عيسی سحر خيز در مصاحبه ای با راديو آلمان، پيرامون نامه اخير جمع زيادی از ستمديدگان سياسی، دانشگاهيان و روزنامه نگاران به هاشمی، خاتمی، كروبی، ميرحسين موسوی و دكتر مصطفی معين برای نجات جان  گنجی گفت:

آنچيزی كه من اطلاع دارم،‌ تك تك اين افراد بصورت مستقيم و غيرمستقيم در جهت حل اين معضل اقدام كرده و حتا با مقام رهبری هم گفتگو كرده اند ولی تمام آن گفتگوهای پشت پرده بی‌نتيجه بوده است.  اين نامه شايد آنها را به اين مسئله برساند كه پاسخ بدهند به ملت كه اين اقدامشان چه چيزی بوده و چه كار جديدی كرده اند. اين نامه فقط شامل ۱۲۲ نفر نبوده است. به دليل وضعيت بحرانی در يك لحظه و در يك جمع كوچكی اين نامه امضا شده و طبيعتا اگر فرصتی می‌بود و نگران وضعيت آقای گنجی نبودند امضاهای اين نامه بسيار بالاتر می‌بود وهمينطور كه به روشهای مختلف نامه نوشته شده، اگر الان آن مجموعه ها را جمع  بكنند هزاران نفر در داخل وخارج از ايران مسئله ی استمدادی را مطرح می‌كنند كه جان گنجی را از خطر نجات بدهند و طبيعتا آن نامه خواسته اش اينست كه وضعيت به دليل اينكه از دست آقای مرتضوی مسئله گرفته بشود و در جايگاهی كه رييس قوه قضاييه هم مستقيم و غيرمستقيم اعلام كرده كه كاره ای نيست و كاری نمی‌ تواند از پيش ببرد، طبيعتا خواسته اينست كه مستقيم از آقای خامنه ای بخواهند كه در هر جايگاهی كه هست از اين فاجعه انسانی جلوگيری بكند و گرنه،‌ طبيعی ست كه پيامد اين ماجرا به كجا می‌كشد.