از سال
1376 تاكنون كسانی كه داعيه
برقراری امنيت در جامعه را داشته
و خود را سربازان گمنام امام زمان (
عج ) و پرچمدار صلح
و دوستی می دانند ، بنده
را با اتهامهای چون :
فعاليتهای تبليغی عليه نظام ،
به راه انداختن تشكيلات
غيرقانونی و فعاليت تجزيه
طلبانه ، اجرای مراسم در قلعه
بابك ، انتشار و پخش تقويم به زبان
آذری و تحريك قومی ؛ بدون
هيچگونه توجيه و تفهيم اتهام و به
صورت كاملا تحقيرآميز دستگير و
تفتيش عقايد نموده اند. در اين راه
از ورود به حريم خصوصی حقير نيز
ابايی نداشته اند به طوری كه
بارها اقدام به تفتيش منزل و محل
كسبم بدون حكم دادستانی نموده
اند، با تماسهای مكرر تلفنی
به ايجاد رعب و وحشت و تهديد
خانواده ام پرداخته اند ، اقدام به
تفتيش و ضبط كتب و نوارهای كاملا
مجاز آذری، از جمله سروده ها و
اشعار و آثار اينجانب ( ضبط حدود 600
نسخه تقويم آذری سال 1382 از منزل )
كرده اند – توضيح اينكه هيچگونه
مطلب يا تصوير غير شرعی و غير
اخلاقی و يا اهداف تجزيه طلبانه
در آنها وجود نداشته است –
-
همچنين بارها و بارها به احضار غير
رسمی بدون ارائه مجوز قانونی
و قضايی نموده اند.
- در يك
مورد ، در حاليكه تاريخ صدور حكم
بازداشت 26/4/82 بوده در تاريخ 3/6/82
اقدام به اجرای خودسرانه حكم
بازداشت نموده اند.
- ازمظالم ديگر در حق اينجانب ،
بازجويی های طولانی با
چشمان بسته و ادای الفاظ
تحقيرآميز و ناسزاهای ركيك به
بنده و مردم شرافتمند آذربايجان
بوده است.
- بنده را مجبور و ملتزم به تغيير
نام محل كسبم – به علت آذری بودن
- نموده
اند ( نام محل كسبم "چنلی بئل"
است )
- بی توجهی به اعتصاب
غذای اعتراض آميز و طولانی
مدت اينجانب ، شكنجه روحی فراوان
، تهديد به تعطيلی محل كسب ،
نگهداری در بازداشتگاه به مدت 4
روز بدون هيچگونه توجيه قضايی و
حقوقی ، پوشاندن لباس زندانيان
در ملاء عام و انتقال به زندان
خلافكاران و مجرمين و معتادان ، همه
وهمه تنها بخش كوچكی از آزار
مدعيان صلح در حق بنده بوده است.
تصور
بنده از علت اصلی اين همه آزار و
اذيت چيزی نيست جز اينكه هموطنان
غيرتمند و شريف آذربايجان اراده
كرده اند تا به خويشتن خويش بازگشته
و هويت ملی و مذهبی خود را
زنده نگهدارند و اينجانب به عنوان
فرزند كوچكی از اين خطه بزرگ ، با
توكل بر خداوند متعال اراده كرده ام
تا با فعاليتهای منطقی ،
قانونی و كاملا فرهنگی در جهت
تبيين حقوق شهروندی آنها
گامهايی هرچند بسيار كوچك
بردارم.
شايد
جرم نانوشته اينجانب احيای هويت
فرهنگی ، اجرای دستورات
قرآنی ( آيه 13 سوره حجرات ) ،
تاكيد بر كنوانسيون سازمان ملل در
حمايت از اقوام و يا اجرای اصول 15،
19 ، 48 ، قانون اساسی جمهوری
اسلامی ايران است !
حال
سئوال اساسی حقير اين است كه چرا
عليرغم شكنجه های روحی و
جسمی ، هتك حرمت ، بازجويی ها
و اذيت و آزار فراوان اينجانب طی
ساليان متمادی ، تاكنون هيچگونه
دادگاه و محكمه ای برای اثبات
جرمم تشكيل نشده است ؟ و هيچ گوش
شنوای حقيقت جويی ، ندای
عدالت خواهانه ام
را نشنيده است كه اين نه صدای
يك فرد بلكه فرياد يك ملت بزرگ و
رشيد است، ملتی كه سالهاست در
آتش بی عدالتی سوخته، اما نه
به خاكستر كه به آتش زير خاكستر بدل
گشته است .
اين
مسئله زنگ خطری است برای
آنانكه تصميم گرفته اند تا هويت و
فرهنگ كهن ملت آذربايجان را نابود
نمايند كه اين بازی با آتش است
زيرا ما آذربايجانی ها فرزندان
همان پدرانی هستيم كه در طول
تاريخ سرافرازانه در احقاق عدالت و
آزادی در كنار ملت ايران رشادتها
كرده اند.
حال
انتظار حقير از جنابعالی اين است
:
در
چارچوب اصل نود قانون اساسی ، در
حد توانتان از حقوق شهروندی
اينجانب دفاع نماييد.
اگر
دولت و مجلس محترم توان پياده كردن
اين اصل و ساير اصول معطل مانده
قانون اساسی را ندارند در پيشگاه
ملت به ناتوانی خود اعتراف
نمايند كه شرح ماوقع بنده دليلی
روشن و مستند است بر اين ناتوانی
!!
به اميد
ريشه كن شدن تبعيض نژادی در
سراسر جهان
عباس
لسانی ( لئيسانلی ) – اردبيل
|