وزير سابق علوم در مصاحبه ای با خبرگزاری ايلنا، در باره آينده جنبش دانشجوئی كشور گفت:

بر اساس شناختی كه از جنبش دانشجويی دارم، روند حركت اين جنبش را به رغم تمامی سختي‌هايی كه پشت سر گذاشته، رو به تكامل مي‌دانم زيرا در حال حاضر، دانشجوی ما بيش از پيش با واقعيت‌های تلخی كه پيرامون او وجود دارد، آشنا شده و اين ديد واقع‌بينانه‌ كه به واسطه‌ اين آشنايی برای وی فراهم آمده، به حركتهای بعدي‌اش كمك مي‌كند.  در حال حاضر، جنبش دانشجويی ما با گذر از موانعی كه در چند سال گذشته با آنها روبرو شده، از ضريب واقع‌بينی بيشتری برخوردار است و با حساسيت، مسائل سياسی و اجتماعی را پيگيری مي‌كند و در عين حال معتقد است كه نبايد به هيچ وجه سرنوشتش را با مراكز قدرت و احزاب سياسی گره بزند.

رويكرد امروز جنبش دانشجويی درباره‌ عدم حضور جدی در بحث انتخابات و معرفی كانديداها از برخوردهای چند سال اخيری كه بر اين جنبش تحميل شده، متاثر است و من شخصا از اين بابت متاسفم، هرچند اطمينان دارم همين دانشجو كه مي‌گويد نمي‌تواند در انتخابات حضور فعال داشته باشد، اگر تضمينی لازم برای برگزاری انتخابات آزاد و سالم ايجاد شود و بتواند نمايندگان واقعي‌اش را بدون دخالت و قيمومت ديگران معرفی كند، نسبت به اين روند اقدام مي‌كند.

در صورتيكه جنبش دانشجويی حضور فعالی در انتخابات مجلس هفتم نداشته باشد، طبيعی است كه آثار منفی آن افكار عمومی را تحت تاثير قرار مي‌دهد.

 بر اساس نتايج آخرين نظرسنجي‌ها، دانشگاهيان در راس گروه‌های مرجع قرار دارند و ساير جريان‌ها و گروه‌ها با فاصله‌ زياد از آنها مراحل بعدی را به خود اختصاص داده‌اند.

معين در ادامه با يادآوری مشی قوه‌ مجريه در واقعه 18 تير 78 آنرا در بحث استعفاهای مطرح شده در آن مقطع زمانی محدود ندانست و صداقت و ايستادگی مسوولان اجرايی در آن مقطع را از عوامل موثری كه زمينه اعتماد دانشجويان را به دولت و نظام فراهم آورد، برشمرد.

وی با بيان اينكه در مراحل بعدی رسيدگی به پرونده‌ واقعه‌ كوی، جای متهم و شاكی عوض شد، گفت: در دادگاه‌هايی كه در اين موضوع برگزار شد، برخورد عادلانه به عمل نيامد و اين امر باعث شد تا دانشجويان احساس كنند كه نظام به دادخواهی آنها وقعی ننهاده است.
يكی از نقاط قوت خاتمی اين بود كه دولت در دانشگاه‌ها پايگاه قوی داشت.

مسئولين بعد از من و مخالفان نظرات من، بعد از كناره‌گيری من فرصت مطالعه بر روی نظراتم را پيدا كردند، هم‌چنين مظلوميت دانشجو و متانت و وارستگی دانشگاهيان در اين فضای گردآلود، جهل، تعصب و سوءظن بيش از پيش نمايان شد.

هنوز هم ممكن است در جامعه آثاری از استبداد، خودرايی و تضييع حقوق مردم مشاهده شود، از اين رو ضروری است كه دانشجو به عنوان قشر پيشتاز در خط مقدم به اين آفات توجه كند.

در حال حاضر، شاهد آن هستيم كه امريكا و اسرائيل در پی بسط سلطه‌ی خود بر جهان هستند، از اين رو، جنبش دانشجويی علاوه بر تاكيد بر استبدادستيزی نمي‌تواند در برابر تجاوز جهانخواران ساكت باشد.