3 روز پس از حضور وزير خارجه امريكا در كنگره اين كشور و پاسخ به سئوالات نمايندگان پيرامون سياست‌های كاخ سفيد در برابر ايران و عراق، خبرگزاری‌ها همچنان به تفسير اين سخنان ادامه می‌دهند و با مقامات مختلف امريكائی و اروپائی در اين باره گفتگو می‌كنند و يا  ديدگاه‌هائی را تحت عنوان "يك مقام" انتشار می‌دهند.

 رايس روز 19 اكتبر، در كنگره امريكا از انديشه‌ها وطرح‌های بوش گفت كه وی پاسخگوی آن نيست، از جمله استفاده از طرح افغانستان برای ايران. يعنی ابتدا استقرار طالبان جمهوری اسلامی و دست زد به جنايات و ماجراجوئی و سپس آماده شدن كامل افكار عمومی ايران و جهان برای دخالت سريع در ايران. دخالتی كه بر خلاف حضور نظامی در عراق با مقاومت بعدی مردم همراه نخواهد بود.

رايش به بهانه دخالت ايران  در امور عراق و قرار دادن سوريه و ايران در كنار هم، به گونه‌ای هشدار دهنده گفت: امريكا تمام راهها، ازجمله حمله نظامی را در نظر خواهد داشت .

رايس همچنين گفت:

امريكا بارها گفته است كه استراتژی روشنی در برابر مروجان ترس و ترور دارد. سوريه و ايران اكنون عاملين اصلی اغتشاشات در عراق هستند. اين دو كشور بايد تصميم بگيرند كه می‌خواهند به سياست تشديد اين اغتشاشات در عراق باقی بمانند و يا از اين سياست دست بردارند.
امريكا اجازه نخواهد داد عراق آلت دست ايران شود، مردم عراق نيز پس از رهائی از دست صدام ديگر حاضر نيستند زير بار يك ديكتاتوری ديگر بروند. البته ما می‌دانيم و مردم عراق هم می‌دانند كه تنش بين دو كشور ايران و عراق ريشه قديمی فرهنگی و مذهبی دارد. مردم عراق هم مثل ما فكر می‌كنند و نمی خواهند زير نفوذ ايران و يا متحدان داخلی اين كشور در عراق باشند.

در مورد سوريه نيز ما تلاش می‌كنيم حكومت اين كشور در سياست‌های خود تغيير اساسی بدهد.

در پاسخ به سناتور "كريستوفر دود" كه درباره طرح رئيس جمهور امريكا برای حمله نظامی احتمالی و جنگ ديگری نظير جنگ عراق و اين بار در ايران پرسيده بود نيز رايس گفت:

ما به شما اطمينان ميدهيم پيروزی از ماست.

رايس درمقابل  سئوال دقيقی كه از او در باره مدت زمان ماندن ارتش امريكا درعراق پرسيده شد و تاكيد بر اين پرسش كه اين مدت 5 سال است يا ده سال گفت:

تعيين دقيق سالهائی كه ما در عراق خواهيم ماند ممكن نيست.

كنگره از رايس درباره استراتژی كاخ سفيد در ارتباط با ايران و سوريه پرسيد. رايس گفت:

تلاش ما آنست كه رفتار اين دو كشور از راههای سياسی تغيير دهيم ، اما از من درباره راه‌های استراتژيك ديگر در اين ارتباط سئوال نكنيد، من وارد بحث در باره راه‌های ديگری كه ممكن است رئيس جمهور اتخاذ كند نمی توانم بشوم. رئيس جمهور راههای ديگر، از جمله دخالت نيروی نظامی را كه روی ميز است رد نكرده است. امريكا همان مدل افغانستان را كه موفق بوده است پيش خواهد برد. 

(بخش آخر اظهارات وزير خارجه امريكا و تبديل ايران به افغانستان دوران طالبان و سپس دخالت مستقيم درايران را مقايسه كنيد با آنچه كه در ماه‌های گذشته در ايران گذشته است. دولت احمدی نژاد، سلطه خرافات حكومتی بر كشور و پيروی از برقراری الگوی طالبان در ايران. اين همسوئی جز از درون حساس ترين ارگان‌های حكومتی رهبری شده است؟)