ايران

پيك

                         

 

بلوچستان

رنجنامه

 3 ميليونی انسان

 

 

 

نامه جبهه متحد بلوچستان ايران به نخست وزير پاكستان

حضور محترم جناب آقای مير ظفرالله جمالی نخست وزير پاكستان

 

با توجه به سفر قريب الوقوع جنابعالی به ايران جبهه متحد بلوچستان ايران  مايل است توجه شما را نسبت به اوضاع وخيم و اسفبار مردم بلوچ در استان سيستان و بلوچستان ايران جلب نمايد. جبهه متحد بلوچستان ايران ائتلافی است فراگير از اكثريت سازمانها، احزاب و شخصيتهای سياسی بلوچ ايرانی. يكی از اهداف اصلی جبهه رساندن صدای مظلوميت و محروميت مردم ستمديده بلوچ است كه فرياد آه و ناله آنان به گوش كسی نمی رسد.

به عنوان يك شخصيت برجسته سياسی، شما اين امكان را داشتيد كه پست نخست وزيری پاكستان را احراز نمائيد. حتی زنان و مردان بلوچ در كابينه حكومت مركزی پاكستان به عنوان وزير خدمت می كنند. در كابينه ايالتی بلوچستان وزير اعلی و اكثر وزرا بلوچ هستند. اما متاسفانه در بلوچستان ايران بلوچ ها حتی ازپست های پائين و محلی نيز محروم می باشند. به عنوان يك نخست وزير بلوچ كه به ايران سفر می كنيد از شما استدعا می كنيم موضوع محروميت و ظلم و ستم مردم بلوچ را با مقامات ايرانی درتهران مطرح نمائيد.

حدود سه ميليون بلوچ در استان سيستان و بلوچستان از حقوق و امكانات اوليه محروم هستند. محروميت و ستم و تعدی بيحد بر مردم بی دفاع و مظلوم بلوچ به دو دليل عمده ميباشد. اول آنكه مردم بلوچ اكثرا سنی مذهب می باشند. دوم آنكه فرهنگ و زبان مختص خود را دارند كه با فرهنگ دينی – شيعه- حاكم متفاوت می باشد.

طبق آمار و ارقام رسمی بلوچستان محرومترين استان كشور می باشد. محروميت های اجتماعی ، اقتصادی ، آموزشی ، فرهنگی ، شغلی ، بهداشتی ، سرمايه گذاری ، مسكن و توسعه در بلوچستان پنهان نيست. بين 34 تا 50 در صد نيروی كار بلوچ بيكار ميباشد. برای استيلا و حفظ تعرض و تبعيض جاری در بلوچستان حكومت جمهوری اسلامی شرايط ويژه ء نظامی و امنيتی اعمال نموده است.  سركوب ، توهين ، افتراء ، تبعيض ؛ دستگيری و زندان مسايل روزمره ای هستند كه مردم عادی بلوچ روزانه با آن روبرو هستند.

سياست های تبعيضی اوضاع را آنچنان نا بسامان ساخته است كه حتی 154 نفر از نمايندگان مجلس اخيرا در نامه ای به آقای خاتمی رئيس جمهور ايران از وی خواستند كه اقدامات عاجل و فوری را در بلوچستان به عمل آورد. ما فقط به ذكر چند فقره از تبعيض و محروميت مردم بلوچستان در اينجا اكتفا می كنيم:

دستگيری های خودسر ، زندانی ، شكنجه و اعدام،

برتری و ترجيح دادن شيعيان و غير بلوچها بر بلوچها در همه امور اقتصادی ، اداری و دولتی،

مين گزاری مرز مند بين پاكستان و ايران،

اقدامات آشكار و عمدی در جهت تحقير و از بين بردن زبان و فرهنگ بلوچ،

بر اساس آمارهای رسمی بين سی و چهار تا پنجاه در صد نيروی كار بلوچ بيكار ميباشد در حالی كه نه هزار پست آموزشی و هشت هزار پست متخصصی در استان همچنان خالی می باشند،

محروم كردن مردم بلوچ از امكانات و اصرار به آوردن مردم غير بومی از استانهای ديگر به بلوچستان جهت تغيير ساختار جميعتی،

تهديد و ارعاب فعالان سياسی بلوچ در داخل و خارج بلوچستان توسط نيروهای امنيتی و اطلاعاتی،

دادن پست هايی نظير استانداری ، فرمانداری ، مديران كل ، و رؤسای ادارات به غير بلوچها،

تمام مقامات ارشد و متوسط نظامی ، امنيتی ، پليسی و اطلاعاتی غير بلوچ هستند،

از 485 نفر پروفسور ، استاد و استاديار دانشگاهای بلوچستان فقط حدود هشت نفر بلوچ هستند،

فقط حدود سه درصد از دانشجويان استان بلوچ ميباشند،

بر طبق آمار و ارقام رسمی و دولتی 500 مدرسه در بلوچستان ساختمان ندارند. كلاسها در حياط ، فضای باز ، زير درختان و يا زير كپر بر گزار می شوند،

مطالعات و تحقيقات متعدد رسمی نشان داده است كه بلوچستان محرومترين استان كشور می باشد.

 

لطف فرموده از ميزبانان عاليرتبه خود بپرسيد كه چند نفر فرماندار و يا استاندار بلوچ وجود دارد؟  بپرسيد چند بلوچ در مراحل متوسط و يا بالای ارتش ، نيروهای انتظامی ، سپاه پاسداران ، پليس و اطلاعات وجود دارد؟  از آنان بپرسيد چند نفر بلوچ در وزارتخانه ها و سازمانهای دولتی و وابسته به حكومت در تهران مشغول به كار هستند؟ در مورد استادان دانشگاها و متخصصين شاغل بلوچ بپرسيد؟  هيچ جوابی را جز "هيچ" يا "صفر" قبول نكنيد.  آري! اين است سهم ما در ايران: "ٌصفر" ، در حاليكه هزاران تحصيل كرده بلوچ در بلوچستان بيكار می باشند و يا اجبارا برای كارگری به كشورهای خليج می روند. صدها تن از متخصصين و تحصيل كردگان بلوچ مجبور به فرار از ايران شده اند.

 

همانگونه كه مستحضر هستيد ، مقامات جمهوری اسلامی  ظاهرا در دفاع از منافع شيعيان در سراسر جهان و بخصوص در كشورهای همسايه بسيار فعال ، مصر و پر سر و صدا هستند ، در حالی كه خودشان در داخال ايران كوچكترين حقی را برای اهل سنت قائل نمی شوند.

جناب آقای نخست وزير ! ما از شما انتظار داريم و دعا می كنيم كه جنابعالی به عنوان يك بلوچ مسئول و محترم پيام مظلوميت و شكوه و شكايت  وغم و اندوه و محروميت بلوچها را به گوش مقامات در تهران برسانيد.

سفری موفقت آميز برايتان آرزو می كنيم. لطف فرموده ما را از نتايج اقدامات خويش در اين زمينه مطلع سازيد.

با احترام

جبهه متحد بلوچستان ايران

مهر ماه 1382

  
 
                      بازگشت به صفحه اول
Internet
Explorer 5

 

ی