دبيركل نهضت آزادی ايران نيز در مراسم بزرگداشت بازرگان گفت:

بازرگان از تأثيرات منفی يكی شدن مذهب و حكومت آگاه بود. او ورود روحانيون به سياست و قدرت و آميختگی دين و دولت را نقض غرض و مغاير با منافع و مسايل دينی می‌‏دانست.

در نظام‌‏های مبتنی بر دموكراسی، مسوولان و برگزيدگان مردم، خود را موظف به پاسخگويی به صاحبان اصلی كشور يعنی؛ مردم می‌‏داند. اما وقتی تفكر و ادعای سياسی اين باشد كه منتخب مردم مسوول در برابر خدا است و نه مردم؛ و ادعا اين باشد كه حاكمان بايد در خدمت اجرای فرامين الهی باشند و نه منافع ملی، مناسبات مردم سالارانه برهم می‌‏خورد.

اين نوع نگاه به قدرت اگر در دوران‌‏هايی در تاريخ كاركرد داشته است، در اين عصر و زمان به خصوص در دوران انقلاب الكترونيك و گسترش دموكراسی كارايی ندارد. بنابراين در جمع‌‏بندی بايد گفت كه نهاد دين يا روحانيون و نهادهای اقتصادی، نظامی و تخصصی ديگر هيچ حق ويژه‌‏ای در نهاد دولت ندارند و نبايد داشته باشند.