|
برای اکثریت مردم جهان، و از جمله ایران، تا چندی پیش تصور این
که جهان به سمت یک جنگ خانمان برانداز می رود دشوار بود، اما
اکنون کم کم، این واقعیت با سرعت گرفتن جبهه های آشکارا
"نظامی" جای خود را در اذهان مردم باز کرده است.
حتی اگر اخبار همین روزهای اخیر را هم مرور کنیم، به همین
نتیجه می رسیم. از جمله اعلام قصد آمریکا برای ایجاد زرادخانه
موشکی - اتمی در منطقه آسیا و اقیانوسیه علیه چین. استرالیا،
انگلستان و ژاپن نزدیک ترین متحد امریکا برای محاصره و آمادگی
مقابله با چین در چارچوب ناتوی دوم شده اند.
در روسیه ۳۰ در صد بر بودجه نظامی کشور افزوده شد و سلاح هائی
که در جنگ اوکراین دم به دم وارد صحنه می کند، نشان میدهد که
صنایع نظامی این کشور بسرعت در حال تولید و خلاقیت است. چین یک
مانور موشکی با نام "تایوان" برگزار کرده است که در آن سیل
موشک شلیک شد. امریکا و ناتو در آستانه باختن جنگ اوکراین
هستند اما سادگی است اگر تصور شود که غرب به این آسانی تسلیم
خواهد شد و امریکا کنار می نشیند تا آجر "دلار" از زیر پایش
کشیده شود. خواه نا خواه برای جبران شکست در اوکراین دست به
کار توطئه نظامی دیگری خواهند شد. این توطئه فراتر از دست و
پائی است که اسرائیل درغزه می زند و عملا در باتلاق فرو می
رود. غرب جمعی، اگر نتواند این مرحله را به سلامت پشت سر
بگذارد، فروخواهد پاشید و به همین دلیل مشترکا و بازهم به
رهبری امریکا طرحی را برای برون رفت از بحران و تسلیم جبهه شرق
و جهان چند قطبی نشدن تدوین خواهد کرد.
در ایران، پس از یک دوره تقریبا دو ساله، دولت تازه متوجه شده
که نرمش در برابر امریکا برای گرفتن پولهای بلوکه شده، یک
خودفریبی بوده است و باید فکر نان کرد زیرا خربزه آب است. شاید
هم گوش دولت را بیت رهبری و شورائی که حدس زده می شود نقش
اتاق فکر را در آنجا دارد، کشیده باشد. فعال شدن رئیس ستاد
مشترک نیروهای مسلح ایران "باقری" برای سفر به کشورهای منطقه
برای پیشنهاد اتحادها و همکاری های نظامی و مانورهای پیاپی در
آب های جنوبی از یکسو و سفر وزیر خارجه و بالاخره ابراهیم
رئیسی به مسکو از سوی دیگر نشان میدهد که حکومت به همان نتیجه
ای درباره آینده جهان رسیده که کره شمالی، چین؛ روسیه و برخی
کشورهای کوچک افریقائی و آسیائی رسیده اند. جبهه بندی و بستن
کمربندهای نظامی گریز ناپذیر است. چنان که روسیه علیرغم پیروزی
هایش در اوکراین تکمه های کمربندی نظامی را سفت می کند. آلمان
نیز در جبهه غرب کمر بندهای خود را سفت می کند. حتی با پیوستن
به باشگاه اتمی جهان.
در چنین شرایطی که جهان در آن قرار گرفته، سازماندهی و جلب
حمایت مردم از حکومت اهمیت حیاتی دارد. چنان که در روسیه با
شتاب سرگرم آن هستند. در ایران، اوضاع از این نظر بسیار وخیم
است و اگر لازم است یک تکمه کمر بند نظامی را تنگ تر ببندند،
برای تحولات داخلی باید چند سوراخ کمربند را تنگ تر ببندند.
انتخابات آینده مجلس نشان خواهد داد که به چنین نتیجه ای رسیده
اند و چنین عزمی را دارند؟ و یا باز هم می خواهند یک مجلس بی
خاصیت را سر هم کنند! مجلس متفاوت با سیاست متفاوت امکان پذیر
است و این تفاوت با به میدان آمدن چهره های جدید و متفاوت،
همراه با اعلام برنامه های اقتصادی و سیاسی و اجتماعی امکان
پذیر است. برای اجرای یک سیاست راهبردی، بویژه در شرایط کنونی
جهان باید تن به چنین تحولی داد. بویژه اگر عزمی راسخ برای
نگاه به شرق وجود داشته باشد.
در چنین اوضاع و احوالی افراد بی خرد و خشک مغز دنبال لباس
پرستاران در اتاق عمل هستند و یا تونل حجاب در متروها درست می
کنند. از نگاه ما، بعید است که این اقدامات تنها ناشی از خشک
مغزی مذهبی باشد. این تصمیمات و اقدامات مستقیم و غیر مستقیم
هدایت شده است و ما سرنخ آن را در خارج از کشور و یا عواملشان
در داخل کشور میدانیم.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت ۶ دسامبر ۲۰۲۳ |
