|
جهان در
تلاطم یک
زایمان
بزرگ
است. از
این
زایمان
جهانی
چند قطبی
زاده
خواهد
شد. تمام
خطر آنست
که این
زایمان
به جنگی
ویرانگر
تبدل
شود. به
همین
دلیل،
جنبش ضد
جنگ،
علیرغم
همه
سانسورها
و
تبلیغات
غربی،
گام به
گام وسعت
می گیرد.
بویژه در
آن
کشورهای
اروپائی
که در یک
اتحادیه
جمع شده
اند.
اتحادیه
ای که
تبدیل
شده به
یک جبهه
جنگی.
آیا این
جبهه
جنگی که
سکان
اصلی آن
در دست
امریکاست،
خواهد
توانست
عظیم
ترین جنگ
و ویرانی
را به
بشریت
تحمیل
کند.
پاسخ
مثبت و
یا منفی
به این
سئوال،
بستگی
مستقیم
دارد به
میزان
آگاهی
وسیع
مردم از
این خطر.
فرق نمی
کند که
آسیا
باشد یا
اروپا،
افریقا
باشد و
یا
امریکا.
برخاسته
از همین
نیاز به
آگاهی
است که
از هر
خیزش
مخالف
جنگ در
هرکجای
دنیا -
بویژه در
اروپا و
امریکا-
باید
حمایت
کرد و
شرط
ابتدائی
حمایت،
اطلاع از
اخبار
است. هم
اخبار
جنگی و
هم اخبار
مربوط به
مخالفت
با جنگ.
ناقوس ضد
جنگی که
در
مجارستان
به صدا
در آمده،
دارای
همین
اهمیت و
اعتبار
است.
کشوری که
عضو
اتحادیه
اروپاست
و دولتش
نمی
خواهد
دنباله
رو جنگ
طلبان
این
اتحادیه
علیه
روسیه
شود.
شاید در
آینده ای
نزدیک
مردم
جمهوری
اسلواکی
نیز با
همین
وسعتی که
جنبش ضد
جنگ در
مجارستان
آغاز
شده، به
این جنبش
بپیوندند.
در
روزهای
پایانی
هفته ای
که پشت
سر ماند،
در
بوداپست
پایتخت
مجارستان
بیش از
۳۰۰
هزار نفر
در یک
راهپیمائی
صلح با
شعار "ما
نمی
خواهیم
برای
اوکراین
بمیریم"
شرکت
کردند.
آنها به
جنگ در
اوکراین
و علیه
ارسال
سلاح به
اوکراین
که نازی
های آن
کشور به
کمک ناتو
قدرت را
در
اختیار
دارند
"نه"
گفتند.
ویکتور
اوربان،
نخست‌وزیر
مجارستان،
متکی به
همین
جنبش
گفت:
مجارستان
در
"ائتلاف
کشورهای
ارائه
کمک های
نظامی به
اوکراین"
که
اتحادیه
اروپا
بدنبال
آنست
شرکت
نخواهد
کرد. این
همان
سیاستی
است که
مردم
مجارستان
از آن
حمایت می
کنند.
اوربان
درباره
این
راهپیمائی
گفت:
"راهپیمایی
صلح"
هرگز تا
این وسعت
در
مجارستان
برگزار
نشده
بود. |
