ايران

پيك

                         

مصاحبه رضاپهلوی در فرانسه

اصل، حاكميت مردم است

چه درجمهوری وچه پادشاهی

در يك همه پرسی تكليف شكل نظام آينده مشخص خواهد شد

 

 

رضا پهلوی فرزند آخرين شاه ايران، بمناسبت سالروز سقوط نظام شاهنشاهی درايران، در يك كنفرانس مطبوعاتی در فرانسه پيرامون دو نظام جمهوری و سلطنتی درايران گفت:

«سئوال اصلی اين است كه اولويت كار در كجاست؟ اگر هدف رسيدن به حاكميت مردم است، مسئله سلطنت طلب بودن يا جمهوريخواه بودن مطرح نيست، چون همه در اين نتيجه ذينفع خواهيم بود. بنابراين زمينه اتحاد بين طرفداران سلطنت و جمهوری با اين توافق ممكن است كه در روز رفراندوم در آنجا من جمهوريخواه به جمهوری مورد علاقه خودم رای خواهم داد و مشروطه خواه به مشروطه پادشاهی خودش رای خواهد داد.

تا زمانی كه به آن مرحله نرسيده ايم، همه بايد برای هدف مشترك كار بكنيم تا به اين حق انتخاب برسيم. مبنای اين تفاهم، مبنای اين هماهنگی، معنای اين اتحاد، معنای اين ائتلاف برای اين هست كه برسيم به آن شرايطی كه در آن بتوانيم انتخاب آزاد خودمان را بكنيم. در آن زمان هر كدام رای خودمان را می دهيم. برای رسيدن به آن حق انتخاب هدف واحدی نداريم؟ اگر به اين شكل به قضيه نگاه بكنيم، شما خواهيد ديد كه اختلاف نظری بين طيف مشروطه خواه و جمهوريخواه نيست و در اين مورد صريحا بگويم كه بسياری هستند از سران سياسی ما از هر دو طيف كه امروز كاملا با هم هماهنگی دارند، كاملا با هم با صميميت دارند كار می كنند به خاطر اين هدف واحد.

وظيفه اصلی من ايجاد هر چه بيشتر پلهای ارتباطی است و همآهنگی بين نيروهای مختلف فعالی كه در صحنه هستند، چه در داخل ايران و چه در خارج ايران. مردم ايران امروز نياز به يك رهبری مشخصی دارند كه در اهدافش و در نظرش، در برنامه ريزيش درست بتواند مسائل را حل بكند و راهنمايی بكند. مشاركت مردم در كار شرط اساسی موفقيت هست. اما اين هماهنگی به هر حال لازم هست و اين هماهنگی نمی تواند خارج از توافق بين تمام نيروهای فعال سياسی كه خواهان دموكراسی در آن هستند امكان پذير شود. بنابراين وظيفه فوری و مشخص من كمك كردن به انجام شدن اين همكاری و هماهنگی است.

جمهوری اسلامی امروز از سوی مردم محاصره شده و تقريبا به يك شكلی وارد يك قرنطينه  شده است. دور تا دورش محاصره شده و حتی در درون خودشان دارد شكاف بيشتر بوجود خواهد آمد. تنها اميد اين نظام به اين هست كه بار ديگر جهان را گمراه بكند. آنها اينطور می گويند كه مردم ايران چون يك مشاركتی در كار دارند، پس ما مشروعيت داريم. درحاليكه اگر دنيا بخواهد در اين مورد اشتباه تشخيص نداشته باشد و خود ما هم بدانيم چه می كنيم، هيچ بنا و پايه ای برای نظام نمانده كه بتواند رويش بايستند. مساله يك مساله زمانی است كه كی اين نظام سقوط خواهد كرد، نه اين كه آيا اين نظام سقوط خواهد كرد؟
  
 
                      بازگشت به صفحه اول
Internet
Explorer 5

 

ی