ايران

پيك

                         
 

اطلاعيه ای تاريخي

كه پس از 25 سال

بايد آن را دوباره خواند
 
 

63 از آزادی طلبان سال 1357، در اعتراض به كشته شدن دانش آموزان در روز 13 آبان اطلاعيه ای صادر كرده اند كه بازنگری آن، در شرايطی كه ايران درحال حاضردر آن قراردارد، بسيار حيرت انگيز و تاريخی است.

اين اطلاعيه را كسانی امضاء كرده اند كه بسياری از آنها با تاسيس جمهوری اسلامی، جزو رهبران اين نظام شدند و برخی از آنها همچنان نه تنها در حيات، بلكه مصدر كليدی ترين امور در جمهوری اسلامی اند. امثال ناطق نوری، هاشمی رفسنجانی، مهدوی كنی، ابراهيم رئيسی و... يا در موج ترورها و حوادث جنگ كشته شده اند مانند باهنر، مطهری، بهشتی، محلاتی و ...

آنها كه اين نامه را امضاء كرده اند همگی روحانی و طلبه و مذهبی اند كه درآن دوران انقلاب، گروه "روحانيون تهران" را تشكيل داده بودند و اطلاعيه انقلابی، عليه استبداد   و حكومت نظامی صادر می كردند.

از آن جمع، شماری كه در طيف مدافعان استبداد كنونی قرار گرفته اند، كم نيستند، كه فرمان دستگيری و زندان و شكنجه و اعتراف و قتل زنجيره ای و اعدام برای كسانی كه چنين نامه ای را امروز بنويسند و يا عليه استبداد قد علم كنند صادر كرده و می كنند.

بمناسبت 13 آبان، جمعی از بازماندگان آن گروه كه زير منگنه استبداد و اختناق گروه ديگری كه نام آنها هم دراين نامه هست قرارگرفته اند، متن اطلاعيه مشترك خود را ديروز در تهران بازانتشار دادند تا به دوستان ديروز خود نشان دهند به كدام مسير رفته و چگونه پا جای پای استبداد پهلوی گذاشته اند.

آن نامه را، كه متن آنرا در زير می خوانيد، امروز اگر عينا بنويسند، صدها ستمديده سياسی مذهبی و هزاران هزار ستمديده غير مذهبی وملی مخالف استبداد كنونی حاضرند امضاء كنند.

اين اطلاعيه تاريخی را كه خبرگزاری های داخلی نيز آن را ديروز منتشر كردند، در زير می خوانيد:

 

بسمه تعالي

«خاطره‌ شهادت عزيزانمان را در حادثه‌ 13 آبان دانشگاه گرامی مي‌داريم و فجايع و كشتار بي‌رحمانه‌ حكومت را به شدت محكوم مي‌كنيم. همه‌ قشرهای جامعه يكپارچه به پا خاستند و فرياد خشم و اعتراض خود را به گوش جهانيان رسانيدند و خواست‌های خويش را كه استقرار نظام عادل اسلامی است، به صورت‌های گوناگون ابراز داشتند موج عظيم تظاهرات فرهنگيان، دانشگاهيان، اصناف كارمندان بخش‌های خصوصی و دولتی و كارگران و دهقانان و همه‌ی اقشار ملت از مرد و زن هدف اعتصابات و تظاهرات خويش را استقرار حكومت اسلامی و طرد استبداد ابراز داشتند و با همگامی و هماهنگی رهبری پيشوای عظيم‌الشان حضرت آيت‌الله العظمی امام خمينی را اعلام كردند.

در بخشی ديگر از اين اعلاميه چنين آمده‌است: اينك كه فرياد اعتراض مردم به اوج خود رسيده است، رژيم به جای آن‌كه ريشه‌های خشم و اعتراض را شناخته و روح نهضت مردم مسلمان ايران را درك كند، به آخرين سنگر خويش عقب‌نشينی كرده و با تشكيل دولت نظامی شعله‌های خشم مردم را برافروخته‌تر ساخته است تا باز هم با كشتار و ايجاد وحشت صدای حق‌طلبانه‌ مردم باايمان را در سينه‌ها خفه سازد. رژيم مدعی است كه وطن در آستانه‌ی سقوط قرار گرفته با آن‌كه هيچ‌گاه اين مدت چنين يكپارچه برای نجات وطن به‌پا خاسته و اگر حكومت در نهضت مردم توطئه و اخلال نكند و هرج و مرج‌های مصنوعی به راه نيندازد و مردم آگاه و به‌پا خاسته راه مقدس خويش را تا سرحد پيروزی ادامه مي‌دهند و با قاطعيت برای رسيدن به آزادی و استقلال و حكومت اسلامی مقاومت مي‌نمايند.


شگفتا كه رژيم نمي‌خواهد اعتراف كند كه نه تنها در ميان ملت پايگاهی ندارد، بلكه مردم يكپارچه در برابرش قرار گرفته‌اند و اگر ملت نخواهد و همكاری نكند حكومت از حمايت سياست‌های استعماری طرفی نخواهد بست و تجربه‌های گذشته نشان داده كه سرنيزه عامل ديرپايی برای دوام حكومت نيست و هم‌اكنون ملت به مقاومت خويش ادامه مي‌دهد. مطبوعات و جمعی از كاركنان راديو تلويزيون در برابر سانسور نظامی دست از كار كشيده‌اند. كاركنان بسياری از موسسات دولتی و وزارتخانه‌ها با اعتصاب و عدم همكاری حكومت سرنيزه را رد مي‌كند.

همچنين تصريح شده‌است: جامعه‌ اصناف تهران با اعلام تعطيل موضع قاطع خود را در برابر دولت نظامی اعلام كرده‌اند. ما بار ديگر با تاكيد بر ادامه‌ راه تا رسيدن به هدف مردم را به پايداری و مقاومت هوشيارانه دعوت كرده و ضمن همكاری با يكديگر در امر تامين نيازمندي‌های اوليه و وسايل درمانی و عبور و مرور توطئه‌ روژيم را در فلج كردن زندگی مردم خنثی نمايند.»

ما انصر الا من عندالله

محي‌الدين انواري

سيد مهدی امام جمارانی،

رمضانعلی زماني

حسين اطهری،

ابراهيم رئيسي

حسين انصاريان،

سيدجعفر شبيری،

جعفر شجونی،

محمد جواد باهنر،

محمد بهشتی،

شيخ قدرت‌الله صادقي

علي‌اصغر جعفری،

غلامحسين صفايي

سيد محمدتقی حكيم،

سيد نورالدين علوی طالقاني

علی حيدری،

شيخ محمدعلی عاملي

محمد حيدری قزوينی،

احمد غروی رفسنجاني

محمد خندق‌آبادی،

حسين غفاريانحسين حسينی همدانی،

خليل‌الله فاضلي

سيد جمال‌الدين دين‌پرور،

مهدی قدسی محلاتي

سيد هاشم رسولی،

محمد كشانی،

رضوی يزدی،

شيخ محمد كرباسي

عميد زنجانی،

يدالله كافي

شيخ حجت‌الله كيانی،

سيد محمدباقر مهدوی كرماني

حسن لاهوتی،

علي‌اكبر مهدوی خراساني

سيد رضا محمدی،

محمدرضا مهدوی كني

شيخ اسماعيل مرادی،

موحدی قزويني

سيد جلال محبی،

سيد فرج‌الله موسوي

اسماعيل ملكی،

سيد ابوالحسن موسوی همداني

مرتضی مطهری،

سيد مهدی موسوی اصفهاني

محمد مفتح،

موسوی كاشاني

علي‌اصغر مرواريد،

سيد عبدالكريم موسوی اردبيلي

شيخ فضل‌الله محلاتی،

علي‌اكبر ناطق نوري

عبدالعلی معزی،

سيف‌الدين نوراني

ميرزا حسن مقدسی،

سيد محسن هزاوه‌ای همداني

مصطفی ملكی،

علي‌اصغر هرندي

سيد حسين موسوی درچه‌ای،

سيد علي‌اصغر هاشمي

شيخ محمدعلی موحدی كرمانی،

سيد رضا ياسيني

علي‌اكبر هاشمي

سيد حسن طاهري

***منبع :اسناد انقلاب اسلامی جلد سوم.

  
 
                      بازگشت به صفحه اول
Internet
Explorer 5

 

ی