-‌ روشنائی كه از افق بالا مي‌آيد و روي شهر هميشه آبستن حادثه ما "تهران" پهن مي‌شود، واقعه را لحظه شماری مي‌كنم. نه من، كه همه!

روزنامه‌ها، ديشب و ديروز خبر اعدام چند جوان شرور و مجرم را در چند خط منتشر كردند و تلويزيون‌های فارسي زبان و ايراني تصوير، عكس‌های آن را با آب و تاب.

از همان ديشب تا حالا كه مي‌روم بدنبال نان، صحنه‌هائی كه از مراسم مشمئز كننده اين اعدام ديدم از برابر چشمانم دور نمي‌شود. چرا شلوار كُردی به پا داشتند؟ چرا آنكه خانه هدايت را در كرج برپا كرده‌بود و يا آنكه قتل زنجيره كرد بر صدر نشسته‌ و آنها كه حجاريان را ترور كرد و در كوي دانشگاه آن جنايت را آفريد بر مسند؟ چرا در چشم هيچيك از آنها كه اين اعدام‌هاي خيابانی را مي‌ديدند برق شادی اجراي عدالت ديده نمي‌شد؟ كشور را به كجا مي‌برند؟ اين تصاوير، در آنسوی مرزهای آسيا چه تصويری از ايران بر جای مي‌گذارد؟ طالبان افغانستان را به ياد اروپائي‌ها نمي‌آورد؟

  -‌ پشت يكی از چراغ قرمزها، چند نوجوان يك لا پيراهن بسرعت بين اتومبيل‌ها اطلاعيه پخش مي‌كنند. حتما پوستر و يا عكس تبليغاتی تلويزيون، ويدئو، تلفن همراه و از اين نوع چيز‌هاست. ياد روزهای رفتن شاه و هفته‌های اول پيروزی انقلاب مي‌افتم كه جوان‌ها و نوجوان‌ها لای ماشين‌ها مي‌لوليدند و اعلاميه‌هاي سياسی پخش مي‌كردند. چه تعدادشان اعدام شدند و چه تعدادشان آواره؟ و آنها كه ماندند؟ چه تعدادشان كه مثل من، پشت چراغ قرمز‌ها، در غم نان فرو مي‌روند حال و حوصله اعلاميه‌خواندن و سياست را دارند؟

يك چهار راه آنطرف تر، پشت چراغ قرمز بعدی و در آخر صف اتومبيل‌هاي مانده در ترافيك، باز هم مي‌خواهم در خودم غرق ‌شوم و به گذشته باز گردم، اما نمي‌شود. اينبار زني كه چادر سياه تا مغز سرش عقب نشينی كرده به شيشه اتومبيل مي‌كوبد. با علامت دست و سر مي‌گويم نه! من اهلش نيستم!

چادرش را باز مي‌كند و از يك كيسه بزرگ پلاستيكی چند اعلاميه در مي‌آورد. شيشه را پائين مي‌كشم و او اعلاميه را از لای شيشه به درون اتومبيل مي‌اندازد و به سراغ اتومبيل‌هاي ديگر مي‌رود. آنسوي خيابان هم زنان و نوجوان‌های ديگري اعلاميه پخش مي‌كنند. چه خبر است؟

با كم رغبتی اعلاميه را بر مي‌دارم تا نگاهی بياندازم. چنان مبهوت مي‌شوم كه اگر اتومبيل‌هاي پشت سر بوق بارانم نكرده بودند به خود نمي‌آمدم. در عرض چند دقيقه "حسن عرب" و كلوپ "خليج" او در خرمشهر را به ياد مي‌آورم. ارث و ميراث خرس به كفتار رسيده‌است؟

اعلاميه را برايتان مي‌فرستم. آن آدرس، آدرس دفتر فلاحيان است و شماره‌ تلفن‌ها، تلفن‌هاي دفتر او و احمد جنتي است.

از اين سياسي‌تر؟