|
دو اظهار
نظر روز
گذشته
حسن
روحانی
را می
تواند
جدی تلقی
کرد.
بویژه که
شواهد –
حداقل در
دوره دوم
ریاست
جمهوری
وی- نشان
میدهد که
او بدون
همآهنگی
قبلی با
رهبر
جمهوری
اسلامی
درباره
مسائل
استراتژیک
جمهوری
اسلامی
دهان نمی
گشاید.
روحانی
روز
گذشته در
جمله ای
که نوعی
پیام به
امریکائی
ها بود
گفت:
«مذاکره
در صورت
برداشتن
فشارها و
با
احترام
متقابل
امکان
پذیر
است.
برخی فکر
می‌کنند
آمریکا
آماده
مذاکره
است و
ایران سر
باز
می‌زند؛
هرگز این
چنین
نیست.
اول باید
آمریکا
را
پشیمان
کنیم پس
راهی جز
مقاومت
نداریم»
اظهار
نظر دوم
او که از
آن بوی
آشتی با
عربستان
و
کشورهای
محور در
خلیج
فارس می
آید گفت:
«بقای
عربستان
و امارات
مرهون
فکر
هوشمندانه
مسئولان
ایران در
مقطع
زمانی
حمله
صدام به
کویت
است. اگر
ایران
نبود
عربستان
و کویت و
امارات و
قطر
امروز
وجود
نداشتند.»
اگر این
دو اظهار
نظر را
تصمیم
نظام
تلقی
کنیم،
ظاهرا به
سمت کاهش
تنش و
تشنج با
امریکا و
کشورهای
خلیج
فارس می
رویم.
بویژه که
هم روسیه
و هم
عراق نیز
پیشگامی
خود برای
میانجیگری
میان
ایران و
عربستان
را اعلام
کرده
اند. اگر
موش
دوانی
های
اسرائیل
و
پامنبری
خوان های
آن در
جمهوری
اسلامی
بگذارد! |
