آنها كه برای امداد رسانی به بم رفته بودند و يا توريست هائی بودند كه معجزه آسا از زلزله جان بدر برده اند اغلب از بم به كشورهايشان بازگشته اند. بخشی از گزارش های تصويری تلويزيون های اروپائی اكنون به مصاحبه با همين از بم بازگشتگان اختصاص دارد و شرح مشاهداتشان در كرمان و بم. از مهربانی مردم بسيار می گويند و از بی ادبی و كارشكنی مقامات نظامی و شبه نظامی بسيارتر. آنچه را می خوانيد بخشی مشترك در اغلب مصاحبه هائی است كه با امدادگران از ايران بازگشته تكرار می شود:

ده ها گروه پزشك خارجی، چهار روز بعد از زلزله به طرز شگفت آوری از شهر زلزله زده بم به كرمان منتقل شدند. همه ما از اين اقدام عجولانه شگفت زده و بيشتر عصبانی بوديم، زيرا می ديديم كه مردم زلزله زده و مجروح چقدر به امدادهای ما نيازمند بودند و ضرورت واكسيناسيون زنده ماندگان در برابر بيماری های مسری چقدر حياتی است.

آنها به ما می گفتند: پزشكان مجرب ايرانی جايگزين نيروهای خارجی در منطقه خواهند شد. بصورت همزمان، به ستادهای مختلف هماهنگی شامل مسئول گروه های پزشكان خارجی و خبرنگاران اعلام شد كه ديگر كسی به منطقه اعزام نخواهد شد و فعاليت های خبری متوقف شده است.

اين فضای بسته خبری و كشيدن پرده سياه در برابر تصويربرداران خارجی و كور كردن كانال های تلويزيونی داخلی و خارجی با چه هدفی صورت گرفت. غارت و بی نظمی و سرقت را خواستند پنهان كنند:

رفتار تحقير آميز نسبت به مردم و راه انداختن مجالس روضه خوانی و جمع كردن بسيجی های چفيه به گردن برای گريه و تو سر زنی و پخش آن از سيمای جمهوری اسلامی را چرا جايگزين تصاوير خبری از واقعيات آلوده به فقر و بحران در منطقه كردند؟

واقعيات پشت سانسور و صحنه سازی های روضه خوانی و نوحه سرائی عوض می شود؟