این یکی
از خطبه
های آقای
خامنه ای
بعنوان
امام
جمعه
تهران،
در
دانشگاه
تهران
است. حسن
روحانی
در صف
اول
مستعمین
و
نمازگزاران
و در
کنار آیت
الله
مفتح که
اندک
زمانی
بعد ترور
شد نشسته
است.
آقای
خامنه ای
در تفسیر
نظرات
آقای
خمینی،
با حمله
گروه های
فشار به
تجمع
احزاب
سیاسی
مخالفت
می کند و
توضیحاتی
درباره
ضرورت
آزادی
های
سیاسی در
جامعه
میدهد که
اگر
امروز یک
جمله آن
را یک
نماینده
مجلس و
یا یک
فرمانده
سپاه و
یا یکی
از اعضای
دولت بر
زبان
آورد
گروه های
فشار
علیه آن
به حرکت
در
خواهند
آمد و
کار به
اوین و
اعترافات
و یا
استعفا و
کناره
گیری و
پیگرد
امنیتی
می کشد.
اتهام
نیز مشخص
است
"تشویش
اذهان
عمومی".
ماهیت
انقلاب
57 و
جمهوری
اسلامی
در
ابتدای
تاسیس
آن، باید
همین بود
و همین
می ماند
که می
شنوید.
قرار
نبود
تمام
احزاب
سیاسی
منحله
اعلام
شوند،
قرار
نبود صدا
و سیما
بلندگوی
ارتجاع
مذهبی
شود،
قرار
نبود
کودتای
88 بشود،
قرار
نبود آن
قتل عام
هولناک
سال 67
انجام
شود،
قرار
نبود
سانسور
چون بختک
روی
مطبوعات
سایه
افکند و
فیلترینگ
گلوی
اطلاع
رسانی را
بگیرد،
قرار
نبود
گروه های
فشار با
نام های
مختلف
(حزب
الله،
انصارحزب
الله،
عماریون
و...)
حکومت
کنند،
قرار
نبود
وزارت
ارشاد
گلوی
نویسندگان
و
مترجمین
را بگیرد
و قرار
نبود....
آنها که
امروز
جمهوری
اسلامی
را می
بینند و
تصور می
کنند از
ابتدای
کار
جمهوری
اسلامی
همین بود
که اکنون
هست و
علیه
آنها که
از
انقلاب
دفاع
کردند
گلو پاره
می کنند،
خبر از
گذشته
ندارند.
بقول
شاعر:
اول بنا
نبود
بسوزند
عاشقان
آتش به
جان شمع
فتد که
این بنا
نهاد |