محسن آرمين نماينده مجلس و عضو ارشد رهبری سازمان مجاهدين انقلاب در همايش «پاسداشت آزادی بيان وانديشه» كه در دانشكده‌ی فنی دانشگاه تهران برگزار شد گفت:
 اكنون به كسانی كه از آزادی بيان حمايت مي‌كنند فحش و ناسزا مي‌دهند.در نقد آزادی افرادی مانند آغاجری را متهم به فسادهای اخلاقی مي‌كنند، ما به عنوان نسل انقلاب هيچ وقت تصور نمي‌كرديم كه يك استاد دانشگاه به دليل ابراز عقيده محكوم به ارتداد شود و اين حركت برای جامعه مصيبت بار است. در مقابل چنين تفكراتی كه مبنای آن اعدام و تكفير است راهی جز ايستادگی نيست، اكنون وقتی يك هيات حقوق بشر به ايران مي‌آيد،آقايان دادستان تهران در مقابل آن دو زانو مي‌نشينند و توضيح می دهند، ولی وقتی ما مي‌گويم كه پرونده های سازگارا و آغاجری بايد مورد تحقيق قرار بگيرد، مي‌گويند قو‌ه‌ی قضاييه‌ مستقل است.
آرمين گفت:« من به روند پرونده‌ی زهرا كاظمی اعتراض كردم ولی در فاصله يك ماه 6 الی 7 احضاريه برای من فرستادند.اميدوارم با ايستادگی و تدبير بر اين مصيبت وارده بر كشور پيروز شويم،اكنون بسياری از آنچه در كشور اتفاق مي‌افتد، هيچ نسبتی با انقلاب ندارد.»
وی در پايان گفت:« كسانی كه اكنون اين رفتارها را انجام می دهند هيچ سابقه‌ای در انقلاب ندارند، يا اگر هم دارند در مقابل انقلاب بوده اند. شريعتی،مطهری و بازرگان داعيه‌دار انقلاب هستند نه كسانی كه سخاوتمندانه سرمايه های انقلاب را به بيگانگان تقديم مي‌كنند.»
نرود ميخ آهنين بر سنگ
درهمين مراسم محسن كديور با اشاره به گذشت يك‌سال از صدور حكم آغاجری گفت: هيچ‌يك از ما باور نمي‌كرديم كه فردی مثل دكتر آغاجری، يك سال در زندان باقی بماند، هرچه گفتنی بود در اين يك سال گفتيم، اما «نرود ميخ آهنين در سنگ».
 هيچ‌يك از ما نمي‌توانيم در اخلاص آغاجری ترديد كنيم. او با اخلاص در زمان رژيم شاه مبارزه كرد و در جنگ جنگيد و عضوی از اعضای بدن خود را در اين راه داد، وضع زندگی او مصداق بارز ساده‌زيستی بود با اين‌كه عضو باسابقه‌ هيات علمی دانشگاه بود.
 او نقد قدرت را مطرح كرد و چاره‌ای نداشت جز اين‌كه دين رسمی را به نقد بكشد، او روحانيت رسمی را مورد نقد قرار داد.
کار بجائی کشيده که هموطنان ما برای تظلم، به در خانه‌ سازمان ملل مي‌روند. در گذشته به خانه‌ علما مي‌رفتند. حتی علمای خودمان را هم در خانه محبوس كرده‌ايم.
 وقتی كه اصل 90 مجلس، بخشی از مطالبات مردم را گزارش مي‌كند، دادستان از رييس كميسيون شكايت مي‌كند؛ اين واقعا كاريكاتور قضاوت در جامعه‌ ماست.

محمدرضا خاتمي

در ادامه‌ اين برنامه محسن سازگارا نيز با بيان اين‌كه سخنانش را با ياد و نام اكبر گنجی، هاشم آغاجری ، حسين قاضيان، عباس ‌عبدی، تقی رحمانی، رضا عليجانی، يوسفی اشكوری، علی افشاری و ساير زندانيان آغاز مي‌كند، افزود: زندان پايان راه نيست؛ اگر چه دهان ما دوخته شده و پای انديشه‌ها را بسته‌اند.
 در خواست من هم از شما اين است كه شما هم به ياد و نام آن كسانی كه مي‌ايستند و اجازه نمي‌دهند كه زندان پايان راه محسوب شود، ياری كنيد و نام آنها را هرچه بلندتر و رساتر فرياد بزنيد.

محمد رضا خاتمی دبيركل جبهه‌ی مشاركت ايران اسلامی نيز در اين مراسم گفت که مشكل ما استبدادزدگی است. برای تغيير اين منش نيازمند تعامل و شنيدن نظرات ديگران هستيم تا با توان و اقتدار بتوانيم آن را حل كنيم، البته در اين راه بايد هزينه‌ها زيادی نيز بپردازيم.
خاتمی که در دانشكده‌ فنی دانشگاه تهران سخن مي‌گفت، افزود: اگر مي‌خواهيم با تمام توان در داخل كشور انسانهايی مانند آغاجری را مطرح كنيم، هيچ‌گاه نمي‌توانيم بهتر از يك قاضی در قوه‌ قضاييه‌ای كه اين بلا را بر سر آغاجری درآورد، اين كار را انجام دهيم؛ در طول دهه‌ اخير برای كسب و استمرار دموكراسی و تامين حقوق ملت، عملكرد اين آقايان بهترين كاری بود كه مي‌شد انجام داد.
نايب‌رييس مجلس شورای اسلامی در ادامه با اشاره به تجمعاتی كه در سراسر كشور در طول چند سال اخير برگزار شده است، اظهار داشت: اجتماعاتی كه امروز و در گذشته برپا شد، نشانه‌ پويايی و حركت اصلاحی مردم است كه علي‌رغم تمام فشارها نه تنها دچار ركود نشدند، بلكه پوياتر، فعال‌تر و خردورزانه‌تر به راه خود ادامه دادند و مي‌دهند.
  ميثم سعيدي

 ميثم سعيدی ، نماينده‌ی مردم تهران، نيز در اين مراسم گفت: آن‌چه كه امروز ما را رنج مي‌دهد فضای دوگانه‌ای است كه با آن مواجه هستيم. در كشور ما سخن گفتن از تعابير قانون اساسی جرم تلقی مي‌شود. حتی برای نماينده‌ی مجلس و كسی كه وظيفه‌ی قانوني‌اش اين است كه اينها را بيان كند. بيش از 100 سال است كه در اين كشور گفته مي‌شود كه عقل و دموكراسی و آزادی خوب است ولی تا زمانی كه در اين كشور سازمان و ابزار دموكراسی و حزب و راه نيندازيم ما نخواهيم توانست به آزادی و دموكراسی دست يابيم. پس بايد خودسازی كنيم و دست به سازماندهی بزنيم.
وی گفت:« عنصر حيات‌بخش دوم خرداد بعد از مجلس ششم جنبش دانشجويی و نخبگان بودند.

دکتر يزدي

دکترابراهيم يزدی  در همايش “ دفاع از آزادی بيان و انديشه“ در دانشكده‌ی فنی دانشگاه تهران ‌گفت:

ما از ناملايمات نمي‌ترسيم و تنفر خود را نسبت به اين رفتارها با صراحت ابراز مي‌داريم. ما را به تشويش اذهان عمومی و اخلال در نظم متهم مي‌كنند، در صورتی كه كسانی كه افراد را به خاطر ابراز عقيده به زندان مي‌افكنند، موجب تشويش اذهان عمومی مي‌شوند.

 به كسانی كه اكنون باور دارند كه در انتخابات آينده پيروز مي‌شوند و با آمريكايي‌ها و خارجي‌ها سازش مي‌كنند، مي‌گوييم كه اول با ملت خود سازش كنيد و بعد به سراغ خارجي‌ها برويد. مي‌گوييم زندانيان سياسی را آزاد كنيد و توقيف روزنامه‌ها را متوقف كنيد.
 بايد همه‌ نهادها در چارچوب قانون عمل كنند و اگر چنين شود راه برای تحقق آن چيزی كه عزت برای جمهوری اسلامی مي‌خوانيم، تحقق پيدا مي‌كند. بعنوان نمونه با تاخير پروتكل را پذيرفتيم، ولی چرا وقتی وزارت امور خارجه هست يك فرد و مقام ديگر بايد آن را بپذيرد.