گزارش گروه بین المللی بحران
3 گزینه در برابر ایران
1- چشم پوشی 7 ساله از غنی سازی
2- آماده شدن برای تحریم اقتصادی
3- حمله نظامی به تاسیسات اتمی

گروه بین المللی بحران که بعنوان سازمانی مستقل در جهت پیش بینی بحرانها و جلوگیری از وقوع آنها در جهان فعالیت می‌کند گزارش داد :

واقعگرایانه ترین راه حل اتمی برای ایران آنست که که حق ایران در غنی سازی اورانیوم به رسمیت شناخته شود، اما به شرط آنکه غنی سازی اورانیوم در مقیاس محدود در خاک این کشور بین 5 تا 7 سال دیگر موکول شود، ثالثاً نظارت سختگیرانه ای بر آن اعمال شود.

در مقابل ایران باید بپذیرد که تأسیسات اتمی این کشور پی در پی به صورت سرزده و گسترده مورد بازرسی قرار گیرد.

این گروه پیشنهاد داده است که اتحادیه اروپا موافقتنامه ای برای همکاری تجاری با ایران منعقد کرده، شرکتهای اروپایی را تشویق به سرمایه گذاری در صنعت گاز ایران کند و به آنان اجازه دهد در طرحهای هسته ای این کشور مشارکت داشته باشند. درعوض، آمریکا نیز باید دست از تهدید ایران بردارد و گامهایی در جهت تفاهم با ایران بردارد.

 بنابر گزارش گروه بین المللی بحران، این طرح میان شخصیت‌ها و گروههای سیاسی داخل ایران نیز طرفدارانی دارد و برخی منابع از اکبر‌هاشمی رفسنجانی، رئیس مجمع تشخیص مصلحت ایران به عنوان یکی از طرفداران پنهان چنین راه حلی یاد کرده اند.

گروه بین المللی بحران، درعین حال از اتحادیه اروپا، روسیه و چین خواسته است که اگر ایران طرح تعلیق موقت غنی سازی اورانیوم را نپذیرفت از سیاست تحریم ایران در شورای امنیت سازمان ملل متحد حمایت کنند.

سیاست تحریمی که این گروه پیشنهاد داده به گونه ای مرحله بندی شده طراحی شده است، بدین ترتیب که در آغاز، فروش یا انتقال فناوریهای اتمی و نظامی یا فناوریهایی که در صنایع اتمی و نظامی کاربرد داشته باشند و همچنین فروش سلاحهای متعارف به ایران ممنوع شود.

در مرحله دوم ، موافقتنامه‌های تازه اقتصادی که با ایران بسته شده باید به حال تعلیق در آید و سرمایه گذاری در صنعت نفت و گاز ایران و زیرساخت اقتصادی این کشور ممنوع گردد.
در مرحله بعدی، صدور فرآورده‌های نفتی به ایران و خرید فراورده‌های غیرنفتی از این کشور محدود می‌شود.

نهایی ترین مرحله تحریم به پیشنهاد گروه بین المللی بحران این است که مجموعه ای از مقررات و اقدامات عملی اتخاذ شود، بطوری که امکان انتقال فناوری اتمی یا فناوریهایی دارای کاربرد اتمی به ایران از راه‌های زمینی، هوایی یا دریایی وجود نداشته باشد.

گروه بین المللی بحران در مقابل انتقادهایی که نسبت به مؤثر بودن سیاست تحریم ایران، آن هم با توجه به شرایط کنونی بازار نفت و روابط گسترده تجاری آن با روسیه، چین و هند مطرح می‌شود استدلال می‌کند که تحریم ایران حتی با وجود چنین عواملی، به این کشور ضربه می‌زند و تهدید ایران به تحریم بر متعادل کردن رفتار رهبران این کشور مؤثر است. ایران وابسته به واردات فراورده‌های نفتی، بویژه بنزین است و ممنوعیت ورود فراورده‌های نفتی به ایران اقتصاد این کشور را از کار می‌اندازد.

این گروه پیش بینی کرده است که اگر حل بحران هسته ای ایران از طریق دیپلماتیک امکانپذیر نشود، ایران وضعیتی همچون کره شمالی خواهد یافت که پیامدهای خطرناک و غیرقابل پیش بینی در منطقه خواهد داشت و حتی می‌تواند باعث شود که با ایران همچون عراق برخورد نظامی پیشگیرانه صورت گیرد.