حسین علایی، فرمانده پیشین نیروی دریایی
سپاه و تحلیلگر مسائل سیاسی ایران در
یادداشتی در روزنامه شرق نوشت:
ایران در طول حیات خود با چنین برخوردهای
بیرحمانه، خشن، سبعانه و جنایتکارانهای
از سوی آمریکا علیه آحاد مردم کشور مواجه
نبوده است. ترامپ احساس میکند که ممکن
است در دوره بعد رئیسجمهور آمریکا نباشد
و بنابراین میخواهد بیشترین خدمت را در
چند روزه باقیمانده دوره ریاستجمهوری
خود به اسرائیل بکند. او همانطور که
جولان سوریه را به اسرائیل داد و سفارت
آمریکا را به بیتالمقدس منتقل کرد تا
حاکمیت اسرائیل را بر قدس تثبیت کند و
امارات را وادار کرد رابطهای علنی و رسمی
با اسرائیل برقرار کند، حالا بدنبال آن
است تا با تسلیم جمهوری اسلامی، بزرگترین
نگرانی رژیم صهیونیستی را از بین ببرد و
شرایط خواب راحت را برای امثال نتانیاهو
فراهم آورد.
گرچه بایدن هم برای بازگشت به پیمان برجام
حرف هائی میزند، با اینحال اگر ترامپ
توانست بار دیگر رئیسجمهور آمریکا شود،
تکلیف چیست و چه باید کرد؟
آیا همانطور که ترامپ اعلام کرده، باید
با آمریکا مذاکره کرد و منتظر یک توافق
جدید فوری بود تا آمریکا زانوی خود را از
گلوی اقتصاد ایران بردارد یا اینکه مسیر
دیگری هم پیشروی ایران هست؟
اگرچه ایران با طرح موضوع برنامه توافق با
کشورهای چین و روسیه تلاش کرده به آمریکا
نشان دهد که راهبرد ترامپ علیه ایران به
نتیجهای نخواهد رسید، ولی تاکنون مشخص
شده همکاریها با چین و روسیه نتوانسته از
حجم تحریمهای ضدبشری آمریکا علیه ایران
بکاهد و گشایشی را در اقتصاد ایران به
وجود آورد.
بنابراین به نظر میرسد ایران تاکنون ضمن
اتخاذ راهبرد «اجتناب از مذاکره و جنگ»،
چارهای نداشته تا به آمریکا نشان دهد
سیاست «فشار حداکثری» کارایی لازم را
نداشته و به جایی نخواهد رسید و شکست
خواهد خورد.
این فشارها باعث خواهد شد جمهوری اسلامی
ایران ناچار شود به سمت بلوک شرق ازجمله
روسیه و چین نزدیک شود و از دنیای غرب در
همه حوزههای اقتصادی، فناوری، نظامی و
سیاسی فاصله بگیرد.
ایران باید از این پس نشان دهد که با تکیه
بر ظرفیتهای ملی و بازگذاشتن دست مردم و
اعطای اختیارات بیشتر به دستگاههای
اجرائی و استانداران میتواند اقتصاد خود
را اداره کند. بنابراین لازم است دولت به
راهکارهای جدیدی برای پیشرفت و توسعه کشور
فکر کرده و از اندیشههای نو حمایت کند.
باید تمامی موانع کسب وکار عملا برداشته
شده و از توان تمامی دولتمردان سابق و
افراد برجسته و صاحب نظر در همه حوزهها
برای فائقآمدن بر تحریمها استفاده شود.
از نقدینگی زیادی که در جامعه وجود دارد،
برای انجام پروژههای بزرگ استفاده شود.
از جمله برای ساخت خطوط مختلف راهآهن و
بزرگراهها، پروژههای بزرگی توسعه سواحل
جنوبی کشور؛ به گونهای که میلیونها نفر
از ایرانیان بتوانند در این پروژهها
سرمایهگذاری کنند و در شهرهای جدید در
کنار خلیجفارس و دریای عمان ساکن شوند.
تمامی جزایر خلیجفارس با سرمایه مردم به
جزایر تفریحی، مسکونی و فرهنگی تبدیل شوند
تا هزاران گردشگر را به خود جذب کنند و
جایگزین سفرهای ایرانیان به کشورهایی
مانند ترکیه، امارات و گرجستان شوند.
پروژههایی مانند تبدیل نفت خام به
فراوردههای مختلف مثل برق، پتروشیمی،
بنزین و... نیز برای سرمایهگذاری مردم
معرفی شوند تا با صدور محصولات آنها بتوان
علاوه بر تأمین نیازهای داخلی، صادرات
غیرنفتی را هم توسعه داد.
روابط تجاری مرزی مردم با کشورهای همسایه
تسهیل شود تا صادرات انواع کالاها راحت
تر انجام شود.
به تفرقه و تضادها دامن زده نشود و از
نفرت پراکنی خودداری شود. خوب است در
سیاست داخلی کشور بازنگری کرده و بسیاری
از زندانیان و محصوران تعیین تکلیف و آزاد
شوند تا انسجام و سرمایه اجتماعی افزایش
یابد.
از تلاش برای بیرونراندن رقبای سیاسی با
توسل به هر شیوه و ابزاری خودداری شود.
اجازه نشاط اجتماعی و سیاسی بویژه در
آستانه انتخابات آینده ریاستجمهوری به
همه مردم داده شود. |