|
پوریتانیسم عامیانه در ایران به پوششی بدل شد برای رشد انواع
کانون‌های قدرت و ثروت با رفتارهایی که بتدریج مافیاگونه شد.
برآیند این وضع تناقضی بزرگ بود: مطرح کردن شعارهای
اصالت‌گرایانه همپای گسترش فساد مالی. این دو رویکرد متناقض،
ظاهرگرایی ریاکارانه و زشتی را رواج داد. کارگزارانی با ظواهر
غلیظ اسلامی- انقلابی که می‌گفتند فقط به خاطر خدا و خدمت به
مردم متصدی پست و مقامی شده‌اند و بعضاً حتی مدعی بودند که از
بیت‌المال حقوق نمی‌گیرند. بعدها که تحولات زمانه پرده را کنار
زد دیدیم جز این بوده اند.
اکنون، همان کانون‌های نهادینه شده با بهره‌گیری از موج روز
بنام «جوان‌گرایی» و با همان پوشش ظاهرگرایی دینی- انقلابی
نیروهای خود را برمی‌کشند تا به مدیران آینده ایران بدل شوند.
تصور می‌کنند از این طریق می‌توانند سالیان مدید در قدرت دوام
آورند.
سال‌ها به اصلاح و نوسازی امید داشتم و با این امید می‌نوشتم.
در ماه‌های اخیر امیدم به عزم و آگاهی لازم برای نوسازی از
طریق اصلاحات بنیادین و رادیکال افول کرده هرچند هنوز تصور
می‌کنم پتانسیل آن وجود دارد و هنوز می‌توان این پتانسیل را
بالفعل کرد. کانون‌های نهادینه شده همچنان میراث انقلاب را
حریصانه می‌بلعند تا به پایان
برسد. سرنوشت ایران برایشان مهم نیست.
همپای این، ایران در لایه‌های میانی و پائين مردم منطقه قدرتی
قابل اعتنا کسب کرده که سرنوشت ایران را به سرنوشت منطقه گره
زده است. نفوذ ایران در منطقه (بويژه در عراق و سوریه و لبنان)
حذف شدنی نیست مگر از طریق استقرار دیکتاتوری‌های سهمگین چون
صدام و کشتارهای چند ساله. نگرانم و بیمناک که در ماه‌های آتی
سرنوشت ایران و منطقه چگونه رقم خواهد خورد؟
جمعه،
۶
تیر
۱۳۹۹/ ۲۶
ژوئن
۲۰۲۰
--------------------------
پوریتانیسم از نوع اسلامی و شیعی آن همواره در جامعه‌ی ایران
معاصر برای مردم به نمایش درآمده و عده ای مدعی اند که می
خواهند دین را به اصل و ذات آن برگردانند. اصل و ذاتی که اغلب
با دنیای مدرن امروزی مخالف است.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 29 ژوئن 2020 |
