هفته گذشته
سخنگوی اردوغان
رییس جمهور ترکیه
اعلام کرد که پس
از گفتگو با
پوتین٬
ترکیه
دریافته است که
روسیه بدنبال یک
معامله بزرگ با
آمریکا٬ فرانسه٬
انگلستان و آلمان
است که "نتایج
حاصل از جنگ سرد
را ملغی کند". هر
چند روسیه به
شیوه ای که معنای
تایید می داد این
ادعا را تکذیب
کرد ولی محتوای
ترتیبات امنیتی
که قبل از آغاز
نبردها در
اوکراین روسیه به
آمریکا پیشنهاد
داده بود متضمن
همین مفاد و راه
حل بود.
اگر این سخنان و
برخی شایعات دیگر
درست باشد، به
معنای آن است که
اهداف روسیه در
اوکراین بسیار
فراتر از اوکراین
و خلع سلاح و
غیرنظامی کردن آن
است، یا شده است.
برخی رفتارهای
روسیه از آغاز
این درگیری نیز
هنوز توضیح
درخوری نیافته
است. شروع نبردها
بعنوان "عملیات
ویژه" و نه جنگ
که به معنای
استفاده محدود از
نیروهای نظامی
بود٬ عقب نشینی
ارتش آن کشور از
حومه کیف٬ عدم
حمله به زیر ساخت
های اقتصادی و
صنعتی اوکراین تا
همین چند هفته
اخیر٬ حضور کم
ابعاد در صحنه
نظامی در حد
ممانعت از حمله
اوکراین به دنتسک
و لوگانسک و
رفراندم بعدی در
آنها٬ نمونه هایی
از همین روش آرام
رهبری روسیه با
وجود انتقادها در
داخل و خارج بود.
همه رفتارهای
روسیه نشان می
داد که روسیه
خواهان شکست سریع
اوکراین نیست و
بر روی افزایش
شکاف اقتصادی٬
سیاسی٬ نظامی٬ در
کشورهای ناتو و
اتحادیه اروپا و
میان این کشورها
با آمریکا حساب
کرده، بنحوی که
طولانی شدن نزاع
نه تنها سرنوشت
اوکراین را تعیین
کند بلکه سرنوشت
آمریکا و اروپا
را نیز روشن
سازد. این شکاف
البته همین الان
بوجود آمده است.
در همه کشورهای
اروپایی نیروهای
ناسیونالیست که
مخالف دنباله روی
صرف از آمریکا
هستند در حال
قدرت گرفتن هستند
و این نیروها در
شرایط معین به
سمت دوری از
آمریکا چرخش
خواهند کرد.
آمریکا قصد دارد
مشکلات خود را به
قیمت فشار و
ورشکستگی اتحادیه
اروپا و در راس
آن آلمان حل کند
و خرابکاری در
نورد استریم
نشانه بارز آن
است. هرچند
رهبران کنونی
آلمان با این
سیاست آمریکا
همراه هستند ولی
این بدان معنا
نیست که همه
سیاستمداران و
بویژه مردم آلمان
نیز با آن همراهی
می کنند. این در
حالیست که تضاد
میان مردم محلی
بویژه در کشورهای
اروپای شرقی و
حتی لهستان با
پناهندگان
اوکراینی بالا
گرفته است. در
داخل آمریکا نیز
صداها هر روز
علیه کمک های
آمریکا به
اوکراین و چشم
انداز یک جنگ
اتمی جهانی بیشتر
بلند می شود. ...
ادامه |