راهپيمائی و تجمع سنتی 22 بهمن امسال نيز در تهران و شهرهای ديگر ايران انجام شد. در تهران محل تجمع راهپيمايان مانند هميشه ميدان آزادی بود. محمد خاتمی در مراسم امسال نيز سخنران اصلی بود. او در مراسم ديروز، در مدح انتخابات آزاد و ضرورت پايبندی به دمكراسی برای نجات جمهوری اسلامی بسيار سخن گفت. او از مزايای دمكراسی و انتخابات سخن گفت و مخالفان دمكراسی و انتخابات به مضرات آن عمل كردند!

در راهپيمائی ديروز، اكثريت قريب به اتفاق پلاكاردهائی كه بدست راهپيمايان داده بودند در مدح رهبر و آمادگی برای نثار جان برای او بود، كه اين خود گوياترين سند بر فرمايشی بودن و سازماندهی راهپيمائی از سوی نهادهای وابسته به بيت رهبری مانند بسيج و شورای تبليغات اسلامی بود كه آتش تهيه آن نيز معمولا برعهده موتلفه اسلامی است.

سيمای جمهوری اسلامی، بسيار پيرامون راهپيمائی ديروز تهران تبليغ و هياهو كرد و مانند هميشه از حضور ميليونی امت مسلمان و خداجو سخن گفت، اما خبرگزاری های مقيم ايران بی اعتناء به اين بازارگرمی های تلويزيون جمهوری اسلامی گزارش های مستقل خود را مخابره كردند كه فرمايشی و كم هيجانی راهپيمائی ديروز در گزارش های تمامی آنها مشترك بود.

حتی خبرگزاری فرانسه گزارش داد: « جمع زيادی از تظاهر كنندگان ديروز تهران، كسانی بودند كه با صدها دستگاه اتوبوس از شهرها و روستاهای اطراف تهران به خيابان مركزی شهر آورده شده بودند.»

اين نوع گزارش ها، تنها اختصاص به خبرگزاری های اروپائی و امريكائی نداشت، حتی خبرنگاران تلويزيون های خليج فارس و نشريات معروف عرب زبان نيز مشابه همين نوع گزارشها را به مراكز خود مخابره كردند.

تلويزيون دوبی در گزارش شب گذشته خود پيرامون راهپيمائی 22 بهمن ايران گفت:

«فقر، جهل و بيماری” سه پديده ايست كه امروز در ايران چشمگير است. همين تلويزيون گزارش های مستندی از فقر، بی خانمانی، خيابان خوابی و فحشای گسترده را بعنوان نمونه های فقر در ايران امروز پخش كرد و در ارتباط با جهل نيز صحنه هائی از سينه زنی، قمه زنی و حركات مشمئزكننده و خشنی كه در مراسم عزاداری باب شده را پخش كرد. در بخش مربوط به بيماری نيز فيلم های مستندی از وضع بيمارستان های ايران، بازار سياه دارو و ناتوانی مردم در پرداخت هزينه دارو و درمان را پخش كرد.

تلويزيون الجزيره، كه پر بيننده ترين تلويزيون شبكه عرب زبان منطقه است در گزارش خود پيرامون راهپيمائی 22 بهمن ايران گفت:

«از25 سال پيش كه در ايران انقلاب شد، ارتجاع دينی و عقب ماندگی فكری روحانيون مانند خوره به جان اين انقلاب افتاد و امروز آخرين رمق های آن را می مكد.»