سه شنبه شب 22 مهر ماه 1382 ، به دعوت انجمن حمايت از حقوق كودكان، انجمن سلامت اجتماعی ، كانون مدافعان حقوق بشر، كانون نويسندگان و چندين تشكل غير دولتی ديگر ، دهها هزار نفر برای شركت  در مراسم استقبال از خانم شيرين عبادی ، برندة جايزة صلح نوبل در فرودگاه مهرآباد تهران گرد هم آمدند.

جمعيت انبوهی كه از ساعاتی قبل از ورود هواپيمای حامل خانم شيرين عبادی در محوطة فرودگاه مهرآباد حاضر شده بودند، گل در دست داشتند، شعار سر می دادند و سرود ای ايران و يار دبستانی را به طور دسته جمعی می خواندند. حضور جوانان دختر و پسر در اين مراسم چشمگير بود.

هزاران مرد وزن و پير و جوان  با شادی تمام ابتدا در مقابل ترمينال 2 فرودگاه جمع شده بودند و شعار می دادند: بانوی صلح جهان ، خوش آمدی به ايران . عبادی قهرمان ، تو افتخار مايی . پيام عبادی ، آزادی، آزادی . زندانی سياسی آزاد بايد گردد.

ساعتی بعد كميته برگزاری مراسم اعلام كرد كه خانم عبادی از طريق ترمينال 3 خارج خواهند شد و لذا مراسم در آن مكان برگزار خواهد شد. سيل جمعيت در حاليكه شاخه های گل در دست داشتند، سرود خوانان و شعار بر لب به سمت ترمينال 3 رهسپار شدند. شعار آزادی زندانيان سياسی بيش از هر شعار ديگری تكرار می شد. همچنين شعارهای سلام بر عبادی ، درود بر آزادی . رفراندم، رفراندم اين است شعار مردم نيز شنيده می شد.

محوطة وسيع ترمينال 3 فرودگاه مهرآباد در آستانة ورود خانم عبادی لبريز از جمعيت بود. جمعيت لحظه ای از شور و شوق ، سرود خواندن و شعار دادن باز نمی ايستاد  با ظاهر شدن چهرة خانم عبادی در مقابل جمعيت هيجان زده ، شور و شادی به اوج خود رسيد. در يك آن هزاران شاخة گل به سمت او پرتاب شد و جمعيت با تمام توان خود فرياد می زد: بانوی صلح جهان خوش آمدی به ايران. خانم عبادی كه به علت نبودن امكانات كافی بر روی سقف يك اتومبيل ايستاد و با استفاده از يك بلندگوی دستی سخن  گفت. او ضمن سپاسگزاری از حضور مردم در مراسم استقبال اعلام كرد كه اين جايزه متعلق به تمام مردم ايران است. او ابراز اميدواری كرد كه با اعطای اين جايزه به او، افق های تازه ای برای دستيابی به آزادی و حقوق بشر در ايران باز شود.

پس از سخنان كوتاه خانم عبادی انبوه جمعيت به سمت درهای خروجی به حركت درآمد در حاليكه همچنان به سرود و شعار ادامه می داد. از جمله شعار هايی كه پس از خاتمه مراسم داده شد اينها بود: سيمای لاريجانی كجايی كجايی . سيمای لاريجانی نفرت هر ايرانی. سلام بر عبادی، درود بر مصدق . و همچنان سرود ای ايران بود كه بارها و بارها توسط مردم خوانده شد.