اجلاس مشورتی نمايندگان متحصن و مصاحبه مطبوعاتی سخنگويان آنها، روز گذشته برای تمام خبرگزاری های داخلی و خارجی پراهميت تر از سفر رهبر به بم و نماز جمعه های تهران و قم بود. در تهران نماز را برعهده امامی كاشانی گذاشتند كه حساسيت كمتری نسبت به او وجود دارد و در قم بدست جوادی آملی دائی لاريجانی ها دادند كه نقشی كليدی اما در پشت صحنه در جمهوری اسلامی دارد.

در مصاحبه مطبوعاتی سخنگوی متحصنين، ادامه تحصن و روزه سياسی اعلام شد، اما در جلسه مشورتی و رايزنی سخنان ديگری طرح شد كه بنظر ما آن سخنان از اهميتی بيش از مصاحبه رسمی سخنگوی متحصنين اهميت دارد. در آن جلسه بدرستی طرح شد كه هر نوع عقب نشينی از سوی مردم چنان تعبير خواهد شد كه اصل اين تحصن يك نزاع قدرت برای باقی ماندن در مجلس بوده است و بر شمار شركت كنندگان در انتخابات نخواهد افزود. تازه، در صورت تاييد صلاحيت عده ای از نمايندگان رد صلاحيت شده، جناح راست در جريان رای گيری و شمارش آراء و ايجاد ارعاب و وحشت در شهرستانها – يعنی در مراحل بعدی- مانع راه يافتن آنها به مجلس هفتم خواهد شد. آنها 6 سال در برابر اصلاحات و 4 سال در برابر مجلس نايستادند و پيه خنثی سازی مجلس را به تن نماليدند كه چهار سال ديگر هم آن را تحمل كنند. بنابراين راه حل يا بازگشت به آغوش مردم است و يا آوردن مردم به آغوش مجلس.

ما اطلاع داريم كه در جلسه مشورتی روز گذشته، طرحی بعنوان كارپايه تحصن ارائه شده است كه بصورت جدی پيرامون آن بحث شده است. اين طرح عبارتست از خواست مجلس ششم برای تصويب نهائی مصوبه های مهم مجلس ششم، از جمله دو لايحه رياست جمهوری، منع شكنجه، جرم سياسی، پيوستن به كنوانسيون جهانی رفع تبعيض از زنان و...

درهمين جلسه قرار شد اين طرح در هفته آينده مورد بررسی جدی تر قرار گرفته و بعنوان كارپايه و خواست تحصن اعلام شود تا تضمين جدی تری برای آينده تحولات، انتخابات مجلس هفتم و جلب اعتماد مردم باشد.