بانک جهانی
قدرت خريد کارگران ايران
 50 درصد کاهش يافته

ابراهيم مددی، نايب رئيس سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران وحومه در نشست اخير جمعی از اعضای انجمن‌ها و تشكل‌های كارگری گفت:
متاسفانه در اوايل انقلاب تشكل‌های كارگری كه سعی مي‌كردند بعد از رهايی يافتن از سيستم ساواك خود را پيدا و با شرايط دموكراتيك ساماندهی كنند به دلايل خاص اجتماعی به اين خواسته‌های خود نرسيدند.  نتيجه اين كار بعد از بيست و پنج سال در آمار و ارقام منتشره از سوی بانك جهانی گويای اين است كه جامعه كارگری ايران طی سال‌های گذشته قدرت خريد خود را 50 درصد نسبت به سال‌های اوليه انقلاب از دست داده است. آسيب‌های اجتماعی بيشترين قربانی خود را از جامعه كارگری گرفته است.

اولين نياز جامعه كارگری داشتن حق تشكيلات مستقل كارگری مطابق با قراردادها ومقاوله‌نامه‌های بين‌المللی و اعلاميه جهانی حقوق بشر است كه متاسفانه تا به امروز رعايت نشده است.

تحولات چند ساله اخير روزنه‌ای است برای فعاليت سنديكای كارگری. فصل ششم قانون كار جمهوری اسلامی ايران حق مسلم داشتن تشكل‌های كارگری را كه بدون دخالت دولت كارفرما و ديگر مراكز حكومتی بايد شكل گيرد و فارغ از هر قيد و بندی فقط به دفاع از جامعه كارگری بپردازد، تحقق پيدا كند.

حميد حاج‌اسماعيلی ـ رييس هيات مديره انجمن صنفی كارگران بيمارستان خاتم‌النبيا ـ نيز در اين نشست گفت: بحث تغيير قانون كار و فصل ششم آن در دو سه سال گذشته آغاز شده است و امروز احساس مي‌شود اين تغيير يك اقدام اجتناب‌ناپذير برای جامعه كارگری است.

در تمام دنيا قانون كار بر اساس خواسته‌های كارگران ايجاد مي‌شود و اگر بخواهيم در كشور رونق اقتصادی و توليد پا بگيرد و كارگر و كارفرما در كنار امنيت سرمايه به سودآوری و رقابت و رعايت حقوق مادی و معنوی برسند واجب كفايی است كه فصل ششم قانون كار تغيير كند.

برخی فعاليت اين سنديكاها را زير سوال مي‌برند و اين درحالی است كه اين حق طبيعی كارگران است كه مطابق خواسته‌های خود خواستار تغيير قانون باشند در اصل بيست و شش قانون اساسی آمده است و قانون كار فعلی مخالفتی با فعاليت سنديكاها ندارد. گرچه اشكال قانونی كارگران را شورا، انجمن صنفی و نماينده كارگر تعريف كرده ولی گفته نشده است كه اگر تشكلی غير از اينها به وجود آمد غيرقانونی است.

فشارهای بين‌المللی نيز برای پيوستن ايران به سازمان بين‌المللی كار و رعايت استانداردهای كار شتاب بيشتری به اين قضيه بخشيده است. شايد دولت برداشت امنيتی از تشكل‌های كارگری دارد كه اجازه تغيير فصل ششم را نمي‌دهد. يا شايد هم ذهنيت منفی كه در طول تاريخ ايجاد شده و آن نزديكی تشكل‌ها به گروه‌های چپی و حزب توده بوده باعث اين مسئله شده است. امروز گروه جديدی وارد جامعه كارگری شده كه بسيار موجه است. آنها افرادی هستند كه در انقلاب حضور داشته و در جنگ نقش موثری ايفا كرده‌اند.

دبير انجمن صنفی كارگران ميادين ميوه و تره‌بار نيز دراين نشست گفت: من به شخصه روی نام خاصی تعصب ندارم. تنها خواستار تشكيل يك تشكل كارگری واقعی طبق معيارهای جهانی هستم. اختلاف در جامعه كارگری باعث تضعيف اين جامعه خواهد شد. مسلما اختلاف‌ها و عيب‌هايی وجود دارد ولی با بيان آن در هر لحظه و شرايطی تنها باعث به وجود آمدن برخوردهای نامناسب مي‌شويم.

توكلی خانه كارگر را پايگاه جامعه كارگری دانست و گفت: همه بايد در اين مكان متحد باشيم و آنچه را كه مي‌خواهيم به دست آوريم و هر لحظه كه احساس كرديم كسی مزاحم اين اتحاد مي‌شود آن را طرد كنيم.

در پايان اين نشست تمامی معتقد بودند تشكيلات كارگری در ايران دموكراتيك نيست و بايد با همگرايی به عنوان يك بحث زيربنايی، از حقوق كارگران دفاع کرد.