|
بخش هائی از مصاحبه مشروح محسن میردامادی دبیرکل جبهه مشارکت،
از رهبران دانشجویان خط امام، استاندار خوزستان پس از جنگ و
نماینده مجلس ششم و عضو کمیسیون امنیت و سیاسیت خارجی این مجلس
با نشریه "صدا" در تهران:
در بحث زدن هواپیمای مسافربری که اشتباه فاحش به طرق مختلف
صورت گرفته است. یعنی اینکه دیده‌بانی در بندرعباس گفته که
موشک کروز شلیک شده و در تهران هم تلقی این بوده که موشک کروز
دارد به سمت تهران می‌آید. به‌هرحال، این‌ها از اشتباهات فاحش
نظامی است.
بدتر از زدن هواپیما این بود که سه روز این مطلب را از مردم
مخفی کردند و این اثر تخریبی‌اش از زدن هواپیما بیشتر بود. اگر
همان روز اولی که هواپیما زده شد، مسئولین مربوطه عنوان
می‌کردند که ما چنین اشتباهی کردیم و عذرخواهی می‌کردند؛ مصیبت
قابل تحمل‌تر می‌شد.
در یک نظام دموکراتیک اصولا نیروی نظامی تحت مدیریت سیاسی کشور
است. این نهایت جایی است که ما باید به سمت آن برویم؛ ولی ما
خیلی فاصله داریم با یک نظام دموکراتیک. در واقع، ما آمده‌ایم
در قانون اساسی‌مان ظواهر دموکراسی را ایجاد کرده‌ایم؛ ولی
لوازمش را ایجاد نکرده‌ایم. یکی از لوازم دموکراسی همین است که
نیروی نظامی تحت مدیریت سیاسی کشور باشد. مسیر باید به این سمت
باشد. کی می‌توانیم به آن برسیم؟ خیلی بستگی دارد به وقایع و
تحولات مختلف و نمی‌شود خیلی پیش‌بینی کرد.
از سال 96 تا 98، نارضایتی به میزان قابل‌توجهی بیشتر شده است
و به همین دلیل، زمینه اعتراض هم بیشتر بود و افزایش نرخ بنزین
جرقه آن اتفاقات را زد. این نارضایتی با اقداماتی که در مقابله
با اعتراضات شد، متوقف و جمع شد؛ ولی مسئله حل نشد. نظام فقط
آمد و آن را کنترل کرد، ولی مسئله را حل نکرد. ریشه‌ها و عوامل
این اعتراضات، از آبان‌ماه تا حالا بر طرف نشده است.
اتفاقی که در کشور ما می‌افتد، از ده پانزده سال گذشته، یعنی
از دوره آقای احمدی‌نژاد شکل گرفته و هرچه به جلو رفتیم پررنگ
تر شده است، حضور نظامیان و نیروهای امنیتی در عرصه‌های سیاسی
و تصمیم‌گیری‌ها و فرآیند‌های سیاسی است. هرچه حضور این نیروها
در سیاست پررنگ‌تر بشود، که محدود به سیاست داخلی هم نیست و در
سیاسیت خارجی هم هستند، اثرگذاری نیروها و جریانات سیاسی کمرنگ
تر می‌شود. این دو با هم قابل همز‌یستی نیستند. البته نیروهای
سیاسی که در این شرایط نقششان کم‌تر می‌شود، محدود به
اصلاح‌طلبان نیستند؛ اصولگراها هم همین‌طورند. وقتی نیروی
امنیتی- نظامی وارد عرصه سیاسی می‌شود، نقش همه جریان‌های
سیاسی از جمله اصولگراها هم کمرنگ می‌شود. تفاوت آنها با
اصلاح‌طلبان این است که اصولگرایان نوعا دنباله‌روی نیروهای
نظامی می‌شوند، درحالیکه اصلاح‌طلبان این دنباله‌روی را
ندارند، ولی اصولگراها دارند و نقش زیادی هم ندارند در
انتخابات یا در تصمیمات مجلس و امثال آن.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 3 فوریه 2020 |
