هاشمی رفسنجانی در ديدار برخی مديران مسئول و سردبيران مطبوعات با وی، عملا در يك مصاحبه مطبوعاتی – انتخاباتی شركت كرد. او دراين مصاحبه تلويحا گفت كه بزودی اعلام كانديداتوری خواهد كرد. اين درحالی است كه وی عملا در غياب محمد خاتمی كه در سفر ونزوئلا بسر می‌برد، ديدارهای مرسوم رياست جمهوری را انجام داد. از آن جمله است ديدار با فرستاده ويژه عربستان سعودی برای مذاكره بر سر قيمت نفت و مسائلی كه در اجلاس آينده اوپك مطرح است!

هاشمی در اين ديدار گفت:

اكنون همه‌ بحث‌ها بر سر اين است كه آيا مديريت كشور به من منحصر می‌شود يا خير؟ هرچه كه به انتخابات نزديك‌تر می‌شويم، احساس می‌كنم مسووليت من سنگين‌تر است و نمی‌‌توانم كنار بمانم.

ای كاش احزاب خوبی داشتيم كه مردم و نيازهای آنها را می‌شناختند و متناسب با اين نيازها مدير تربيت می‌كردند.

اگر فرد توانايی برای اداره‌ كشور داوطلب شود ـ فرض اين است كه در ميان نامزدها كسی هست ـ و مردم او را بپذيرند، ديگر وارد عرصه نخواهم شد. اما اگر كسی توانايی اداره‌ جامعه را داشته باشد اما جامعه او را نشناسد، باز هم مسووليت من بر جای خود باقی است.

من به همان ميزان كه معروف هستم، عيوبم نيز شناخته شده است و مردم نيز اين را می‌دانند. اكثريت مردم مرا می‌شناسند و ممكن است كه مرا قبول داشته باشند يا نداشته باشند. ما نمی‌‌خواهيم رييس‌جمهوری داشته باشيم كه با رای كم و در دور دوم از صندوق بيرون بيايد و در مقابل حوادث مهم احساس ضعف كند. بايد سعی كنيم كه رييس‌جمهور رای نسبتا خوبی داشته باشد. اگر چنين كسی وجود نداشته باشد، به عنوان كسی كه آماده هستم اعلام می‌كنم كه می‌آيم و همه مطلع خواهند شد. البته دعا می‌كنم كه به اين مرحله نرسم؛ چون آن را برای كشور مفيد نمی‌‌دانم. اين يك علامت منفی است.

رفسنجانی در پاسخ به سوال ديگر وكيلی مديرمسوول روزنامه‌ ابتكار مبنی بر اين‌كه كارگردانی پروسه‌ انرژی هسته‌يی در دست چه كسی بوده و آيا نمی‌‌شد طوری رفتار شود كه به وضعيت فعلی دچار نشويم؟ گفت:

طرح آمريكايی‌ها در رابطه با ما و منطقه بسيار مهم است. آنها در نظر دارند طرح خاورميانه بزرگ را در منطقه اجرا كنند و اين مساله پيش از 11 سپتامبر برنامه‌ريزی شده بود. آنها 11 سپتامبر را بهانه‌ خود قرار دادند و در افغانستان تا حدودی پيش رفتند اما مساله به همين جا ختم نمی‌‌شود. در عراق هم وضع آنها بسيار دشوارتر از افغانستان است و هرچه پيش می‌روند، به هدف واقعی‌شان نمی‌‌رسند. جمهوری اسلامی تا به حال كنار ايستاده و بهره‌ لشگركشی‌های آمريكا را بدون پرداخت هزينه می‌برد. فراموش نكنيم كه اگر در افغانستان جنگ داخلی رخ می‌داد برای ما گران تمام می‌شد ولی اكنون وضع ما در افغانستان بهتر است و به آينده هم اميدواريم. علاوه بر اين قرار شده كه چيزی خلاف اسلام در قانون اساسی افغانستان تصويب نشود. در عراق هم همان چيزی كه می‌خواستيم اتفاق افتاد.

فكر نمی‌‌كنم كه از ناحيه‌ لشگركشی، نتيجه‌ درستی عايد آمريكا شود. آمريكا طرح خاورميانه را به عنوان يك طرح چندمنظوره اجرا می‌كند تا در منطقه، حكومت‌های تسليم آمريكا، حاكم شوند. لذا در اين مسير به سد محكمی به نام ايران برخورد كرده است. اوضاع فلسطين هم مانع سختی برای آمريكايی‌هاست و با بودن فلسطين، كار كردن برای آمريكايی‌ها در منطقه دشوار است.

مساله‌ هسته‌يی برای آنها بهانه‌ خوبی برای فشار به ايران است و اگر اين مساله نبود، مسائل ديگری را جايگزين می‌كردند. اين يك پروژه‌ طولانی است كه از تهديدات فعلی آنها آغاز می‌شود.

مساله‌ انرژی هسته‌يی را شورای عالی امنيت ملی به رياست رييس‌جمهور دنبال می‌كند و در نهايت رهبری هم بايد تصميمات اين شورا را تاييد كنند. اگر هم لازم باشد گاهی من برای مشورت حضور مقام معظم رهبری می‌روم. ارزيابی من اين است كه مذاكرات تا به حال خوب اداره شده است. آمريكا و اروپا نمی‌‌خواهند ما تكنولوژی هسته‌يی داشته باشيم و برای ايران هم به هيچ وجه قابل قبول نيست كه از اين تكنولوژی صرف‌نظر كند.

تدابيری كه تا به حال اجرا شده قابل قبول است. هرچند ممكن است انتقادهايی نيز وجود داشته باشد ولی نمی‌‌توان اين انتقادها را به طور علنی بيان كرد. شرايط جهانی و منطقه‌ای، ما را در موقعيت حساسی قرار داده است. مسائل داخلی ما در موقعيت ويژه‌ای قرار دارد. غير از دو سه سال اول انقلاب، هيچ‌گاه نيروهای ما به اين اندازه با يكديگر درگير نبوده‌اند؛ به طوری كه امروز نيروهای خالص انقلاب به چالش با هم پرداخته‌اند.

سلطانی‌فر مديرمسوول روزنامه‌های ايران‌نيوز و صبح اقتصاد نيز در ادامه‌ اين جلسه در سخنانی گفت: در طول 26 سال گذشته در بسياری از مواقع شاهد بوديم كه اهداف ايدئولوژيك ما با منافع ملی در تعارض بوده است. به نظر شما ارجحيت در اين موارد با كدام است؟

وی هم‌چنين از هاشمی رفسنجانی پرسيد كه نگاه او نسبت با برخورد با مطبوعات چيست و چه‌طور می‌توان مناسب عمل كرد تا ديگر شاهد برخورد با مطبوعات نباشيم.

وی هم‌چنين ديدگاه هاشمی رفسنجانی درخصوص توسعه‌ سياسی را نيز خواستار شد.

هاشمی رفسنجانی در پاسخ گفت: مطبوعات بايد در چارچوب قانون حركت كنند و قانون هم خيلی روشن به تخلفات مطبوعاتی اشاره كرده است. همه بايد در حد قانون عمل كنيم و دستگاهها نبايد سليقه‌ای برخورد كنند.

وی افزود: نمی‌‌خواهم بگويم كه هرچه اتفاق افتاده قانونی بوده و يا هرچه مطبوعات انجام داده‌اند، مورد تاييد قانون بوده است. همه بايد تابع قانون باشيم و عمل به قانون بد، از بی‌قانونی بهتر است.

احزاب، مطبوعات، انتخابات و نظارت همگانی از پايه‌های سياسی بودن مردم است كه اگر درست محقق شوند، توسعه‌ی سياسی هم محقق خواهد شد.

هنگامه شهيدی، روزنامه‌نگار نيز در سخنانی درخصوص نقش زنان و حقوق آنها صحبت كرد.

هاشمی رفسنجانی در پاسخ گفت: من از همان ابتدا معتقد بودم كه بهترين راه برای بانوان اين است كه از تحصيل شروع كنند و دانش خود را تقويت نمايند. در كنار تحصيل بانوان، بايد قانون مدنی را نيز بررسی كنيم و جايی كه حقوق زنان ضايع شده، اصلاح شود.

سيد حامد مدنی، مديرمسوول هفته‌نامه‌ محلی اولدوز اروميه به نمايندگی از نشريات محلی نيز به تشريح مشكلات نشريات محلی پرداخت.

هاشمی رفسنجانی در پاسخ گفت: نشريات محلی نقش موثری در تنوير افكار عمومی دارند. البته باندبازی و معامله نبايد در كار خبری وجود داشته باشد .