|
برای تامین منابع در سال آینده به هر خار و خاشاکی چنگ
می‌زنند/ خروجی نشست‌های سران قوا فقط بر نگرانی‌های مردم
می‌افزاید/ دولت باید بدنبال ترمیم نظام مالیاتی فشل و عقب
مانده باشد
حسین راغفر اقتصاد دان در مصاحبه با خبرگزاری ایلنا گفت:
تجربه خصوصی سازی در ایران چیزی جز انتقال منابع عمومی به
دوستان و رفقا نبوده‌است و در نهایت هم این داراییها را به
نحوی از کشور خارج کردند و حالا هم برای تامین منابع در سال
آینده به هر خار و خاشاکی چنگ می‌زنند. خروجی نشست‌های سران
قوا هم فقط بر نگرانی‌های مردم می‌افزاید. نگاه کنید به مصوبه
عجیب شورای عالی سران قوا برای "مولدسازی" داراییها. این
مصوبه به مدیران برای تصمیم‌‌گیری‌ها درباره واگذاری و
خصوصیسازیها جرات می‌دهد. مساله بسیار فراتر از این توجیهات
مهمل است. معتقدم این مصوبه مولد سازی به معنای ورشکستگی‌های
سیاست‌های اقتصادی دولت ها پس از جنگ تحمیلی تاکنون باشد.
تجربه نشان داده کسانی که جرات تصمیم‌گیری پیدا کرده اند،
بیشترین تخلفات و خلاف‌ها را هم داشته اند. گویا امروز هم
عده‌ای با این مصوبه می‌خواهند به اقدامات خود پوشش قانونی
بدهند. در این شرایط کشور که متقاضی برای خرید اموال دولتی
وجود ندارد، آقایان می‌خواهند این داراییها را به ثمن بخس به
چه کسانی واگذار کنند؟ نکته مهمی در این مصوبه آمده این است که
هیات واگذاری متشکل از ۷ نفر است که این ۷ نفر تشخیص می‌دهند
کدام دارایی دولت مازاد است و باید مشمول واگذاری شود و این ۷
نفر تعیین می‌کنند این داراییها با چه قیمتی و به چه نحوی و
از چه طریقی واگذار شوند.
معادله و فرمولی در فساد وجود دارد مبنی بر اینکه فساد مساوی
است با انحصار. بعلاوه با صلاحدید و منهای پاسخگویی. مجموع این
معادله به فساد می‌رسد و همانطور که دیده می‌شود مصوبه
مولدسازی هم خمیر مایه یک فساد است.
اساسا مشخص نیست این ۷ نفر با این سطح از اختیارات در هیات
واگذاری نماینده چه گروه‌هایی هستند و منافع کدام گروه
ذی‌نفوذی را دنبال می‌کنند و چه صلاحیتی برای واگذاری اموال و
قیمت‌گذاری دارند و اساسا این اموال را به چه کسانی میفروشند و
مهم اینکه به چه کسی پاسخگو خواهند بود.
در گذشته هم بیشترین فسادها در جریان خصوصیسازیها شکل گرفت.
اتفاقات (اعتراضات) امروز در کف خیابان‌ها و (فریاد ها) در
پشت‌بام‌ها محصول همین تصمیمات غلط در چند دهه گذشته و همین
خصوصی‌سازی‌های لجام گسیخته ایست که بدون پاسخگویی‌ها انجام شد.
خصوصی‌سازی و این مصوبه یک فساد بی‌مقدمه است اما به این فساد
با عناوینی مانند مردمی سازی اقتصادی و مولدسازی دارایی دولت
به آن رنگ و لعاب می‌دهند در حالیکه ذات آن فسادی است که
گریبان اقتصاد را گرفته است و وجود مافیای اقتصادی و سیاسی
علت نابسامانی‌ها در اقتصاد کشور و مهاجرت سرمایه انسانی و
نخبه‌های تحصیلکرده کشورمان هستند.
تاسف‌آور این است که در دو ماه گذشته رییس سازمان برنامه و
بودجه از کسری بودجه ۲۰۰ هزار میلیارد تومانی حرف زده و اعلام
کرده برای تامین این میزان کسری بودجه ناگریز به افزایش قیمت
انرژی هستیم اما به دلیل فشارهای زیاد، موضع خود را پس گرفت
اما امروز شاهد آن هستیم که قیمت قبوض گاز تا چند برابر افزایش
پیدا کرده‌است و به طور قطع این میزان افزایش قبوض گاز برای
کسری بودجه بوده است.
تنها این مصوبه بلکه دو دولتی در ایران پدیده جدیدی است. در
حالیکه دولتی به صورت تشریفاتی و با رای مردم انتخاب شده اما
دولتی در سایه قدرتمند وجود دارد که این دولت ضعیف شده در
تسخیر همان دولت در سایه است.
گیریم دولت امسال را با این وضعیت پشت سر گذاشت برای سال بعد و
بعدتر چه فکری دارد؟ دولت باید بدنبال ترمیم نظام مالیاتی فشل
و عقب مانده باشد و از صاحبان ثروت مالیات بگیرد و نه اینکه
مالیات تولید کننده را افزایش دهد و میدانیم که هر روز تولید
در کشور ضعیف تر می شود.
راه‌های خروج از بحران مشخص هستند اما اراده‌ای برای خروج از
این بحران دیده نمی‌شود چرا که نظام‌های تصمیم‌گیری در قبضه
قدرت صاحبان منافع بزرگ هستند و آنها هم به فکر منافع مردم
نیستند.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت ۳۱ ژانویه ۲۰۲۳ |
