سخنان صريح هنری كسينجر و گزارش مفسر خبرگزاری رويتر از تهران پيرامون مناسبات و مذاكرات پشت صحنه با امريكائی ها همزمان شده است با مقابله آشكارتردر داخل كشور با مردم، نيروهای ملی و مترقی، شخصيت های ميهن دوست، به زندان انداختن و يا به زندان بازگرداندن چهره های سياسی كشور و مخالفت با دو لايحه اختيارات رياست جمهوری و قانون انتخابات(لغو نظارت استصوابی)

اين تنها يك حدس و گمان نيست چرا كه رويتر با نقل قولی از محسن رضائی دبير مجمع تشخيص مصلحت و فرمانده سابق سپاه پاسداران می نويسد، جناح راست و يا بقول اين خبرگزاری "سنت گرا"ها در ميدان مذاكره جلوتر از اصلاح طلب ها می دوند. و آنكه حلقه محاصره مردم و نيروهای سياسی ملی كشور را تنگ تر می كند تا ميدان مذاكرات پنهان فراخ تر شود، همين جناح است.

"سياست مقابله در داخل و مذاكره با خارج" از سوی جبهه مخالف اصلاحات و مافيای قدرت و پول در جمهوری اسلامی همان موازنه ای است كه كفه ترازوی آن به سود امريكا سنگين است، چرا كه امريكا با آگاهی از ضعف های جدی اين بخش از حاكميت و كينه و نفرتی كه مردم نسبت به آن دارند، در تنگنائی كه جمهوری اسلامی در آن گرفتار آمده فعلا بزرگترين امتيازهای پنهانی را می گيرد، چه اقتصادی و چه سياسي(ديروز افغانستان و امروز عراق). "فعلا" زيرا در پايان اين دوره از مذاكرات و شرايط در حال تغييرمنطقه، برای حاكميتی كه مردم دستشان را از پشت آن برداشته اند نه چيزی برای معامله و دادن امتياز، بمنظور جلب حمايت و ماندن بر سر قدرت باقی می ماند و نه اعتباری كه امريكا به آن اعتنائی داشته باشد. معامله ای كه با صدام حسين شد و مقابله ای كه صدام حسين با مردم كشورش كرد، الگوئی بی نياز از توصيف است. آنكس كه هنوز به سياست مذاكرات پنهانی و مقابله آشكار با مردم اميدوار است كافی است به اسناد دو دهه مناسبات پنهان امريكا با ايران و عراق كه ستون سخن روز پيك بصورت دنباله دار منتشر می شود مراجعه كند.