ايران

پيك

                         

نامه يك هموطن اردبيلی به كميسيون اصل 90 مجلس

اگر دفاع از هويت "آذری”

درايران جرم است اعلام شود!

 

 

از سال 1376 تاكنون كسانی كه داعيه برقراری امنيت در جامعه را داشته و خود را سربازان گمنام امام زمان ( عج ) و پرچمدار صلح  و دوستی می دانند ، بنده را با اتهامهای چون : فعاليتهای تبليغی عليه نظام ، به راه انداختن تشكيلات غيرقانونی و فعاليت تجزيه طلبانه ، اجرای مراسم در قلعه بابك ، انتشار و پخش تقويم به زبان آذری و تحريك قومی ؛ بدون هيچگونه توجيه و تفهيم اتهام و به صورت كاملا تحقيرآميز دستگير و تفتيش عقايد نموده اند. در اين راه از ورود به حريم خصوصی حقير نيز ابايی نداشته اند به طوری كه بارها اقدام به تفتيش منزل و محل كسبم بدون حكم دادستانی نموده اند، با تماسهای مكرر تلفنی به ايجاد رعب و وحشت و تهديد خانواده ام پرداخته اند ، اقدام به تفتيش و ضبط كتب و نوارهای كاملا مجاز آذری، از جمله سروده ها و اشعار و آثار اينجانب ( ضبط حدود 600 نسخه تقويم آذری سال 1382 از منزل ) كرده اند – توضيح اينكه هيچگونه مطلب يا تصوير غير شرعی و غير اخلاقی و يا اهداف تجزيه طلبانه در آنها وجود نداشته است –

- همچنين بارها و بارها به احضار غير رسمی بدون ارائه مجوز قانونی و قضايی نموده اند.

- در يك مورد ، در حاليكه تاريخ صدور حكم بازداشت 26/4/82 بوده در تاريخ 3/6/82 اقدام به اجرای خودسرانه حكم بازداشت نموده اند.

- ازمظالم ديگر در حق اينجانب ، بازجويی های طولانی با چشمان بسته و ادای الفاظ تحقيرآميز و ناسزاهای ركيك به بنده و مردم شرافتمند آذربايجان بوده است.

- بنده را مجبور و ملتزم به تغيير نام محل كسبم – به علت آذری بودن -  نموده اند ( نام محل كسبم "چنلی بئل" است )

- بی توجهی به اعتصاب غذای اعتراض آميز و طولانی مدت اينجانب ، شكنجه روحی فراوان ، تهديد به تعطيلی محل كسب ، نگهداری در بازداشتگاه به مدت 4 روز بدون هيچگونه توجيه قضايی و حقوقی ، پوشاندن لباس زندانيان در ملاء عام و انتقال به زندان خلافكاران و مجرمين و معتادان ، همه وهمه تنها بخش كوچكی از آزار مدعيان صلح در حق بنده بوده است.

تصور بنده از علت اصلی اين همه آزار و اذيت چيزی نيست جز اينكه هموطنان غيرتمند و شريف آذربايجان اراده كرده اند تا به خويشتن خويش بازگشته و هويت ملی و مذهبی خود را زنده نگهدارند و اينجانب به عنوان فرزند كوچكی از اين خطه بزرگ ، با توكل بر خداوند متعال اراده كرده ام تا با فعاليتهای منطقی ، قانونی و كاملا فرهنگی در جهت تبيين حقوق شهروندی آنها گامهايی هرچند بسيار كوچك بردارم.

شايد جرم نانوشته اينجانب احيای هويت فرهنگی ، اجرای دستورات قرآنی ( آيه 13 سوره حجرات ) ، تاكيد بر كنوانسيون سازمان ملل در حمايت از اقوام و يا اجرای اصول 15، 19 ، 48 ، قانون اساسی جمهوری اسلامی ايران است !

حال سئوال اساسی حقير اين است كه چرا عليرغم شكنجه های روحی و جسمی ، هتك حرمت ، بازجويی ها و اذيت و آزار فراوان اينجانب طی ساليان متمادی ، تاكنون هيچگونه دادگاه و محكمه ای برای اثبات جرمم تشكيل نشده است ؟ و هيچ گوش شنوای حقيقت جويی ، ندای عدالت خواهانه ام  را نشنيده است كه اين نه صدای يك فرد بلكه فرياد يك ملت بزرگ و رشيد است، ملتی كه سالهاست در آتش بی عدالتی سوخته، اما نه به خاكستر كه به آتش زير خاكستر بدل گشته است .

اين مسئله زنگ خطری است برای آنانكه تصميم گرفته اند تا هويت و فرهنگ كهن ملت آذربايجان را نابود نمايند كه اين بازی با آتش است زيرا ما آذربايجانی ها فرزندان همان پدرانی هستيم كه در طول تاريخ سرافرازانه در احقاق عدالت و آزادی در كنار ملت ايران رشادتها كرده اند.

حال انتظار حقير از جنابعالی اين است :

در چارچوب اصل نود قانون اساسی ، در حد توانتان از حقوق شهروندی اينجانب دفاع نماييد.

اگر دولت و مجلس محترم توان پياده كردن اين اصل و ساير اصول معطل مانده قانون اساسی را ندارند در پيشگاه ملت به ناتوانی خود اعتراف نمايند كه شرح ماوقع بنده دليلی روشن و مستند است بر اين ناتوانی !!

به اميد ريشه كن شدن تبعيض نژادی در سراسر جهان

عباس لسانی ( لئيسانلی ) – اردبيل

  
 
                      بازگشت به صفحه اول
Internet
Explorer 5

 

ی