فرماندهان سپاه و بسيج كه در بم مستقر شده اند، دراين روزها و در برابر اعتراض های مردم نسبت به برگرداندن امدادگران خارجی به كشورهايشان می گويند:" آنها برای جاسوسی آمده بودند"

هيچ كدام از اين فرماندهان نمی گويند چه كسانی دخترهای جوان و كم سن و سال را سوار كاميون و وانت بار كرد و برد تا به دوبی صادر كند و يا به صيغه خانه ها و خانه های فساد بسپارد.

از اين فرماندهان هيچ كدام نمی گويد چه كسانی از همان دقايق اول زلزله كه به محل رسيدند دنبال عتيقه بودند و حتی در تاريخی ارگ بم را سوار كاميون كردند و به نقطه نامعلوم بردند.

همين فرماندهان نمی گويند چگونه در روز روشن 69 هزار چادر امدادی را با تريلی بردند.

اين فجايع جز با كمك مستقيم و غير مستقيم نيروهای نظامی وانتظامی ممكن بود؟ عذر خارجی ها بعنوان مزاحمين اين غارت و تباهی خواسته نشد؟

واقعيت تلخ اينست كه مردم بم به چشم خودشان ديدند كه رفتار خارجی ها با آنها بسيار انسانی تر و انساندوستانه تر از رفتار ريش دارهای مسلسل بدست بود. مردم دهان بم كه بسياريشان برای نخستين بار اروپائی ها را می ديدند، آنها را برخلاف شعارها و تبليغاتی كه عليه غرب می شود( نه نظام اقتصادی حاكم بر غرب) انسان های بدی نيافتند. هم مهربان بودند و هم ياری رسان. خودی ها، آن بودند كه می نمايند؟

در همين شماره يك گزارش در باره گروه امداد ايتاليا را بعنوان يك نمونه می خوانيد. اما برويم بر سر بر ملا شدن غارت ها و دزد ها كه از لنگه برنج مساجد تهران به لنگه در عتيقه ارگ بم كشيده شده است.

مدير ميراث فرهنگی استان كرمان اعلام كرد: همان روز اول زلزله بم در اصلی ارگ تاريخی بم برده شد!

هنگام وقوع زلزله تمام بدنه ارگ بم در اثر لرزش ريخت و خراب شد و اشيای تاريخی مربوط به يك دوره تاريخی بوده كشف شد.