سخنگوی وزارت خارجه ژاپن در تهران:
ايران
وامريكا
حركت روی لبه تيغ
ويزای بارزسان اتمی برای كنترل ايران 24 ساعته
بايد صادر شود!
سخنگوی وزارت خارجه ژاپن"تاكاشيما" در مصاحبه ای با خبرنگار
روزنامه شرق گفت:
گروه چهار سعی داشت در قطعنامه پايانی كنفرانس سازمان انرژی اتمی
كلمه «سوءهمكاري» گنجانده شود. اگر اين كلمه به قطعنامه راه می
يافت ديگر هيچ كاری نمی شد كرد و وجود اين كلمه يعنی به طور
خودكار بايد پرونده ايران به شورای امنيت برود.
ژاپن اين تلاش را بی اثر كرد. همان طور كه می دانيد در قطعنامه
پايانی لغت «عدول» (Breach)
آمده كه به هر لحاظ بسيار بهتر است. اين نتيجه كاری است كه هيأت
ژاپنی انجام داد. تاكاشيما بحث فعاليت های هسته ای ايران را جزو
مهم ترين اهداف سفر هيأت ژاپنی و وزير خارجه ژاپن به ايران می
داند.
غير از چين كه به عنوان قدرت هسته ای مطرح شده، هند، پاكستان،
ايران، ليبی، كره شمالی و اسرائيل فعاليت هسته ای دارند كه بايد
تحت كنترل آژانس قرار گيرند تا از بروز هر گونه جنگ هسته ای
جلوگيری شود.
اين طور هم فكر نكنيد كه در حال حاضر ايران تحت فشار است. نه.
ژاپن خود تحت بازرسی های شديد قرار دارد. شايد جالب باشد بدانيد
كه حدود ۴۰ درصد از بودجه آژانس بين المللی انرژی هسته ای صرف
بازرسی از تأسيسات هسته ای ژاپن می شود.
امضای پروتكل از جانب ايران پايان كار نيست و نبايد تصور كرد با
يك امضا همه چيز تمام شود. ما دلمان می خواهد همكاری ايران
با آژانس درعمل ارتقا يابد. يعنی اين اتفاق بيفتد كه بازرسان
بتوانند
۲۴ ساعت قبل از بازديد ويزا
داشته و وارد ايران شوند. اگر به اينجا برسد، ديگر می توان گفت
دغدغه ها در مورد ايران پايان يافته است.
به ياد داشته باشيد كه كره شمالی تا به حال دو موشك بالستيك به
سوی ژاپن شليك كرده است. بايد بتوان چنين دولت هايی را كنترل
كرد.
تاكاشيما از اقدامات اخير آمريكا برای ارتباط با ايران به عنوان
حركتی مثبت و موثر ياد كرد و تصميم گيری سريع و به موقع بوش را
تحسين می كند.
موقعيت فعلی ايران و آمريكا
حركت بر لبه تيغ
است. حركت بوش برای ارسال پيام تسليت و كمك های بشردوستانه بسيار
هوشمندانه بود. بوش بسيار هوشمند است و در جاهايی كه نياز به كمك
خاص داشته باشد، بيشتر از افرادی استفاده می كند كه در زمان پدرش
- جورج بوش پدر- با او همكاری كرد ه اند.
انتخاب اليزابت دل (رئيس صليب سرخ كه برای اعزام به ايران
پيشنهاد شد و جمهوری اسلامی رد كرد) بسيار سنجيده بود. ما متعجب
شديم كه چطور اين ديدار رد شد. به هر حال شايد موقعيت فعلی مناسب
نباشد. اين پاسخی بود كه دولت ايران داده بود. اما از نظر من
مشكل همين جاست. اگر الان نه، پس كی؟
من حامل هيچ پيامی از سوی آمريكا نيستم ولی اميدوارم كه هر چه
زودتر ارتباط بين آمريكا و ايران برقرار شود.
