|
نانی که آقای خامنه ای با سخنرانی ناسزاگونه و غیر متعارف خود
نسبت به اسرائیل و فرانسه در تهران و به بهانه حضور در مراسم
آغاز هفته بسیج پخت، نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل سریعا آن را
در مسکو و در دیدار با رئیس جمهور روسیه به تنور جسباند. او
تلاش کرد سخنان خامنه ای را برای پوتین مانیفست جنگی – اتمی
جمهوری اسلامی تفسیر کند، آن هم در دشوارترین دور مذاکرات اتمی
در ژنو. خامنه ای برای دلخوشی امثال سردار نقدی و آن جمعیتی که
بنام بسیجی جلوی رهبر جمع کرده بود، آن سخنرانی بی خردانه را
ایراد کرد و گرهی دیگر به مجموعه گره های کور سیاست نظامی-
اتمی خویش طی 8 سال دولت احمدی نژاد افزود. توهین، ناسزا و
هتاکی، نه نشانه امپریالیسم ستیزی است و نه هرگز نشانه قاطعیت.
حتی ادای انقلابی بودن هم نمی توان با این روش در آورد. اگر
چنین بود، بجای فیدل کاسترو باید یکی از کازینودارهای هاوانا
رهبر کوبا می بود. البته همه میدانند که آقای خامنه ای معمولا
"جّو" گیر می شود و ظرفیت عصبی او نیز بسیار کم است. حتی از
جوانی. بارها در سخنرانی هائی که برای جمعیت هائی که برایش جمع
می کنند ایراد کرده و یا حتی در خطبه های نماز جمعه حرف هائی
زده که خارج از کنترل عصبی بوده و دردسر ساز شده است. از جمله
سخنرانی اولین نماز جمعه بعد از کودتای 88 که پس از چند شب بی
خوابی و زیر فشار شدید عصبی ناشی از ننگ کودتا و مقاومت مردم
در برابر آن ایراد کرد و قتل و جنایت و فجایع بعدی را بدنبال
آورد. هرکس دنبال همین ظرفیت کم عصبی و بی پروا دهان باز کردن
او در سالهای نسبتا دور است، مراجعه کند به خطبه نماز جمعه ای
که در زمان رئیس جمهوری خواند و آقای خمینی خطاب به او گفت:
شما ولایت فقیه را نفهمیده ای!
پیک نت 3
آذر |
