محمد
جواد
ظریف
وزیر
امور
خارجه
دولت
روحانی
در این
روزها از
سیاست
"با دست
پس بزن-
با پا
پیش بکش"
استفاده
می کند.
او این
سیاست را
در
مصاحبه
ها و
اظهار
نظرهایش
گاه با
تندی
مخلوط می
کند و
گاه با
نرمی و
نرمش.
پاسخ او
به
خبرنگار
روزنامه
بیلد
آلمان که
همزمان
با حضور
وزیر
خارجه
آلمان
انجام شد
برنده تر
از همه
حرف های
تبلیغاتی
فرماندهان
سپاه و
روزنامه
های
اقماری
مخالفان
دولت و
مافیای
قدرت در
جمهوری
اسلامی و
موشک هوا
کردن با
شعار
نابودی
اسرائیل
بود.
خبرنگار
پرسید که
"شما چرا
می
خواهید
اسرائیل
را نابود
کنید؟" و
ظریف
گفت: این
سئوال را
از
نتانیاهو
بپرسید
که کنار
کلاهک
های اتمی
اسرائیل
می ایستد
و می
گوید قصد
نابودی
ایران را
دارد"
او درعین
حال که
پیشنهاد
قراردادهای
عدم
تجاوز را
به
کشورهای
منطقه
داده، در
مصاحبه
ای دیگر
که رسانه
های عرب
زبان
منتشر
کرده
اند،
حساب
عربستان
و امارات
متحده
(دو متحد
کنونی)
را از هم
جدا کرد
و گفت:
"امارات
متحده
عربی
میلیاردها
دلار
برای
خرید
سلاح
هزینه
میکند و
تلاش
دارد به
«اسرائیل»
دوم
تبدیل
شود.
اگر جنگی
به ما
تحمیل
شود،
قطعا همه
از آن
ضرر
خواهند
دید زیرا
جنگ، جنگ
است!"
(به زبان
غیر
دیپلماتیک
یعنی
ایران
متحدان
امریکا
در خلیج
فارس را
هدف
خواهد
گرفت!)
او در
همین
مصاحبه
نگفت که
ایران با
امریکا
مذاکره
نخواهد
کرد،
بلکه شرط
مذاکره
را خاتمه
جنگ و
تروریسم
اقتصادی
علیه
ایران از
سوی
امریکا
اعلام
کرد. و
این یعنی
بازگشت
به برجام
و لغو
تحریم ها
و سپس
مذاکره!
آزادی
"زاکا"
خبرنگار
لبنانی-
امریکائی
که 4 سال
باتهام
جاسوسی
در ایران
زندانی
بود نیز
یک پیام
دیپلماتیک
به
امریکا و
انتظار
آزادی
ایرانیانی
های
زندانی
به همین
اتهام در
امریکا
بود.
پیشنهادی
که در
جریان
سفر به
نیویورک
و شرکت
در اجلاس
سازمان
ملل کرده
بود:
آزادی
زندانیان!
اگر
امریکا
پاسخ
مناسب
آزادی
"زاکا"
را بدهد،
گامی
درجهت آب
شدن یخ
ها
برداشته
نشده؟
خود
"زاکا"
که فقط
روزنامه
نگار
نیست
بلکه
ماموریت
های
محوله از
جانب
سازمان
اطلاعات
مرکزی
امریکا
"سیا" را
انجام
میداده،
پس از
رسیدن به
لبنان
همین
مفهوم را
دارد. او
به محض
رسیدن به
بیروت در
یک
مصاحبه
خبری
گفت:
"نمی
توان
ابتکار
عمل
مثبتی که
انجام شد
(آزادی
از
زندان)
را
ابتکار
عملی
مثبت
برای
کاهش تنش
ها در
منطقه
ارزیابی
نکرد."
آن تنشی
که او به
آن اشاره
کرد، جز
تنش میان
امریکا و
برخی
کشورهای
خلیج
فارس با
ایران
نمی
تواند
باشد.
در آینده
ای نه
چندان
دور
معلوم
خواهد شد
که
دیپلماسی
ظریف به
تنش ها
خاتمه
خواهد
داد و یا
تهدیدهای
نظامی
فرماندهان
سپاه تنش
ها را به
جنگ
تبدیل
خواهد
کرد.
فعلا
ظریف و
دیپلماسی
او
کیلومترها
جلوتر از
تهدیدهای
نظامی،
به سوی
فتح
"خاتمه
تنش ها"
پیش می
رود. |