داود سليماني: رای مردم تعهدآور است و عدم حركت در جهت خواست مردم، جفا به آنان است “رای مردم تعهدآور است و عدم حركت در جهت خواست مردم، جفا به آنان است” داوود سليمانی نماينده‌ی تهران و عضو كميسيون فرهنگی مجلس در گفت‌وگو با خبرنگار سرويس پارلمانی ايسنا، اظهار داشت: دو سوی افراط و تفريط در جامعه‌ی ما، هميشه برای روند حركت، چه در زمينه‌ی توسعه‌ي سياسی و چه ساير زمينه‌هايی كه در بعد اجتماعی مطرح است، مشكل‌زا بوده است وی افزود: متاسفانه بطور نمونه بحث آزادی مورد استفاده قرار گرفته و تعبيرهای متفاوتی از آن شده است كه يكی از اين تعبيرهايی كه شده “مغايرت آزادی با دين است”؛ بطوری كه برخي بيان داشته‌اند كه نمي‌شود دينداری و آزادی يا دينداری و مردم‌سالاري را با هم جمع كرد كه اين نگرش تفريطی به دين و آزادی نوعی كج فهمی را در برخی بوجود آورده و موجب شده آزادي‌های مورد نظر رييس جمهور يا بحث اصلاح‌طلبی مورد سو استفاده قرار گرفته و عده‌ای تصور كنند آزادی با بي‌بند و باری و ولنگاری و بي‌تعهدی مربوط بوده و در واقع آن بعد كه جمهوری اسلامي بر آن تاكيد دارد ارتباطی به حكومت ندارد و در حقيقت به جای آنكه نهاد دين و دولت را مورد بحث قرار دهند، دين و سياست را از هم جدا مي‌كنند و نهايتا به يك ديدگاه سكولار در اداره‌ی جامعه‌ی دينی مي‌رسند كه در واقع اين ديدگاه به دور از آموزه‌هايی است كه در مشی نظام جمهوری اسلامي، امام(ره) و قانون اساسی مطرح مي‌باشد و نيز اين امر جامعه را به سوی بي‌ثباتی و نوعي عقب‌ماندگی از فرهنگ بومی ايراني و دينی سوق مي‌دهد و بعد افراطی آن اينكه ما همه‌ی مسايل را در تضاد با آزادی و مردم، بنام دين و طرفداری از دين، بيان داشته و بگوييم هر چه هست بايد دينی باشد، به اين معنا كه زندگی ما آزادي‌هايي را كه مشروع و قانونی است تهديد كرده و به نام دين هر حركت نادرستي توجيه شود بالاخص هنگامی كه اين دين، دين سليقه‌ای و مبتنی بر برداشت‌هاي ناصحيح از دين واقعی باشد كه بين مردم و دين، آزادی و دين و مردم‌سالاري تضاد انداخته و آنجا در ديدگاهی كه دين توجيه‌گر تمامی مسايل بوده و عده‌ای با پوشش از دين، چشم را به روی علم، تمدن و تجدد بسته و گرفتار خرافات و انديشه‌هاي نابجا شده‌اند، و تجلی دين را در حكومت ديده و حكومت را خطاناپذير و غيرقابل انتقاد تلقی مي‌كنند با اين نوع ديدگاه‌ها در طول تاريخ بسيار مواجه بوده و ضربه‌هاي مهلكی از اين نگرش خورده‌ايم و ديدگاه متعادل آن است كه همانطور كه جامعه گاه دچار خطا، اشتباه و نسيان مي‌شود، در رابطه با حاكمان هم اين احتمال وجود دارد، بنابراين در دين بحث امر به معروف و نهی از منكر كه در واقع نوعي نظارت است مطرح مي‌شود، چرا كه هيچ چيز مطلقی وجود ندارد كه به واسطه‌ی آن نوعی استبداد، چيرگی و استيلای غيرمنطقی بر جامعه به نام دين روا داشته شود سليمانی ادامه داد: هر دو گرايش سكولار و يا تنگ‌نظرانه، گرايش‌هاي مهلكی هستند كه از سويی گرايش اولي، جامعه را بی دين مي‌كند و با نام آزادی معنويت را ذبح مي‌كند و گرايش دوم بنام معنويت، آزادی را ذبح مي‌كند و هر دو خطرناك است كه بايد با روش اعتدالی بين دين و مردم آنطور كه در آموزه‌های ديني ما است، جمع كرد در واقع، آزادی منافاتی با دينداری ندارد و بالاخص دين اوج آزادی است، چرا كه اگر انسانی به مفهوم واقعی بنده‌ی خدا باشد، بنده‌ی هيچ كس نبوده و از تمام قيدها آزاد است اين عضو كميسيون فرهنگی مجلس در خصوص اجتهاد پويا و نقش زمان و مكان در انديشه‌ی امام و مورد تاكيد مقام معظم رهبری و خاتمي يادآور شد: اگر علمای دين و حوزه‌ها از اين بيشتر دير بجنبند، فردا دير است؛ چرا كه در واقع خواسته‌ها، نيازها و نگرش‌های نسل ما نيازمند يك همزبانی است كه بتواند ضمن حفظ همزباني، آموزه‌های معرفتی دين شناختی را عملا و با زبان آنها و روش‌های روز به آنها نشان دهد كه متاسفانه اين حركت وجود ندارد و ما خيلی از جوانهايمان عقب هستيم به لحاظ آنكه آنها نگرش‌ها و نيازهاي جديدی دارند و نه امام و انقلاب را درك كرده و نه در جنگ حضور داشته‌اند، بنابراين هم روشنفكران و هم دانشگاهيان و هم روحانيت ما رسالت بزرگی دارند، چرا كه اگر نيازهاي نسل دوم و سوم به خوبی درك نشده و متناسب با زمان و مكان پاسخي شايسته كه هم به نيازها و دغدغه‌هاي فكری و ذهنی و خواسته‌های دنيوي آنها توجه كند، وجود نداشته باشد، ما دچار مشكل مي‌شويم سليمانی در ادامه در مورد شاه بيت نظريه‌ی امام كه توسط رييس جمهور “ولايت فقيه” عنوان شد، گفت: نظريه‌ی ولايت فقيه مورد تعابير و تفاسير مختلفی قرار گرفته و از جانب برخی افراد كه ديد افراطي نسبت به دين دارند، حتی مورد جفا قرار گرفته و اين جفا هم به اصل ولايت فقيه و هم به ديدگاه حضرت امام است كسانی كه ولايت فقيه را قدرتی در مقابل مردم تفسير كرده و حتی در خيلی موارد معتقد بودند كه در رای و عقيده نيز در مقابل ولايت فقيه بايد متعبد بود، اين ديدگاه در حقيقت ديدگاهی انحرافی نسبت به آنچه امام در مورد ولايت فقيه ارايه دادند، مي‌باشد، چرا كه ولايت فقيه تجلی اراده ملت براي رهبری يك جامعه است وی ادامه داد: تجربه‌ی تاريخي نشان داده كه ما بايد دارای فردي كه آن فرد در سيستم حكومتی حرف آخر را بزند، باشيم به طور نمونه در آمريكا رييس جمهور اين اقتدار را دارد و در كشورهای ديگر هم به طريقی و به هرحال در پذيرفتن اينكه يك فرد بتواند در مواقعی كه قانون به او اجازه داده، حرف آخر را بزند و سرپرستی كل جامعه را بر عهده داشته باشد، هيچ كس شكی ندارد بلكه بحث بر سر اين است كه روش دستيابي به اين قدرت توسط مردم است، موروثي است و يا در نظام‌های اليگاريشي، سيستم‌های اشرافی و فاميلی است و يا به طريق دموكراتيك است، كه در حقيقت بهترين سيستم، سيستمی است كه اراده‌ی واحد و ملی را خود ملت انتخاب كنند و بنابراين، اصل ولايت فقيه مبتنی بر اراده‌ی ملت است و هركس كه بخواهد ولی فقيه را بدون انتخاب مردم و فراتر از چارچوب‌های قانونی تحقق بخشد به اصل ولايت فقيه و هم به مردم جفا كرده و بنابراين اين اصل، اصل مترقی است، اما قرائت‌های نادرست از اين اصل باعث شده گاهی از اين اصل تصوير خوبی ترسيم نشود اين عضو كميسيون فرهنگی مجلس در پاسخ به اين سوال كه از حضور مجدد مردم در پای صندوق‌های رای چه استفاده‌هايی شده است، اظهار داشت: زمانی كه مردم به برنامه و تفكر عده‌ای در دوره‌ای اقبال كرده و در سرنوشت خود شركت كرده و سهيم مي‌شوند، بايد اين را نه با شعار بلكه با عمل، بسيار ارج گذارد، چرا كه در حال حاضر ما با بسياری از مشكلات فرهنگي، اجتماعي و سياسی و بالاخص اقتصادی مواجهيم و رای مردم برای حل اين مشكلات است و اگر ما تلاش نكرده و در جهت وظيفه‌اي كه مردم بر عهده‌ی مسوولان گذارده‌اند، حركت نكنيم، اين بازی نوعی جفا به مردم است وی تاكيد كرد: رای دادن مردم تعهدآور است و اين تعهد برای هر كس كه شغلی از كوچكترين منصب حكومتي تا عالي‌ترين آن دارد، مربوط مي‌شود و بايد عملا در جهت خواست مردم و برنامه‌ها حركت كند اين نماينده‌ی تهران درخانه‌ي ملت يادآور شد: اگر ما مردم‌سالاري را به عنوان يك قاعده بپذيريم، لوازم و ابزار آن را هم بايد بپذيريم و بايد قبول كنيم كه بيان مردم سالاری ديني، ابزار و لوازمي دارد كه در صورت عدم تحقق آنها، مردم سالاری هم تحقق نخواهد يافت وی در مورد غريب و مهجور بودن انديشه‌های امام متذكر شد: جفا به امام(ره) زياد صورت گرفته و انديشه‌هاي امام(ره) بسيار مهجور است؛ در حاليكه ايشان سعی داشتند ارزش مردم را در گفتار، در عمل و در نوع مديريتشان تجلی دهند، مسوولين ما در جامعه كمتر به مردم توجه دارند سليمانی در ادامه افزود: در واقع، دين در بيان و اجتهاد امام نه تنها ناكارآمد نبود؛ بلكه گشاينده راه بود و هر جا مشكلی بوجود مي‌آمد، ايشان با درايت و تلقی كه از اين دين داشتند، راهها را بسيار ظريف و با حفظ اصول و چارچوب‌ها باز مي‌كردند وی در پايان گفت: خلا وجودی امام(ره) كاملا مشهود است، ضمن آنكه انتخاب اصلح خبرگان نگذاشت خلا وجود امام(ره)، خدشه‌ای به نظام وارد كند، اما جايگاه امام(ره) جايگاهی ويژه است و قابل مقايسه با هيچ كس نيست