سازمان ها وتشكل های دانشجوئی جديدی پا به عرصه فعاليت در جنبش دانشجوئی گذاشته اند كه اغلب تصور كرده اند، اگر جای توسعه سياسی را با توسعه اقتصادی عوض كنند مافيای قدرت و ثروت در جمهوری اسلامی به زير كشيده خواهد شد. بسياری از آنها ساده لوحانه فريب وعده های مقابله با اختلاس و ثروت را كه رهبر خود را پرچمدار آن نشان داده خورده اند. غافل از اينكه همه اين بساط ننگين طی همين 15 سال رهبری او بر جامعه تحميل شده است و او خود دقيقا می داند چه كرده است. نگاهی به تركيب مجلس هفتم خود بهترين گواه است همچنان كه انتصاب روحانيون و آقازاده های آنها در مصادر انتصابی بهترين دليل است.

همه شرايط و قرائن نشان ميدهد كه دور جديد اعتراض ها و واكنش ها در برابر حاكميت مافيای قدرت و ثروت، از درون همين تشكل ها و از ميان نيروهای صادق آن برخواهد خواست. اين همان مسيری است كه امثال عمادالدين باقی، آغاجری، گنجی و دهها و دهها نام آشنا طی كردند. آنها نيز عضو سپاه و بسيج بودند و به خونخواهی مستضعفان به ميدان آمدند و زعامت امثال هاشمی رفسنجانی و جنتی و رهبر كنونی را برای سالها پذيرفتند، تا رسيدند به آن نقطه از آگاهی كه اكنون نيز گمان می رود نسل جديد تشكل های دانشجوئی به آن خواهند رسيد. روی سخن با كسانی است كه چنين سخن می گويند:

 حجت‌الله كشانی دبير‌كل اتحاديه تشكل‌های دانشجويان دانشگاه آزاد، در مراسم اختتاميه همايش رابطين اتحاديه تشكل‌های دانشگاه آزاد از جمله گفت:

طی اين 7 سال چقدر به ايران آباد و آزاد و مستقل نزديك شده‌ايم. چرا سرمايه‌گذار داخلی امنيت ندارد؟  آيا همكاری با دولت يعنی عدم پرسشگری از آن؟ آيا همكاری با دولت يعنی رفتن به سفرهای خارجی به عنوان نماينده دولت؟ آيا نمايندگی دولت يعنی بي‌اهميت جلوه دادن خواست مردم؟ اصلاحات يعنی اراده مردم، اصلاحات يعنی توسعه و آبادانی.
نمايندگان مجلس ششم رفتند. دوره هفتمي‌ها نيز خواهند رفت. به آنها اعلام مي‌كنيم تبليغ، آبادی نمي‌آورد. شعار توسعه، توسعه نمی آورد. شانتاژ، فرهنگ سازی نمي‌كند. شما مسووليد و مواظب باشيد 4 سال ديگر شرمنده نباشيد. چرا صدای جنبش دانشجويی برای قاچاق ميلياردها دلار از كشور بلند نمي‌شود؟ اين حجم قاچاق توسط عده‌ای سودجو انجام مي‌شود. تا كی بگذاريم آقازاده‌ها هر چه خواستند بكنند.