|
روزنامه اعتماد در آخرين شماره خود كه امروز باشد، گزارشی را
از مجلس فرمايشی هفتم منتشر كرده است . اين گزارش بيشتر
خواندنی است اگر نقاط كور آن روشن شود، كه ما سعی كرده ايم
چنين كنيم:
1- دراين گزارش از فردی بنام "ثابت" صحبت می شود. ايشان فرزند
ثابت پاسال سرمايه دار بزرگ زمان شاه است كه اكنون سالهاست در
ايران فعاليت اقتصادی می كند و با بسياری از رهبران جمهوری
اسلامی ارتباط دارد. او را فائزه هاشمی دختر هاشمی رفسنجانی
شريك اقتصادی است و بزرگترين كشتی تفريحی خليج فارس به وی تعلق
دارد. بخشی از امكانات و سرمايه گذاری های او در همين گزارش
مطرح شده است.
2- آن عده 80 نفره كه در يك هيات پارلمانی و با هواپيمای دربست
به مشهد برده شده اند، در حقيقت فراكسيون متمايل به رياست
جمهوری هاشمی رفسنجانی و كابينه احتمالی وی است. همين شمار
نماينده، چند روز پيش نيز به ديدار هاشمی رفتند تا با وی بيعت
كرده و از او بخواهند كانديدای رياست جمهوری شود.
3- نماينده ای كه دراين گزارش عليه سفر اين هيات 80 نفره سينه
به تنور چسبانده، با اشاره فراكسيون شبه نظامی رهبر در مجلس
وارد صحنه شده و پيش از آنكه از هتل داريوش و فعاليت های
"ثابت" در ايران عصبانی باشد، از تشكيل فراكسيون 80 نفره به
سود هاشمی رفسنجانی نگران است.
4- اين سفر، عملا سفری سياسی و برای همآهنگی بيشتر بوده و مشهد
نيز برای تشكيل آن بی جهت انتخاب نشده است. اين انتخاب با توجه
به حمايت واعظ طبسی از هاشمی رفسنجانی برای رياست جمهوری آينده
صورت گرفته است، والا می شد نشست را در اصفهان كه مركز گردشگری
است و يا كيش كه "ثابت" سرمايه اش درآنجا مستقر است برگزار
شود. درمشهد برگزار شد تا هم پيامی باشد برای مخالفان رياست
جمهوری هاشمی و هم مانعی باشد برای ضد تبليغ عليه آن!
5 - روزنامه اعتماد خود به اين گزارش نكاتی را افزوده است مبنی
بر نگرانی از رفتن سرمايه ها از ايران. اين نكته كه در روزهای
اخير در اشكال مختلف و بعنوان خطر سلطه بيت رهبری و ماجراجوهای
وابسته به سپاه بر رياست جمهوری مطرح شده، عملا بازتابش در
حاكميت بصورت حمايت از هاشمی رفسنجانی بروز كرده است. حمايتی
برای جلوگيری از خطر پولپوتيسم در جمهوری اسلامی.
6- بقيه مسائل، كه زيرپوست شعارها و ادعای حكومتی درباره ساده
زيستی و حكومت فراموش شده مستضعفان و دفاع از ارزش ها در برابر
اصلاحات و... باشد، خود دراين گزارش وجود دارد و نيازی به
توضيح نيست.
حال گزارش را با همان عنوانی كه در اعتماد منتشر شده بخوانيد:
جدل در مجلس برای شركت دريك ميهمانی پر دردسر
اعتماد: نشست مشترك تعدادی از اعضای مجلس هفتم با مديران
سازمان ميراث فرهنگی از سوی سعيد ابوطالب، عضو كميسيون
فرهنگی مورد انتقاد شديد قرار گرفت و اظهارات او به واكنش
تعدادی ديگر از مجلسيان كه در اين نشست شركت كرده بودند،
منتهی شد.
ابوطالب در نطق پيش از دستور خود از اين نشست به عنوان
«يك برنامه حساب شده و با هدفی خاص» نام مي‌برد. در حالی
كه نمايندگانی كه در اين جلسه حاضر بودند تاكيد دارند كه
جلسه مذكور به بحث پيرامون «ارتقای گردشگری در ايران»
مي‌پرداخت. اما اين پاسخ، سعيد ابوطالب را راضی نمي‌كند.
او با بيان اينكه عده‌يی ناشناس بيش از 80 تن از
نمايندگان را با يك فروند هواپيما به شهر مشهد برده‌اند،
مي‌افزايد: «هيچ كس نمي‌داند دقيقا برای چه به اينجا –
مشهد- آمده است و مهمتر آنكه چه كسی ميزبان است. مجموعه
هتلداران مشهد يا رييس سازمان ميراث فرهنگی و گردشگري؟
هيچ كس نمي‌پذيرد.»
بنابر اخبار، اين نشست مشترك به دعوت سازمان ميراث
فرهنگی و گردشگری صورت گرفته است و بحث آن صرفا آشنايی
مجلسيان با صنعت گردشگری بوده‌است. همچنين «ثابت»
مدير هتل بزرگ داريوش كيش
نيز در اين نشست حضور داشته و به بحث پيرامون اين صنعت
و جايگاه آن مي‌پردازد.
«چه كسی آقای «ث» -ثابت- را مي‌شناسد؟ آيا عنوان و موضوع
صحبت ايشان از پيش هماهنگ شده است؟ پاسخ منفی است.»
اين، بخشی از اظهارات سعيد ابوطالب است. او مي‌افزايد:
آقای «ث» هر چه مي‌خواهد مي‌گويد و در حضور ده‌ها نماينده
محترم مجلس شورای اسلامی كه ناخواسته در يك جلسه ظاهرا
رسمی شركت داده شده‌اند، مي‌گويد كه با ساختن هتل داريوش
در كيش هويت ايرانی را به ايرانيان باز گردانده است و
سپس از خود سخن مي‌راند. گويی او آمده است تا به نخبگان
و نمايندگان اين مردم بياموزد كه چگونه پاسدار هويت
تاريخی خرد باشند.»
ثابت حدودا از اواسط دهه هفتاد به منطقه كيش آمد.
او پيش از اين در جزاير قناری زندگی مي‌كرد و سپس در دوران
سازندگی و تشكيل مناطق آزاد به جزيره كيش آمد و در ابتدا
مشغول آموزش دلفين‌ها شد. حتی استخری را نيز در اين خصوص
راه‌اندازی كرد و رفته‌رفته كه كيش توسعه يافت او نيز به
فكر افتاد در اين جزيره مرجانی، جاذبه‌های گردشگری را
افزايش دهد. ثابت مورد حمايت مديران وقت منطقه آزاد بود.
به همين علت طرح‌هايش نيز با اقبال روبرو شد و استخر
شيشه‌يی او توجه ويژه گردشگران را متوجه خود كرد. پس از
دوم خرداد، ثابت به فكر احداث بزرگترين هتل ايران در
جزيره كيش برآمدأ هتلی كه از يك سو پرهزينه‌ترين لقب
گرفت و از ديگر سو صفت زيباترين را به خود اختصاص دارد.
هتل داريوش چه در زمان احداث و چه پس از آن بيشترين
گردشگران را به خود جذب كرد تا از جاذبه‌های آن ديدار
كنند.
داريوش، هتلی شد كه سنگ بنايش از ساخت تا پايان يادآور
دوران باستانی ايران است. يادآور تخت جمشيد. به همين
دلايل نيز ساعاتی محمد خاتمی را در خود جای داد و اغلب
مديران ارشد كشور هنگامی كه به كيش مي‌روند، مستقيم به
سوی اين هتل جهت استراحت چند روزه خود حركت مي‌كنند.
اما روايت ابوطالب به گونه ديگری است. او مي‌گويد: آقای
«ث» را چه كسی مي‌شناسد؟ او چند سال پيش به‌عنوان يك
سرمايه‌گذار ايرانی مقيم خارج از كشور پا به جزيره كيش
گذاشت و اكنون پس از چند سال به عضويت هيات مديره
موسسات وابسته به سازمان ميراث فرهنگ و گردشگری در آمده
است.علي‌رغم اظهارات او، شركت‌كنندگان نظر ديگری دارند.
«متاسفانه عده‌يی مي‌خواهند اين نشست كارشناسی را سياسی
كنند.» اين اظهارات سيد مرتضی موسوی، عضو كميسيون قضايی و
حقوقی مجلس است. او مي‌افزايد: «در اين نشست مسوولان
سازمان گردشگری حضور داشتند و عده‌يی از بخش خصوصی مرتبط با
موضوع مانند هتلداران نيز در جلسه شركت داشتند. يكی از
كسانی كه در اين جلسه حضور داشت يك سرمايه‌دار بزرگ
ايرانی بود كه فقط در موقع سخنرانی دوستان متوجه شدند چه
كسی است. سخنان اين فرد كارشناسی و درباره جذب سرمايه
بود. آن هم سرمايه سرمايه‌داران ايرانی. چرا ما فقط به
نكات منفی توجه مي‌كنيم؟ چرا در نظر نمي‌گيريم كه
سرمايه‌دار را جذب و اشتغالزايی بكنيم؟ چرا نبايد سرمايه‌دار
ايرانی را از آن سوی آب به اين سوی آب بياوريم؟»
ابوطالب اين اظهارات را نمي‌پذيرد. او مي‌گويد: «دو هفته
پيش از آن، حقير در اين مورد به دبير يكی از كميسيون‌ها
تذكر داده بودم كه شما حق نداريد از طريق مجاری غيررسمی
نمايندگان را برای شركت در اين سفر دعوت و تشويق كنيد و
پس از آن جناب دكتر افروغ، رييس كميسيون فرهنگی در جلسه
رسمی انحصارا از اين سفر بر حذر داشته بودند و گمان اين
بود كه چون مساله گردشگری به كميسيون فرهنگی مربوط
مي‌شود، دعوت تنها از اعضای اين كميسيون انجام گرفته
است. اما بعدا مشخص مي‌شود كه يك فاكس مشابه برای همه
كميسيون‌های ديگر نيز ارسال شده است. بدون آنكه دقيقا كسی
بداند اين مساله به هيچ‌عنوان با هيات رييسه مجلس
هماهنگ و تنظيم نشده است. آيا هيچ كس نبايد از خود بپرسد
كه به سفر آوردن ده‌ها تن نماينده مجلس كه تبعات
امنيتی، سياسی و اجتماعی زيادی بر آن مترتب است، چه نامی
غير از سعی در ايجاد روابط مخدوش ميان مراكز ثروت و قدرت
و يا احزاب مخفی سياسی با نمايندگان محترم مجلس دارد؟ خدا
كند حقيقت نداشته باشد اما در صورت صحت، هزينه موبايل‌های
اهدايی توسط يك شركت مخابراتی به ناظران قراردادهای
مخابراتی را چه كسی تامين مي‌كند؟»
اين نگاه اگرچه از سوی يكی از معترضين بيان مي‌شود اما از
آنجا كه سعيد ابوطالب ازجمله نيروهای آبادگر مجلس است و
در طيف فكری خاصی جای نمي‌گيرد، مي‌تواند افقی به
سرمايه‌گذاران و بخصوص ايرانيان خارج از كشور دهد كه برخی
در ايران كه امروز در پارلمان نيز جای گرفته‌اند، چندان
علاقه‌يی به جذب سرمايه‌ها ندارند و تسری اين ديدگاه در
شرايطی كه مجلس در بحث قراردادهای خارجی نيز نگرش خاصی
حكمفرما مي‌كند، مي‌تواند پيامدهای منفی را به ارمغان
بياورد. پيامدی همچون خروج سرمايه‌های موجود و ركود بيش از
پيش در كشور كه نهايتا منجر به تشديد نارضايتي‌ها خواهد شد. |
