|
اشاره:
مردم برای اداره روزمره زندگی در تنگنا هستند و هر روز بر
مشکلات آنها افزوده میشود. بیکاری و گرانی رمق شان را گرفته و
نگران آتیه مبهم خود و فرزندان شان هستند. همین مسایل است كه
موج گسترده ای از نارضایتی در اقشار مختلف جامعه پدید می آورد
و بدبینی نسبت به دین و روحانیت و انباشت نفرت عمومی را در پی
دارد. آسیبها، زیانها و فشارهایی که به بهانه ی پرونده هسته
ای به ایران وارد می شود از حد گذشته است و حکومت باید برای
خروج از این بن بست به یک تصمیم منطقی و مدبرانه که حافظ منافع
کلی کشور باشد برسد.
در قانون اساسی نیز برگزاری رفراندوم به عنوان راه كاری برای
موضوعات مهم و سرنوشت ساز پیش بینی شده است. مناسب است که
ابتدا کارشناسان مختلف بدون گزینش های سیاسی و جناحی با مردم
در خصوص نقاط مثبت و منفی ادامه چالش هسته ای با غرب و
امتیازها و محدودیت هایی که ادامه آن در پیش خواهد داشت صحبت
کنند و مردم و حتی زندانیان آگاه و مطلع ما که در زندان بسر می
برند درباره چگونگی تصمیم در خصوص مناقشه موجود میان ایران و
غرب نظر نهایی را اعلام نمایند.
با خیال بافی و سرسختی غیر مدبرانه هم نمی توان بر رقیب و یا
دشمن پیروز شد.
گروهی از فعالان دانشگاهی کشور از انجمن ها و جنبش های
دانشجویی در منزل عبدالله نوری، اولین وزیر کشور دولت خاتمی
گرد آمدند و درباره دغدغه‌ها، نگرانی‌ها، خطرها و افق‌های
پیشاروی مردم گفتگو و تبادل نظر کردند.
در این دیدار که بیش از 3 ساعت به طول انجامید،
عبدالله نوری، از جمله گفت:
شاید یکی از موانع جدی تشکیل نهاد همآهنگی اصلاح طلبان، احساس
هراس از برخورد دستگاههای امنیتی با اعضای آن باشد. تشکیل این
نهاد نخستین گام در تبیین مواضع
جبهه اصلاحات در موضوعات مهم و بنیادین است. حبس شخصیت ها و
فعالان سیاسی و حصر آقایان موسوی و کروبی مسئله بسیار مهمی است
که تا آزادی این عزیزان فراموش نخواهد شد. مشکلات و تبعات روحی
و جسمی و محدودیت های ایجاد شده برای زندانیان سیاسی و خانواده
های آنها مگر میتواند فراموش شود؟ لکن مسایل عمومی کشور تنها
به این امور محدود نمیشود. مسایل عمومی کشور ناظر به زندگی
75 میلیون انسان است نه یک جریان سیاسی، بنابراین فعالان سیاسی
اصلاح طلب نمی توانند به مسایل عموم مردم در زمینه های گوناگون
و رشد و توسعه کشور بی توجه باشند و بین خود و جامعه فاصله
بیاندازند. وقتی از مردم صحبت میکنیم یعنی تمام اقشار مختلفی
که در گوشه گوشه ایران در روستاها و شهرها با تنوعی بسیار در
آداب، رسوم، دین، مذهب و قومیت با انبوهی از مشکلات خاص خودشان
روبرو هستند، نه صرفا یک جمع سیاسی به همراه نگرانی های خاص
آنها و نه طبقه ای از مردم که در تهران و یا شهرهای بزرگ زندگی
میکنند. بنابراین باید فعالان سیاسی اصلاح طلب و جنبش سبز به
مسایل، مشکلات و نگرانی های تمام مردم ایران در زمینه های
گوناگون و همچنین رشد و توسعه همه جانبه ی کشور توجه کنند و
بین خود و جامعه خصوصا طبقات محروم و مستضعف فاصله نیندازند.
مردمی که برای اداره روزمره زندگی در تنگنا هستند و هر روز بر
مشکلات آنها افزوده میشود، بیکاری و گرانی رمق شان را گرفته و
نگران آتیه مبهم خود و فرزندان شان هستند. همین مسایل است كه
موج گسترده ای از نارضایتی در اقشار مختلف جامعه پدید می آورد
و بدبینی نسبت به دین و روحانیت و انباشت
نفرت عمومی را در پی دارد.
ایجاد شرایط امن برای توسعه و رشد رسانه ها و مطبوعات مستقل و
آزاد بسیار با اهمیت است ولی برای گروهی از مردم که گرفتار
فقر و مشکلات گوناگون هستند و زیر فشار تورم و گرانی روزگار
بسیار سختی می گذرانند، مشکلات معیشتی، موضوع درآمد و هزینه
های روزمره در اولویت است، گر چه ممکن است ریشه و علت این تورم
و گرانی لجام گسیخته سوءمدیریت باشد و اصلی ترین راه چاره،
جلوگیری و برطرف شدن این مشکلات وجود رسانه ها و مطبوعات آزاد،
مستقل و منتقد باشد که با آزادی عمل بتوانند بر عملکرد مسئولان
نظارت کنند و جلوی تصمیم گیری های خلاف منافع ملی را بگیرند.
در این راستا اصلاح طلبان باید ارتباط گسترده تر با طبقات
محروم و گرفتار جامعه داشته باشند و با توجه به نیازها و
مشكلات آنان دغدغه ها و راه حل های خود را تبیین کنند.
اصلاح طلبان باید به توانمند سازی همه جانبه مردم فرودست حساس
باشند و برای آن فکر و برنامه مشخص داشته باشند. نکند خدای
ناکرده مردم رنج دیده گمان کنند ما مشغول پرداختن به اختلافات
با حاکمیت و علاقمند به ورود به قدرت هستیم و آنها را در گرداب
مشکلاتشان فراموش کرده ایم؟ جریان اصلاحات باید به جامعه بگوید
که اولویتش در مسایل روز چیست و مردم احساس کنند و مطمئن شوند
که اولویت و دغدغه اصلاح طلبان با اکثریت مردم یکی می باشد. به
هر حال اگر هم روزی بحث اقدام و عمل باشد، این عمل ریشه در
همین گفتار و اولویت بندی امروز خواهد داشت و چون برآمده از
خواست و اولویت های مردم می باشد آنها نیز با علاقه و دلسوزی
حمایت می کنند.
تصمیم گیری و راهبرد نظام باید نجات کشور باشد و نه فدا کردن
همه منافع به پای مسئله هستهای. داشتن انرژی صلح آمیز هسته
ای و دراختیار داشتن دانش و فن آوری آن طبق قوانین بین الملل
از حقوق بدیهی و قطعی ماست لکن نباید مشکلات زندگی مردم را دست
کم بگیریم و بگذاریم از طریق یک مسئله، اگر چه مهم، تمامی
منافع ملی ما در معرض تهدید قرار گیرد. بر اساس برخی از گزارش
ها، خسارت ایران از کاهش قیمت نفت حدود یک چهارم در آمدش تا
چند ماه قبل است و پس از تشدید تحریمها و کاهش فروش نفت نیز
رقم قابل توجهی از درآمد ایران کاسته خواهد شد. مشخص است که در
این شرایط کشوری با جمعیت انبوه و با گستره جغرافیایی ایران و
با تدابیر فعلی دچار آسیب جدی در زمینه های گوناگون زیربنایی و
روبنایی خواهد شد، زیرا با توجه به سهم عمده نفت در درآمد ملی
با کاهش قیمت نفت و همچنین محدود شدن فروش نفت مملکت با کسری
بودجه شدید دچار خواهد شد. چنانچه بودجه کشور آسیب ببیند همه
بخشها از تولید و معیشت مردم گرفته تا بهداشت و درمان تا بخش
آموزش و امور زیربنایی و حتی در نهایت بخش دفاع و امنیت آسیب
خواهد دید. بنابراین اگر بتوان با جلوگیری از کاهش میلیاردها
دلار از درآمد ماهانه نفتی ایران که میتواند چرخ زندگی
میلیونها نفر را به گردش در آورد و با مدیریت درست و برنامه
ریزی متقن و کارشناسانه اقتصاد کشور را از فروپاشی و ورشکستگی
نجات داد، چرا اقدام نشود؟
تصمیم درست اگر دیر اتخاذ شود دیگر چندان تاثیر نخواهد داشت و
یا اگر هم موثر باشد نمیتوان خسارتهای دیرکرد آن را نادیده
گرفت. ما بارها در وضعیتهای بغرنج و یا بحرانی قرار گرفته ایم
و برای جلوگیری از خسارت بیشتر و برون رفت از شرایط پیش آمده
تغییر مسیر داده ایم و گرنه ناگزیر از تحمل آسیب های سنگین تر
میشدیم. در مساله تسخیر سفارت آمریکا با توجه به هزینه ها و
پیامدهای آن در نهایت به حل آن از راه دیپلماتیک تصمیم گرفته
شد. در ارتباط با جنگ هشت ساله و شعارها ی حماسی مانند راه قدس
از کربلا میگذرد، جنگ جنگ تا پیروزی و یا جنگ جنگ تا رفع فتنه
هنگامی که نظرات کارشناسان، ادامه جنگ را همراه با خسارات
فراوان و جبران ناپذیر دانست پایان جنگ و موافقت با پذیرش
قطعنامه 598 شورای امنیت اعلام شد. در سال 66 به دلیل کشتار
وحشیانه زائران ایرانی و با توجه به اینکه عواطف میلیون ها
ایرانی جریحه دار شده بود روابط جمهوری اسلامی ایران با دولت
عربستان تیره شد، حتی در آن شرایط پیش آمده بیان شد اگر از
صدام و دولت بعث عراق بتوان گذشت از آل سعود نمیتوان گذشت اما
بعد از چند سال ایران به این نتیجه رسید که ادامه دادن به این
وضعیت نفعی برای ایران ندارد به همین دلیل به سمت حل مشکلات و
تغییر موضع حرکت کرد و دوباره روابط برقرار شد. اکنون هم
آسیبها، زیانها و فشارهایی که به بهانه ی پرونده هستهای به
ایران وارد می شود از حد گذشته
است و حکومت باید برای خروج از این بن بست به یک تصمیم منطقی و
مدبرانه که حافظ منافع کلی کشور باشد برسد. همیشه تصمیم به
موقع گرفتن از اهمیت فوق العاده برخوردار است و اگر زمان آن
گذشت و پس از مدتی به ناچار همان تصمیم قبلی اتخاذ شد فرصت های
مهمی از دست رفته است و شاید نتوان نتیجه قبلی را هم گرفت، چه
بسا مانند همین افزایش ناگهانی نرخ ارز شوک خاصی هم به جامعه
وارد کند. مثلا در ارتباط با معاملات نفتی، چنانچه خریداران
رسمی یکی پس از دیگری از دست بروند معلوم نیست حتی در صورت
پذیرش قطعنامه های شورای امنیت و شرایط غرب دیگر خریداران رسمی
به سوی ایران بیایند."
در ارتباط با موضوع هسته ای و انتخاب مناسب ترین تصمیم ممکن در
شرایط کنونی مصلحت کشور ایجاب میکند از کارشناسان علوم سیاسی و
روابط بین الملل، اقتصاددانان، سیاسیون و همه صاحب نظران و
دلسوزانی که قلبشان برای ایران میتپد نظرخواهی شود. من فکر
میکنم با انجام همین نظرخواهی حتی از زندانیان سیاسی یکی از
مهمترین گامها برای ایجاد وحدت میتواند برداشته شود.
در قانون اساسی نیز برگزاری رفراندوم
به عنوان راه كاری برای موضوعات مهم و سرنوشت ساز پیش بینی شده
است، مناسب است که ابتدا کارشناسان مختلف بدون گزینش های سیاسی
و جناحی با مردم در خصوص نقاط مثبت و منفی ادامه چالش هسته ای
با غرب و امتیازها و محدودیت هایی که ادامه آن در پیش خواهد
داشت صحبت کنند و مردم درباره ی چگونگی تصمیم در خصوص مناقشه
موجود میان ایران و غرب نظر نهایی را اعلام نمایند.
"
با خیال بافی و سرسختی غیر مدبرانه هم نمی توان بر رقیب و یا
دشمن پیروز شد. در ارزیابی فرصت ها و امکانات خود و همچنین
توان و قدرت طرف مقابل باید واقع گرا بود و از افراط و تفریط
پرهیز کرد.
باید نقاط قوت و ضعف طرف مقابل حتی اگر حیوان درنده در بیابان
باشد را دانست و برای مقابله با آن در جهت حفظ حیات خود اقدام
کرد نه اینکه در دام او گرفتار شد.
عبدالله نوری در تحلیل عملکرد میرحسین موسوی در دوران انتخابات
سال 88 نیز گفت:
ایشان خیلی از منتقدین حاکمیت را وارد سازوکار انتخاباتی خود
نکرد و در مقابل به بسیاری از اصولگرایان معتدل در آن زمان
اجازه فعالیت در ستاد خود را داد. وی فردی وارسته و به لحاظ
دینی و انقلابی بسیار معتقد و پایبند به اصول دین و انقلاب
است همانگونه که آقای کروبی نیز چنین اند. در واقع میتوان گفت
بسیاری از چهرههای اصلاح طلب به لحاظ مطالباتی که داشتند
جلوتر از این بزرگواران بودند.
پیک نت 22
تیــــــر |
