مراسم “ سوگواره‌ی روزنامه‌ی وقايع اتفاقيه” با تحصن جمعی از روزنامه‌نگاران و اعتصاب غذای تر آنها از ساعت 1 بعد از ظهر ديروز آغاز شد كه برای مدت 24 ساعت پيش بينی شده است. اين تحصن در انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ايران برپاست.

در اين مراسم عيسی سحر خيز مدير مسئول ماهنامه توقيف شده آفتاب، شمس الواعظين از روزنامه های توقيف شده جامعه و توس و نشاط، عمادالدين باقی از روزنامه جمهوريت و ميثمی از نشريه چشم انداز و چند تن ديگر از روزنامه نگاران سخنرانی كردند.

عباس سليمی نمين سردبير سابق كيهان هوايی كه معمولا رهبر جمهوری اسلامی سخنان خود را از زبان او و حسين شريعتمداری در مطبوعات می گويد در اين مراسم حاضر نشد توقيف جمهوريت و وقايع اتقاقيه را محكوم كند كه با انتقاد حاضرين روبرو شد.

در ابتدای اين مراسم آرش حسن نيا به ياد روزنامه نگاران زندانی " گنجی، عبدی، عليجانی، اشكوری، زرافشان، قاضيان و صابر" يك دقيقه سكوت اعلام كرد.

سپس عيسی سحرخيز ضمن انتقاد از عدم حضور برخی اصلاح طلبان در اين مراسم با اشاره به مخالفان اصلاحات گفت: " تهديدگران خود را محق مي‌دانند كه قانون اساسی و قانون مطبوعات را كنار نهند. به اين ترتيب فضايی فراهم آمده كه روزنامه‌نگاران بدلی و عضو فراكسيون روزنامه‌نگاران، هر چه مي‌خواهند بكنند.”

سحرخيز دستگاه قضايی را به زيرپا گذاشتن قانون متهم كرد و متذكر شد:” نتيجه‌ی عملكرد اينچنينی، ترك اين عرصه از سوی روزنامه‌نگاران و جلای وطن و يا زندانی شدن روزنامه‌نگاران شده است و حال آنكه اين دستگاه به تازگی نسبت به برخی اعضای تحريريه واكنش نشان داده و اجازه‌ی فعاليت را به برخی نمي‌دهند. البته آنها با خط فكری اين افراد مشكل دارند و نه خود روزنامه‌نگاران.” 

عضو شورای مركزی انجمن دفاع از آزادی مطبوعات، خطاب به راه يافتگان به مجلس هفتم و فراكسيون مطبوعات اين مجلس گفت:” اينكه با بودجه‌ی بيت‌المال، نشريه‌ای منتشر شود، به معنی روزنامه‌نگاری نيست و سابقه‌ی روزنامه‌نگاری محسوب نمي‌شود.”

سحرخيز از عدم حضور راه يافتگان به مجلس هفتم در اين نشست و تهديدهايی كه آنان عليه روزنامه نگاران انجام داده اند انتقاد و اظهار تاسف كرد.

سحرخيز با اشاره به زمزمه هايی كه برای تغيير قانون مطبوعات می شود افزود:” اين تغييرات مطمئنا به نفع روزنامه‌نگاران نخواهد بود و تضييقاتی را بر وضع موجود، خواهد افزود.”

مدير مسوول ماهنامه‌ی توقيف شده‌ی آفتاب با اشاره به برنامه‌های محافظه‌كاران تا انتخابات رياست جمهوری گفت كه ادامه‌ی توقيف مطبوعات بخشی از برنامه های آنهاست. ما روزنامه‌نگاران بايد به فكر خودمان باشيم و صندوقی را برای حمايت از خود قرار دهيم و حتی از كمك‌های بين‌المللی نيز بهره جسته و كار جمعي‌مان را تا رسيدن به حقوقمان، ادامه دهيم.”

پس از سخنان سحرخيز “ژيلا بني‌يعقوب” بيانيه‌ ده روزنامه نگار خارج از كشور را قرائت كرد. در اين بيانيه كه توسط نوشابه اميری، حسين باستانی، مسعود بهنود، سعيد رضوی فقيه، نيك آهنگ كوثر، هوشنگ اسدی، سينا مطلبی و ابراهيم نبوی امضا شده ضمن اظهار تاسف از توقيف اخير مطبوعات دادستان عمومی و انقلاب تهران بشدت مورد انتقاد قرار گرفته است.

در ادامه عليرضا علوی تبار منافع كلان مادی برخی را در پس توقيف مطبوعات دانست كه به گفته وی بر روی آن زرورق ايدئولوژيك و قانونی می كشند. بنظر او وظيفه‌ی روزنامه‌نگاران، در هم ريختن اين زرورق است.

علوی تبار با اشاره به اينكه رسانه‌های گروهی ابزار مبارزه سياسي‌اند و انحصاری كردن اين رسانه‌ها به معنی حفظ قدرت انحصاری در ساخت قدرت است، نتيجه گرفت كه اولين منفعت‌برندگان توقيف مطبوعات، صاحبان قدرت نامحدود و غير مسوول‌اند. علاوه بر آنان، از آنجا كه در ساخت اداری ايران، ارتقای افراد بر اساس ارادت سالاری به مراكز قدرت است، هر كاری كه به منزله‌ی ابراز ارادات باشد، دائما پاداش خواهد يافت. تعطيلی مطبوعات نيز نماد اثبات ارادت عده‌ای است كه خواهان ارتقا در سيستم موجود هستند.”

به اعتقاد وی نه با اقناع ايدئولوژيك و نه با گفت‌وگوی حقوقی، نمي‌توان جلوی اين روند را گرفت، مگر آنكه منافع ياد شده، زير سوال رود.

علوی تبار با تاكيد بر اينكه فقط قدرت، قدرت را مهار مي‌كند، متذكر شد: “ تنها زمانی مي‌توان با قدرت توقيف مطبوعات مقابله كرد كه قدرتی هم سنگ آن داشته باشيم؛ در غير اين صورت بايد اهداف و مطالبات خود را كاهش دهيم، تا متناسب با آن قدرت داشته باشيم.”

علوي‌تبار پرسيد:” آيا برای تامين حقوق يك صنف، صرفا بايد كار صنفی داشت و يا كار صنفی و سياسی همزمان داشت؟ پاسخ به اين پرسش به شرايط موجود بستگی دارد. اگر موانع حقوق يك صنف، سياسی باشد، تنها با اقدامات صنفی نمي‌توان آنها را مرتفع كرد؛ بنابراين راه مقابله بايد راه صنفی و سياسی باشد.”

به گزارش ايسنا، “نوشابه اميری” از جمله روزنامه‌نگاران مهاجرت كرده از ايران نيز پيامی برای اين تحصن فرستاده بود كه توسط “ژيلا بني‌‌يعقوب” قرائت شد.

انجمن اسلامی دانشجويان دانشكده‌ی خبر نيز با ارايه‌ی بيانيه‌ای كه در اين مراسم قرائت شد، از اين تحصن و اعتصاب غذا حمايت كرد.

در حاشيه

-  پلاكاردها و نوشت‌هايی با عناوين ذيل بر ديوارهای سالن اجتماعات انجمن صنفی روزنامه‌نگاران نصب شده بود:

- توقيف روزنامه، توقيف انديشه نيست

- ما روزنامه‌نگاريم، آيا توقيف بيش از 100 نشريه كافی نيست

- ما روزنامه‌نگاريم، ما امنيت شغلی نداريم، ما مي‌خواهيم روزنامه‌نگار بمانيم

- بدون محاكمه ما را از حقوقمان محروم مي‌كنند