حجت الاسلام والمسلمين سيدحسن خمينی، فرزند حاج احمد خمينی گفتگوئی کرده است با شبکه تلويزيونی الجزيره که روزنامه همشهری آن را منتشر کرده است. اين که اظهارات وی دقيقا همان است که همشهری منتشر کرده و يا نه؟ با توجه به مواضع و مديريت جديد همشهری و اعتباری که از آن کاسته شده مشخص نيست. به همين دليل چند نکته ای را با احتياط، تا دستيابی به اصل اين مصاحبه از آنچه همشهری منتشر کرده برگزيده ايم که در زير می خوانيد:

 «برخی اختلاف نظرها ميان جناح های سياسی كشورطبيعی است و الزاما سكوت و آرامش به معنای بقا نيست. دعواهای سياسی هم به معنای از بين رفتن نيست، ممكن است يك نظامی در درون خودش با تمام هياهوها استعداد بقای بسيار زيادی داشته باشد و يك نظامی در حين آرامش به ناگاه از درون فروبريزد. بايد قبول بكنيم كه نحوه مديريت در شرايط جديد با نحوه مديريت در شرايط سكون متفاوت است.

فضای آرامی كه در سابق بوده با فضای ملتهبی که شما تعبير می کنيد و يا نزاع هايی كه وجود دارد فرق می كند، ولی من اين فضاهای ملتهب را چندان عميق نمی بينم، چون با همه اختلافاتی كه وجود دارد هنوز بسيار نكات مشترك بين طرفين وجود دارد.

حسن خمينی با مهم خواندن انتخابات آتی مجلس شورای اسلامی، درباره ويژگی های رئيس جمهور آينده گفت: فشارهای جهانی، افراطی گری را در ايران تسريع می كند و طبيعی است كه در آن صورت ممكن است، جامعه ايران برای رئيس جمهور شرايط ديگری را بپذيرد. (پرسش خبرنگار که قطعا درباره ورود نظاميان به صحنه انتخابات مجلس و حتی رياست جمهوری است در اينجا حذف شده است. پرسشی که احتمالا در ارتباط با نظامی شدن شرايط سياسی ايران و به رياست جمهوری رسيدن يک نظامی در ايران است)

درباره دمکراسی نيزمن هيچ تضادی بين دموكراسی و اسلام نمی بينم، همه ما تلاش می كنيم كه مردم سالاری دينی را در جامعه تحقق ببخشيم.

حسن خمينی درباره گفت وگو ميان ايران و آمريكا گفت:

اگر به اين موضوع ايده آليستی و پراگماتيسمی نگاه بكنيم، فكر نمی كنم كه امروز هيچ منفعتی در مذاكره و رابطه با آمريكا متصور باشد. چون امروز منطق آنها تحكم است. رابطه وقتی رابطه است كه دو طرف به هم احترام بگذارند، واقعيت اين است كه مسئولين جمهوری اسلامی هيچ وقت راه مذاكره و رابطه با آمريكا را نبسته اند، بلكه آن را مشروط به شرايطی كرده اند كه آن شرايط تحقق پيدا نكرده است.