دوستان عزيز

خبرهای تشكيل كنگره اتحاد جمهوری خواهان ايران را از ابتدا از طريق ارتباطات اينترنتی شنيده و پی گرفته ايم و به همت برخی از دوستان حاضر در آن كنگره، پاسخ برخی پرسش های خود را دريافت داشته ايم . قضاوت درباره نتايج حاصل از اين نشست برای ما كه در اين چند روز، از دور و نزديك ديديم،  شنيديم و خوانديم بسياردشوارتر از آن دوستان و يارانی است كه از نزديك مباحث را دنبال كرده اند.

اما اين دوری و فاصله به معنای آن نيست كه نسبت به سرانجام اين تلاش همگانی و قضاوتی كه نتيجه تصميمات و ادامه اين همت در صحنه عمل است بی اعتنا باشيم. اگر نگرانی نسبت به سرانجام آن نشست و ادامه كاری آن وجود داشته باشد- كه ما فكر می كنيم در اين نگرانی، شما نيز شريك و سهيم هستيد- ناشی از تجربه تلخ برخاسته از برخی ناهمسويی های سياسی سال های گذشته با آن حركت و تلاشی است كه در ايران  شاهد و ناظر آن هستيم. تمام هوشياری و آگاهی خود را به ياری فرا خوانيم تا اين همسويی ممكن شود، چرا كه در تمام اين سال ها كه فاصله های  جغرافيايی، ما و شما را از هم دور نگه داشته، بخشی از اين نا همسويی ها، تاثير گذاری تلاشهای سياسی خارج از كشور بر تحولات داخل كشور را كمرنگ ساخته است. به هوش باشيم كه بال و پر خود را در شتاب و هيجان نسوزانيم، چرا كه اميدی و اميدواری ای را برانگيخته ايد و حيف است كه اميد را به حريق بسپاريد. ماهی اقيانوسی بمانيد كه امواج مهاجرت نيز به ساحلش نمی راند.

پيروز باشيد

اتحاد دمكراسی خواهان ايران    20 دی ماه 82 13  

                                            11 ژانويه 2004