|
سعيد ابوطالب را در انتخابات فرمايشی مجلس هفتم، بعنوان
نماينده تهران به مجلس برده اند. او كه از حوزه تهران، ری،
اسلامشهر و شميرانات
به مجلس رفته است، هنوز كار اعتبارنامه های نمايندگان تمام
نشده اولين استيضاح يكی از وزرای دولت خاتمی را تسليم مجلس
كرد. ابوطالب، در پوشش دفاع از استقلال كشور و عليه شركت های
نفتی پرچم اولين استيضاح را در مجلس هفتم برافراشت تا هوای
عقبه ساده انديش بسيج و حزب الله را شيرين كام كرده باشد. او
فعاليت های شركت نفتی” شل" را در جمهوری اسلامی مطرح كرد، اما
مانند همه عوامفريبی های تمام اين سال ها پيرامون استكبار و
مقابله با آن از سوی جناح راست ، او قلب مسئله را هدف نگرفت،
بلكه چنگ در زلف يار انداخت و فعاليت های فرهنگی شركت نفتی شل
را مطرح كرد و وزير ارشاد را به مجلس فراخواند، كه اين فعاليت
نيز ريشه در مناسبات پنهان و مافيائی اقتصادی در جمهوری اسلامی
دارد!
او در پرسش هائی كه بعنوان استيضاح مطرح كرده و در زير می
خوانيد، بجای آنكه وزير نفت را به مجلس فرابخواند و درباره
فعاليت های شركت های نفتی و مناسبات پنهانی كه با نهادهای غير
قابل كنترل ونظارت اقتصادی در جمهوری اسلامی سئوال كند، زلف
ماجرا را چنگ زده است.
سعيد ابوطالب اگر ريگی به كفش نداشت، بايد بجای وزير ارشاد، و
يا همزمان با وزير ارشاد و همراه با او، وزير نفت را كه با
توصيه و نظارت رهبر در كابينه خاتمی جای گرفت و گزارش كارش را
به ايشان می دهد به مجلس فرا می خواند و از او می پرسيد:
-
جريان قراردادهای پنهان با شركت های نفتی بزرگ جهانی
چيست؟
-
درآمد نفت در اين سالها چقدر بوده و كجا مصرف شده است؟
-
ماجرای سهميه بندی نفت برای حوزه علميه قم و اصفهان چيست؟
-
محسن رفيقدوست چه نقشی در صنايع نفت و پتروشيمی كشور دارد و
زير نظارت چه نهادی كار می كند؟
-
سهميه بندی گاز برای آستانقدس رضوی و سپردن اختيار مصرف آن به
واعظ طبسی كدام مبنای قانونی را دارد؟
-
ماجرای افشاء شده قرارداد نفتی با نروژ چيست و نقش پسر هاشمی
رفسنجانی در آن چرا بررسی و اعلام نمی شود.
-
شركت نفتی شل، كدام پل سياسی را بين انگلستان، امريكا، ايران،
هلند و اسرائيل برقرار كرده است و رابطين آن كيستند؟
-
800 هزار بشكه نفت قاچاق از طريق چه شبكه ای به پاكستان و
افغانستان منتقل می شود و نقش سپاه در آن چيست؟
ابوطالب، از اين سئوالات ممنوعه نكرد، كه اگر می كرد از فردا
صبح به مجلس هفتم راهش نمی دادند! او از همه اين فاجعه، گريبان
وزير ارشاد و فعاليت فرهنگی شركت "شل" را گرفت و از موضع مصباح
يزدی وارد ماجرا شد. بخوانيد:
«...شركت‌های بزرگ اقتصادی خارجی كه سوابق استعماری و حتا
همچون شركت مورد نظر اين سؤال “shell”
متهم به
زمينه‌سازی جنگ‌های داخلی و كشتار بزرگ رواندا (در طی سال‌های
92 تا 94 ميلادي) و
نيز دخالت در قتل كن سارو ويوا ken -
saro - wiwa
نويسنده و شاعر ميهن‌پرست
نيجريايی ـ و همفكرانش ـ كه مانع از عقد قرارداهای نفتی كشورش
با اين شركت بوده
است، هستند و اكنون [اين شركت] اتهام دخالت در زمينه‌سازی
جنگ‌های داخلی نيجريه را
پذيرفته است، با كدام مجوز قانونی و برحسب چه مقررات و نظارتی
در جمهوری اسلامی ايران مبادرت به فعاليت‌های به‌ظاهر فرهنگی -
هنری مي‌كند؟
شركت شل كه رد پای سياه او در تاريخ سياسی ايران در عصر مشروطه
و
حوادث مربوط به ملی شدن صنعت نفت و رويدادهای پس از آن بر كسی
پوشيده نيست و اكنون
به‌واسطه قرادادهای بزرگ نفتی و البته تنها با زمينه و موضوع
فعاليت‌های اقتصادی دوباره در ايران راه يافته است؛ اكنون دور
ازچشم ما و شما در پروژه‌های مختلف فرهنگی كشور دخالت مي‌كند
كه نمونه‌های زير بخشی از آنهاست:
1-
انتشار
كتاب ايران از نگاه سوروگين روس
2-
به صحنه بردن نمايش گروه اسكاتلندی در
جشنواره تئاتر فجر
3-
حمايت از برخی تيم‌های ورزشی ملی ناشنوايان ايران
4-
اعزام گروه‌هايی از دانش‌آموزان موفق در المپيادها به خارج از
كشور و تامين
امكانات برخی پژوهشكده‌های دانشجويي
5-
پروژه درازمدت لباس‌های محلی مردم
ايران
6-
اعزام اركستر سمفونيك ملی ايران به ابوظبي
7-
طرح سه‌ساله تبادل
فرهنگی ميان كودكان ايرانی و هلندی
8-
كمك در ساخت سه كاوشكده متعلق به
فرهنگسرای خانه جوان اهواز
ابوطالب در اين سؤال همچنين تصريح كرده است: بي‌شك،
جاسوسی اقتصادی، جاسوسی سياسی - اجتماعی، رخنه فرهنگی، و
شناسايی و سرقت
استعدادهای درخشان، مفاهيمی نيست كه شما با آن بيگانه باشيد؛
حال بايد
پرسيد:
نسبت به اهداف فعاليت‌های فرهنگی اين شركت تجاری - اقتصادی (با
ماهيت
انگليسی ـ هلندي) و نيز انطباق اين فعاليت‌ها با قوانين موجود
در كشور چه ميزان دقت
و تامل صورت گرفته است؟
( ديديد؟ همه ماجرا خلاصه شد در فعاليت های فرهنگي!) |
