نعمت آغاسی خواننده آهنگ های نیمه عربی با شعرهای فارسی در سالهای پیش از انقلاب 57 در تهران و پس از چند سکته مغزی درگذشت. او از جمله خوانندگان معروف به موسیقی لاله زاری بود که گهگاه گوشه هائی از نمایش هایش بر روی صحنه تئاترهای لاله زار از تلویزیون ملی ایران نیز پخش می شد. یک پایش کوتاه تر از پای دیگرش بود و به سبک جنوبی ها و عرب ها "کف" می زد و دستمالی را نیز به تقلید از "امه کلثوم" در دست می گرفت و آن را دور سر خویش می چرخاند و پولی را که برایش روی صحنه پرتاب می کردند جمع می کرد. اینها مشخصه های آغاسی در سالهای پیش از انقلاب بود. حرکاتی که بسیار شبیه حرکات نوحه خوان های کنونی در جمهوری اسلامی بود. می گفتند پیش از آنکه خواننده شود، با چرخ دستی گالن های نفت در محلات می چرخانه و می فروخت. آغاسی نسل واسطه "جبلی" و "معین" بود، گرچه این دو، بهره بیشتری از موسیقی ایرانی و آشنائی با آن دارند و خواندن را توام با نمایش در روی صحنه مخلوط نکردند.

آغاسی خوزستانی بود و از خانواده ای مذهبی. پدرش قاری قرآن بود و درامام زاده "علی ابن مه زیار" اهواز زیارت نامه می خواند. در سالهای پس از انقلاب آغاسی در ایران ماند و گفته می شود بسیار چاق شده و اضافه وزنی یافته بود که راه رفتن را با توجه به نقص عضوی که داشت برایش دشوار می کرد. پس از سکته دوم مغزی روی صندلی چرخدار حرکت می کرد. هرکس را جمهوری اسلامی طرد و منع کرده با استقبال مردم روبرو شده است. به همین دلیل آغاسی محبوب تر و پرطرفدارتر از دوران پیش از انقلاب از جهان رفت.