دكترغلامحسين صالحيار، از بازماندگان نسل قديمی روزنامه نگاران آستانه و پس از كودتای 28 مرداد ايران چهارشنبه شب گذشته در تهران چشم برجهان فرو بست. پيش از انقلاب 57، صالحيار سالها و در نوبت های مختلف سردبير روزنامه اطلاعات بود. از انگشت شمار روزنامه نگاران سياسی ايران در دو دهه پس از كودتای 28 مرداد بود كه به هرحيله راهی در مطبوعات يافته و فضای مطبوعاتی كشور را، در آن سالهای تيره و تار- حتی در حد يك روزنه- باز نگهداشتند تا مردم از درز اين روزنه رژيم پهلوی را ببينند.

يگانه همآورد او در اين عرصه دكتر مهدی سمسار بود. سردبير با اقتدار روزنامه كيهان در همان سالها. اولی دكترای علوم سياسی بود و دومی دكترای دارو سازی داشت و استاد دانشكاه. در نيمه دوم سال 80 دكتر مهدی سمسار كه چشم بر جهان فرو بست، بی آنكه مطبوعات كم انصاف و بی انصاف در جمهوری اسلامی از او ياد كنند. درباره صالحيار نيز چنين خواهند كرد؟

غلامحسين صالحيار در سال انقلاب (57) پس از يك دوره طولانی به روزنامه اطلاعات بازگشته و در يكی از تاريخی ترين سالهای مطبوعات ايران كه با چند اعتصاب همراه بود، سردبيری اين روزنامه را برعهده گرفت. او از اركان سنديكای خبرنگاران و عكاسان ايران در تمام سالهای پيش از انقلاب بود و در سالهای پس از انقلاب نيز همچنان دل در گرو آن داشت. صالحيار مدتی سردبير روزنامه ارگان حزب "مردم ايران" بود و پس از زمين گذاشتن قلم در آن روزنامه و حزب،  در راه اندازی روزنامه آيندگان و خبرگزاری راديو و تلويزيون كه اكنون واحد مركزی خبر نام گرفته نقش تعيين كننده داشت.

فدراسيون جهانی روزنامه نگاران ( شيكاگو ) او را يكی از برجسته ترين روزنامه نگاران جهان شناخته و اعلام كرده  بود.

در سالهای اخير هر دوشنبه در كافه ای به نام number one در انتهای اتوبان مدرس حضور می يافت و از خاطرات خود برای كسانی كه به ديدارش می آمدند می گفت.