در روزهای اخیر،
پیام های متعددی
دریافت کرده ایم
و از ما خواسته
اند که نظر
مستقیم و صریح
خودمان را در
باره حمله به
تاسیسات نفتی
عربستان بنویسیم.
با آنکه تاکنون
در مطالب مختلف
مربوط به این
رویداد نظر خود
را نوشته بودیم،
یکبار دیگر با
صراحت و دقیق
نوشته و تکرار می
کنیم:
حمله موشکی به
تاسیسات نفتی
عربستان، حداقل
بدون مشورت و
یاری گرفتن فنی و
نظامی حوثی ها از
سپاه و ارتش صورت
نگرفت. این که از
یمن به طرف
عربستان موشک
شلیک شود رویدادی
نیست که محکوم
باشد. "کلوخ
انداز را پاسخ
سنگ است". در جنگ
و دعوا خرما خیر
نمی کنند.
عربستان در امور
داخلی یمن دخالت
سیاسی (از قدیم)
کرده و این سیاست
را تبدیل به
دخالت نظامی
فاجعه بار هم
کرده است. این که
حوثی ها از ایران
موشک و یا هر نوع
تجهیزات نظامی
دریافت کنند و
حتی مشاوران
نظامی سپاه و
ارتش هم درآنجا
باشند هیچ ایرادی
ندارد. مگر وقتی
سعودی ها از تمام
کشورهای غربی و
بویژه امریکا
سلاح دریافت می
کنند و پایگاه به
ارتش امریکا در
خاک خود میدهند
از کسی اجازه می
گیرند که یمنی ها
نیازمند اجازه
غرب برای گرفتن
کمک از ایران
باشند؟
بنابراین
استدلال، بیانیه
سه کشور اروپائی
در محکوم کردن
حمله موشکی به
عربستان و دراز
کردن انگشت اتهام
به سوی ایران از
اساس باطل است.
اما در ایران،
حکومت باحتمال
بسیار با این
نتیجه که چنین
رویدادی (حمله به
تاسیسات نفتی
عربستان) موجب
خواهد شد تا غرب
و امریکا فکری
برای خاتمه جنگ
در یمن بکنند و
فکری دو چندان
برای رها کردن
گریبان ایران
برای صدور نفت و
بالاخره لغو
تحریم هائی که
دودش مستقیم به
چشم توده مردم
ایران می رود با
حمله موشکی از
یمن موافقت کرده
و حتی شاید
همکاری مستقیم هم
کرده است. آنچه
در این ارتباط
مطرح است، اینست
که آیا همه
محاسبات را کرده
بودند؟ شواهد
نشان میدهد که تا
حدودی (تاکید می
کنیم "تاحدودی")
این محاسبه را هم
کرده بودند زیرا
رهبر جمهوری
اسلامی بلافاصله
پیشنهاد لغو
تحریم ها و
پیوستن به گروه
مذاکره کننده
برجام را مطرح
کرد. یعنی سوار
کردن کلاهک
مذاکره روی موشک
نظامی. در اینجا
آنچه که نگران
کننده است آنست
که در داخل کشور
به دولت امکان
ندهند تا میان
اروپا و امریکا
مانور کند و جلوی
اقدام متحد آنها
علیه ایران را
بگیرد و از سوی
دیگر پیوند با
چین و روسیه را
مستحکم تر کند.
یعنی دشوار ترین
مانور سیاسی. دو
عرصه ای که
متاسفانه بخشی از
اصلاح طلبان و
اکثریت
اصولگرایان آن را
درک نمی کنند و
اکثریت ایرانیان
خارج از کشور هم
که در این زمینه
ها حسابشان حساب
دیگری است. |