از فراخوان ما برای تامین هزینه انفجاری پیک نت، یک هفته می گذرد. دراین یک هفته پیام هائی دریافت داشتیم که برخی از آنها فراتر از ابراز همدردی بود. بویژه از سوی دوستانی که در انگلستان و کانادا مقیم اند. امیدواریم این همدردی عملی، بتواند گره گشای کار ما شده و توان تامین هزینه مراجعه سنگین به سرور کنونی پیک و سرور کمکی و موقت شرکت طرف قرارداد را پیدا کنیم و در اسرع وقت سرور دوم پیک نت را بتوانیم بخریم. با آنکه دچار خوش خیالی نبوده و نیستیم، اما هنوز گهگاه انتظارمان از مهاجرین سیاسی و ایرانیان خارج از کشور که بخش مهمی از مشتریان روازنه پیک نت هستند جنبه خوش بینی پیدا می کند. از جمله در ارتباط با همین فراخوان و همت بسیار اندکی که انتظار داشتیم.

به ما توصیه کرده اند: با این تیراژ بالا "آگهی" تبلیغاتی بگیرید.

برای این پیشنهاد کنندگان توضیح دادیم که این کار برای ما امکان پذیر نیست. هم بدلائل و ملاحظات سیاسی آگهی دهندگان که اغلب دستشان زیر ساطور مناسبات اقتصادی با داخل کشور است و هم ملاحظاتی که خود ما داریم و نمی خواهیم پیک نت تبدیل به یک تابلوی تبلیغاتی شود.

توصیه کرده اند "کلید" بگذارید تا مراجعه کنندگان مجبور شوند آبونمان پرداخت کنند. سیستم بانکی آن را هم برایمان نوشته اند. در واقع نیز، خود ما بارها به این راه حل اندیشیده ایم و تا پای اجرای آن هم پیش رفته ایم، مانند بسیاری از سایت ها و نشریات غیر ایرانی دیگر. اما همیشه با یک سد بزرگ روبرو بوده ایم. این سد که کامپیوتر هوشمند نیست که بتواند داخل و خارج ایران را از یکدیگر تفکیک کند و برای مثال، از خارج ایرانی ها آبونمان طلب کند و از داخل ایرانی ها آبونمان نخواهد. ما نیز فلسفه وجودی خود را بیش از آنکه متاثر از خارج کشور بدانیم، برخاسته از ضرورت حضور در داخل کشور می دانیم و به همین دلیل نمی توانیم تن به این راه حل بدهیم. در میان همین دو سنگ آسیاب است که فشار هزینه پیک نت را مجبوریم با انواع دشواری ها تحمل کنیم و در عوض بسیاری از آنها که در خارج از کشور به پیک نت مراجعه می کنند، آسوده خاطر و مجانی از پیک نت بهره می گیرند. به زبانی دیگر، گردانندگان و هدایت کنندگان پیک نت با صرف ساعت ها وقت و انرژی روزانه، به خدمت گرفتن تجربه و دانش و اندوخته حرفه ای خویش که همگی آنها پیک نت را از دیگر سایت ها متمایز می کند، مجانی در خدمت آنهائی  قرار می گیرند که از وقت و انرژی روزانه خویش پول در می آورند و هزینه زندگی خویش را تامین می کنند و حتی از پرداخت نیم "یورو" در روز که می شود ماهی 15 یورو نیز دریغ دارند. حتی اگر یک دهم مراجعه کنندگان به پیک نت (مراجعه به سایت و سرور ما اکنون روزانه بالغ بر 170 هزار است و برخلاف برخی سایت های دیگر نه از کشور و دولتی و پارلمانی پولی به ما می رسد و نه آگهی تجاری داریم) چنین احساس وظیفه ای می کردند، هرگز نیاز به این نوع فراخوان ها نبود. شما هر نامی که بر این مناسبات بین ما و خوانندگان پیک نت می گذارید، بگذارید اما اجازه بدهید ما از این حد فراتر نرویم!

از آن سد بزرگی نوشتیم که بر سر راه ما برای دریافت اجباری "آبونمان" وجود دارد. یعنی مراجعه کنندگان داخل کشور، که به شهادت برخی نامه هائی که در ادامه این یادداشت کوتاه می خوانید، مصمم تر از آنها که فراخوان پیک نت را در خارج از کشور خوانده و به روی خود نیآورده اند، داوطلب کمک مالی به ما هستند تا انتشار این روزنت دچار اختلال نشود. کمکی که ما بدلیل مشکلات امنیتی که می تواند متوجه آنها کند، از دریافت آن همیشه چشم پوشیده ایم و ضمن سپاس از همه آنها، پیوسته خواسته ایم به جای کمک مالی، برای ما خبر و گزارش و مشاهدات خود را از جامعه بنویسند و بفرستند.

چند نمونه از نامه هائی که در یک هفته اخیر از ایران دریافت داشته ایم و خواندن آنها دشواری های انتشار پیک نت را برای ما قابل تحمل می کند بخوانید:

1- سلام و عرض خسته نباشید

من از خوانندگان قدیمی سایت شما هستم و مرتب از سایت شما بازدید میکنم .با اینکه سایت شما فیلتر شده اما به هر طریقی که شده  از فیلتر عبور میکنیم و مطالب مفید شما رو میخونم .من ساکن شهر … هستم و میدونم سایت شما مخاطبان زیادی در اینجا داره .تو شرکت محل کارم تقریبا همه همکارا و دوستان هر روز سایت شما رو میخونن .حتی یکبار که واسه کار اداری به... رفته بود  خودم دیدم مسئول دفتر یکی از روسا داره سایت شما رو میخونه .تو این سانسور شدید خبری و دروغ پردازیهای رسانه های رژیم به شما و همه همکاران گرامی خسته نباشید و خدا قوت میگویم. با اینکه کارمند هستم  و هزار مشکل مالی، اما با کمال میل حاضرم درحد توان  به ادامه فعالیت شما کمک کنم .فقط نمیدونم چطور از (اسم شهر) میشه به حساب شما وجه واریز کرد .

درپایان با ارزوی موفقیت برای شما عزیزان شما را به خداوند بزرگ میسپارم .

کوروش

2- سلام پیک نت عزیز

امیدوارم که همیشه پاینده باشید. من دانشجوی کارشناسی ارشد هستم و ساکن تهران، مدت نزدیک به 5 سال است که از خبرهای شما استفاده می کنم. اوایل که به سایت شما سر زدم یکه خوردم، می دیدم که نظرات و نوشته هایتان خیلی با اخبار سایت ها و روزنامه های داخل کشور، مخصوصا صدا و سیما تفاوت دارد. تا چند سال همش اخبار حمله و جنگ می دیدم و اخبار تند سیاسی. آنموقع خیلی به اینها بها نمی دادم و فقط از کنارشان می گذشتم، اما کم کم و با طی مدت در سالهایی که بدنبال نظام فکری صحیح برای خودم بودم و بازنگری ریشه مشکلات کشورم به مرور به شما و اهالی پیک نت اُنس و اُلفت بیشتری گرفتم، و بمرور نوشته های شما را مطابق با نظام فکری و ارزشی خود یافتم
تا آنجا که به رسانه شما در طی مدت 5 سال اعتماد پیدا کردم، اعتمادی که حالا حالاها گسستنی نیست. بنابراین شما راست قامتان در صف اول خبرگزاری افتخار ایرانیان هستید. در ارتباط با مشکل مالی پیش آمده برایتان کاری که در ایران بنظر من رسید استفاده از... است.

3- دوستان عزیز و زحمت کش سلام

امیدوارم خوب و خوش باشید و در راه اطلاع رسانی همچنان با صلابت. نمیدونم کار من درست هست یا نه ولی از ایران برای کمک به شما هیچ راهی وجود نداره و شما هم در نامه یا بیانیه خود هیچ راهی را قید نکردید. کسانی که مایل به قدردانی از زحمات شما هستند چه باید بکنند؟
به امید روزی که تمام ایرانیان در ایران سبز بوده و در کنار تمام آزادیخواهان زندگی خوب و مسالمت آمیزی داشته باشند.

4- دوستا ن گرامی،

نگرا نی شدید من و ما قطع پیک نت است. قدر زر، زرگر شناسد، قدر گوهر گوهری

5- سلام

من "ش..." هستم از اصفهان. ضمن تشکر از تلاشهای شما که بخشی از بار سنگین و مشکل اطلاع رسانی را بر دوش گرفته اید و این البته جز به عشق ایران زمین نمی تواند باشد، در رابطه با مطلبی که با عنوان *نگذارید کمر پیک نت زیر بار هزینه سنگین خم شود* می خواستم بگویم از آنجا که متاسفانه برای بخشی از مخاطبان شما که در ایران قرار دارند همراهی مالی مقدور نمی باشد امیدوارم اگر راه های دیگری وجود دارد اعلام بفرمایید. من شخصا بخش عمده ای از مطالب شما را برای دوستان و اطرافیان بازگو می کنم و این را نگاهی می دانم به وقایع روز سیاسی ایران. از ما که کمکی بر نمی آید، از هموطنان مقیم در خارج از کشور دعوت می کنم اگر امکان همراهی دارند مضایقه نکنند. بالاخره هر کسی باید به نوعی در حد آنچه در توان دارد برای آزادی تلاش کند.
نهایتا دست و بازوی شما را می بوسم.

ما نامه های دیگری نیز از داخل و خارج دریافت داشته ایم که قصد داریم بتدریج آنها را منتشر کنیم. شاید این اقدام خودش فصلی باشد برای گذاشتن دست خوانندگان پیک نت در داخل کشور در خوانندگان پیک نت در خارج کشور.