مصطفی
تاج زاده كه در نشست جمعی از
اعضای جبهه مشاركت با برخی از
روزنامه نگاران زن، در سخنانی
گفت:
در
وضع كنونی، نزديك به دو سوم مجلس
انتصابی و از حوزه رقابت خارج
شده است و حتی رقابت در يك سوم
باقی مانده نيز آزاد نيست.
از
290 نمايندهای كه برای
تشكيل مجلس هفتم مورد نياز است 180 نماينده آن از همين الان
انتخاب شدهاند. اين تعداد نيز به
نام شورای نگهبان اما در واقع از
سوی ستاد خاصی تعيين
شدهاند.
«وضعيت
فعلی از وضعيت مجلس سنا هم بدتر
شده است». از آنجايی كه چهرههای
شاخص اصلاح طلب همگی حذف شدهاند،
ما محكوم شديم به اين كه مانند يك
اقليت ضعيف در مجلس باشيم.
"بدعتی
به نام احراز صلاحيت گذاشته شده است".
رد صلاحيتها در تهران بيشتر از 80
درصد رشد داشته است و طبق آنچه كه ما
شنيديم شب آخر 50 نماينده را رد صلاحيت كردند.
يعنی در واقع هيأتهای
نظارتی ابتدا 130 نفر از
نمايندگان را - به تعداد
نمايندگانی كه به مقام رهبری
نامه نوشتند- را رد صلاحيت كرده
بودند و بعد 50 نفر ديگر را هم شب آخر
به آن اضافه كردند.
تاج
زاده در باره نقش احزاب در بسيج
مردم و انتخابات گفت:
احزاب
كشور ما هيچ كدام بيشتر از 40 يا 50
درصد پايگاه مردمی ندارد و احزاب
خيلی مردمی نيستند. اين وضعيت
درباره محافظه كاران نيز صادق است و
اگر برخی نهادها را از محافظه
كاران بگيريم قطعاً قدرت
تشكيلاتی آنها بيشتر از جبهه
مشاركت نيست.
"دموكراسی جز از طريق
پيوستگی ايجاد نميشود" .
متأسفانه هيچ كجا نتوانستهايم
تجربيات نسل قبل را انباشته كنيم تا
نسل بعد از صفر شروع نكند، در زمينه
حزبی نيز از اين لحاظ وضعيت
وحشتناكی داريم . بسياری از
نهادهای مدنی اقتصادی ما
بيمارند و تا وقتی كه اين وضعيت
ثبات پيدا نكند امكان پيوستگی
ايجاد نخواهد شد.
فرضا
اگر جبهه مشاركت نيز به عنوان يك
حزب بتواند 15 سال ديگر به كار خود
ادامه دهد وضعيت با الان متفاوت
خواهد بود، خيلی از تجربيات را
ميتوان انباشته كرد.
وی
در ادامه خاطرنشان كرد: خطری
جامعه ما را تهديد ميكند و آن
اين است كه جامعه ما مثل نخبگان ما
به يك مرتبه تبديل به يك موج گرم يا
سرد ميشوند، يعنی يا همه با
هم رأی ميدهند يا هيچ كدام
رأی نميدهند، يا10 درصد به
انتخابات شوراها رأی ميدهند
و يا 22 ميليون نفر به خاتمی
رأی ميدهند.
"نقش
گفتمان را در جامعه ما مهمتر از
تشكيلات و سازماندهی” است . مردم
ايران تحت تأثير فضا هستند. ايران
چهار نهضت را خوب شروع كرد و همه
آنها را به جز انقلاب اسلامی سال
57 را بد تمام كرد.
اكنون
در باره تحصن مجلس هم بايد بگويم كه
حتی يك نفر به اصل تحصن
اعتراضی نكرده است و اعتراضات
فقط بر اين محور استوار بود كه چرا متحصنين، اعتراض خود را دير
شروع كردند و
يا اينكه برخيها نگران سازش
متحصنين هستند اما حتی يك نفر
اين را نگفت كه طرف مقابل ما اهل
استدلال است و جز حرف زور را نيز
می پذيرد.
اين
تحصن درست زمانی اتفاق افتاده كه
مردم به نوعی با مسائل سياسی و
سياستمداران ما قهر هستند،
اما هنوز از نظر جامعه ما دوم
خرداديها و اصلاح طلبان خائن
نيستند و اين بحث را مطرح ميكنند
كه سازش نكنيد.
هدف
تحصن در مجلس ضمن اعتراض به رد
صلاحيتها اين بود كه توانست
شوكی ايجاد كند تا جامعه فقط به
مسائل خصوصی خود نپردازد.در
جامعه پيچيده امروز هر
انتخاباتی در تمامی عرصههای
اقتصادی، سياسی،اجتماعی،
فرهنگی و حتی خانوادگی ما
تأثير ميگذارد.
هنگامه شهيدی، شهلا شركت، مينو
بديعی، فرزانه روستايی،
بدرالسادات مفيدی، زهرا
ابراهيمی، مير فتاح، مسيح علی
نژاد و سحر نمازی خواه از جمله
روزنامه نگاران زن حاضر در اين نشست
بودند كه برخی نقطه نظرات خود را
طرح كردند.
از زنان جبهه مشاركت نيز خانمها
محتشميپور، زهرا مجردی و
موسوی خوئينی نيز دراين جلسه
حضور داشتند.
|