ها برخاسته از همان محافلی مافیائی
است که می خواهند مجلس آینده را قبضه کنند
بی اعتناء به انتخابات، نگران حوادث و تنش
های آینده از خارج و در داخل هستند. دراین
میان، شانس بزرگ روحانی آن شد که طی حوادث
اخیر (سقوط هواپیمای اکراینی، شلیک موشک
به عراق، ترور سلیمانی و اکنون انتخابات
فرمایشی و رد صلاحیت نمایندگانی که در
مجلس کنونی از برجام حمایت کرده بودند با
هدف تشکیل مجلسی تابع کامل قدرت) مردم
عمیق تر و وسیع تر از گذشته دانستند چه
کسانی و چه دست هائی روحانی را فلج کردند،
برجام را به شکست کشاندند، صادرات کردند
اما پولش را به داخل بازنگرداندند، زمینه
تحریم ها را فراهم کردند و ...
(در ادامه این عنوان اول، خبر پیشنهاد
پوتین برای اجلاس اعضای اصلی شورای امنیت
ملی مرکب از رهبران 5 کشور را بخوانید که
رسانه های خارجی آگاهانه و رسانه های
داخلی بی خبرانه از کنار آن گذشته اند!) |