|
در دو سه هفته اخیر بحث و تبلیغات زیادی
بر سر قراردادی بین ایران و چین در سطح
رسانه ها در گرفته و برخی جریانات سیاسی
هم برای جا نماندن از قافیه روی رکاب این
اتوبوس پریده اند. در زیرنظرات خود را
بعنوان کسیکه بواسطه حرفه و تحصیلات با
بخش هایی از این موارد در آمریکا در تماس
هستم با شما در میان میگذارم.
با توجه به اینکه در همین هفته نسخه فارسی
تفاهم نامه استراتژیک ایران و چین در سایت
انصاف نیوز منتشر شد نکات زیر را با عنایت
به این مطلب می نویسم:
1- انچه در متن منتشر شده در انصاف نیوز
میتوان دید انست که آنچه در این مرحله
منتشر شده رئوس استراتژیک و راهبردی است و
بالتبع وارد جزئیات نمیشود. از یک سری
امکانات و پتانسیل های راهبردی سخن گفته
شده که موارد کلی و زیربنایی را در بر می
گیرد. مثلا ساخت راه و راه اهن و تجهیزات
بندری و توسعه بنادر و فرودگاه ها. در
مواردی از سرمایه گذاری در صنایع بویژه در
رشته های تکنولوژیک پیشرفته صحبت شده است.
نیاز به یاداوری نیست که در برنامه ریزی
کلان، هرم عمودی از دیدگاه
راهبردی(استراتژیک) آغاز میشود و سپس به
برنامه های اجرایی (تاکتیکی) تقسیم گردیده
و درنهایت در هریک از این برنامه ها پروژه
های مختلف تبیین، طراحی و در نهایت اجرا
میشوند. آنچه تا بحال در مورد آن شایعه
پردازی شده همه در دو ردیف پایین تر، یعنی
برنامه ای و پروژه ایست که هنوز بر سر آن
توافقی نشده است. واکنش های سرد طرف چینی
هم البته به همین دلیل است.....
ادامه |
